Księga Joba 4 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Replika Elifaza

1Wtedy zabrał głos Elifaz z Temanu i rzekł:

2Czy cię to zmęczy, gdy będziemy rozmawiali z tobą?

Lecz któż zdoła powstrzymać się od słów?

3Oto sam wielu podnosiłeś na duchu

i krzepiłeś osłabione ręce.

4Upadającego podnosiły twoje słowa, a uginające się kolana umacniałeś.

5A gdy to obecnie na ciebie spadło,

tracisz cierpliwość,

ponieważ ciebie to dotknęło,

trwożysz się.

6Czy twoja bogobojność już nie jest twoją ufnością,

a twoją nadzieją nienaganne twoje postępowanie?

7Przypomnij sobie, kto kiedy, będąc niewinny, zginął,

albo gdzie ludzie prawi byli wytępieni!

8 Przyp. 22,8; Oz. 10,13; Gal. 6,8 Jak daleko spojrzeć, ci, którzy orali bezprawie

i rozsiewali zło, zawsze je zbierali.

9 Izaj. 11,4; II Tes. 2,8; Obj. 2,16 Od tchnienia Bożego giną,

od powiewu jego gniewu niszczeją.

10Ryk lwa, pomruk lwicy ustał

i kły lwiąt skruszone,

11Lew ginie z braku łupu,

a szczenięta lwicy rozpraszają się.

12Lecz mnie doszło potajemne słowo

i moje ucho usłyszało jego szept.

13W niepokojących myślach o widzeniach nocnych,

gdy głęboki sen ogarnia ludzi,

14Strach mnie ogarnął

i drżenie przeniknęło moje członki,

15Powiew musnął moją twarz,

Zjeżyły się włosy na mym ciele,

16Coś stanęło, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu;

Była to jakaś postać przed moimi oczyma, i usłyszałem cichy szept:

17 Ps. 14,2—3; 143,2 Czy śmiertelnik może być

sprawiedliwszy niż Bóg,

a człowiek czystszy niż jego Stwórca?

18 Job 15,15; II Piotra 2,4 Oto On swoim sługom nie ufa

i swoim aniołom przypisuje braki.

19O ileż bardziej mieszkańcom chatek glinianych,

których fundament jest w prochu,

którzy mogą być łatwiej zdeptani niż mole.

20Roztrzaskani są między porankiem i wieczorem,

niepostrzeżenie giną na zawsze.

21Gdy palik ich namiotu zostanie wyrwany, umierają,

nie wiedząc nawet jak.