List św. Pawła do Efezjan 2 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Zbawienie pochodzi z łaski Bożej przez wiarę

1 Kol. 1,21; 2,13 I wy umarliście przez upadki i grzechy wasze,

2 Efez. 6,12; Tyt. 3,3; Jan 12,31; Kol. 1,13 W których niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych.

3 Kol. 3,6 Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała naszego, ulegając woli ciała i zmysłów, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni;

4Ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował,

5 Łuk. 15,24.32; Efez. 5,14; Rzym. 6,13 I nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem — łaską zbawieni jesteście —

6 Rzym. 8,10; Fil. 3,20 I wraz z nim wzbudził, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie,

7 Efez. 1,7 Aby okazać w przyszłych wiekach nadzwyczajne bogactwo łaski swojej w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie.

8 Gal. 2,16 Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar;

9 I Kor. 1,29 Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.

10 Tyt. 2,14 Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili.

Zjednoczenie pogan i Żydów w Kościele

11 Efez. 5,8 Przeto pamiętajcie o tym, że wy, niegdyś poganie w ciele, nazywani nieobrzezanymi przez tych, których nazywają obrzezanymi na skutek obrzezki, dokonanej ręką na ciele,

12 Rzym. 9,4; I Tes. 4,13 Byliście w tym czasie bez Chrystusa, dalecy od społeczności izraelskiej i obcy przymierzom, zawierającym obietnicę, nie mający nadziei i bez Boga na świecie.

13 Izaj. 57,19; 52,7; Kol. 1,20 Ale teraz wy, którzy niegdyś byliście dalecy, staliście się w Chrystusie Jezusie bliscy przez krew Chrystusową.

14 Izaj. 9,5; Gal. 3,28; Kol. 2,14 Albowiem On jest pokojem naszym, On sprawił, że z dwojga jedność powstała, i zburzył w ciele swoim stojącą pośrodku przegrodę z muru nieprzyjaźni,

15 II Kor. 5,17 On zniósł zakon przykazań i przepisów, aby czyniąc pokój, stworzyć w sobie samym z dwóch jednego nowego człowieka

16 Kol. 1,20.22 I pojednać obydwóch z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, zniweczywszy na nim nieprzyjaźń;

17 Izaj. 57,19; Zach. 9,10 I przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko.

18 Efez. 3,12 Albowiem przez niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy w jednym Duchu.

19 Efez. 3,6; Hebr. 12,22—23 Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga,

20 Mat. 16,18; Izaj. 28,16 Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus,

21 Kol. 2,19 Na którym cała budowa mocno spojona rośnie w przybytek święty w Panu,

22 I Piotra 2,5 Na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże w Duchu.