Sofonias 3 - Cebuano Contemporary Bible

Ang Kaugmaon sa Jerusalem

1Alaot ka siyudad sa mga magpaantos,

masupilon ug nahugawan.

2Wala siya motuman ni bisan kinsa,

wala siya modawat ug pagbadlong.

Wala siya mosalig sa Ginoo,

dili siya mopaduol sa Dios.

3Ang iyang mga opisyales uban kaniya

mga nagngulob nga liyon;

ang iyang maghuhukom mga lobo sa kagabhion,

nga dili magbilin alang sa kabuntagon.

4Ang iyang mga propeta walay mga prinsipyo;

malipoton silang katawhan.

Ang iyang kaparian nagpasipala sa balaang puloy-anan

ug naghimo silag kadaotan sa balaod.

5Ang Ginoo nga anaa kaniya matarong;

wala siya magbuhat ug sayop.

Matag buntag gihatag niya ang iyang hustisya,

ug matag buntag dili gayod siya mopakyas.

Apan ang dili matarong dili sila mobati ug kaulaw.

6Gilumpag ko ang kanasoran;

ang ilang kota ako nang gilumpag.

Gibayaan ko ang ilang kadalanan nga awaaw,

nga walay moagi niini.

Ang ilang siyudad nahimong walay kapuslanan,

biniyaan kini ug walay sulod.

7Sa Jerusalem ako nagtuo,

ikaw mahadlok kanako ug modawat ug koreksyon,

unya ang iyang dapit nga dangpanan dili na gub-on,

o ang tanan kong mga silot modangat pa kaniya.

Apan mainiton gihapon silang mobuhat

ug kadaotan sa tanan nilang gibuhat.

8Busa paabota ako, nag-ingon ang  Ginoo,

kay adunay adlaw nga ako mobarog ug motestigo,

Nakahukom ako nga tipunon ko ang kanasoran,

tigumon ko ang mga gingharian ug akong ibubo

ang akong kapungot diha kanila,

ang tanan nga labihan kong kasuko.

Ang tibuok kalibotan lamoyon sa kalayo

sa nagselos kong kasuko.

9Ug akong putlion ang mga ngabil sa akong mga katawhan,

nga ang tanan kanila mosangpit sa pangalan sa Ginoo

ug magkahiusa sa pag-alagad kaniya.

10Gikan sa unahan sa mga kasapaan sa Cush,

akong magsisimba, akong nagkatibulaag nga katawhan,

magdala kanakog mga halad.

11Niadtong adlawa ikaw, Jerusalem,

dili ibutang sa kaulawan sa sayop nga imong nabuhat batok kanako,

tungod kay akong kuhaon ang inyong pagkaaroganti ug mapasigarbohon.

Dili na gayod kamo magmapahitas-on didto sa akong balaang bukid.

12Apan akong ibilin diha kaninyo ang mga lumo ug mapainubsanon.

Ang salin sa Israel mosalig sa pangalan sa Ginoo.

13Dili na sila magbuhat ug sayop;

dili na sila magsulti ug bakak.

Ang malinglahon nga dila

dili na mapalgan sa ilang mga baba.

Mukaon sila ug mohigda ug wala nay muhadlok kanila.

Magmalipayon ang mga Israelinhon

14Pag-awit Babayeng anak sa Zion; singgit nga kusog, Israel!

Pagmaya ug paglipay sa tibuok mong kasing-kasing.

Babayeng anak, Jerusalem!

15Ang Ginoo nagkuha sa inyong mga silot,

iyang gipatalikod ang inyong mga kaaway.

Ang Ginoo, ang Hari sa Israel,

dili na gayod kamo mobati ug kadaotan.

16Niadto unyang adlawa moingon sila sa Jerusalem,

“Ayaw kahadlok Zion,

ayaw tugoti nga magbitay nga piang ang imong kamot.

17Ang Ginoo nga imong Dios kauban nimo.

Ang Gamhanang Manggugubat nga moluwas.

Siya magbaton ug kalipay diha nimo;

diha sa iyang gugma dili kana niya badlongon

apan maglipay diha kanimo uban sa pag-awit.

18“Akong kuhaon gikan kaninyo ang tanan nagbangotan

tungod sa nawala ninyong gipili nga mga pista,

nga nahimong kabug-aton ug kaulawan alang kaninyo.”

Miingon ang  Ginoo, “Kuhaon ko ang inyong pag-antos

aron dili na kamo maulawan.

19Niadto unyang taknaa akong atimanon ang tanan

nga nagpaantos kanimo.

Luwason ko ang mga bakol, akong tipunon ang mga binihag,

ako silang dayegon ug pasidungan sa matag dapit diin

sila nakasinati ug kaulawan.

20Niadto unyang taknaa dad-on ko kamo sa inyong panimalay tigumon.

Hatagan ko kamo ug dungog ug mga pagdayeg

sa tanang katawhan sa kalibotan,

sa dihang ibalik ko ang imong mga bahandi

sa inyong atubangan,”

nag-ingon ang  Ginoo.