1Mao kini ang mensahe sa Dios nga nakita ni Isaias nga anak ni Amos bahin sa Juda ug Jerusalem:
2Sa umaabot nga mga adlaw,
ang bukid nga gitukoran sa Templo sa Ginoo
mahimong pinakaimportante
sa mga bukid ug sa mga bungtod.
Ug modagsa niini nga bukid
ang mga tawo nga naggikan sa tanang nasod.
3Moingon sila,
“Dali, motungas kita sa bukid sa Ginoo,
didto sa Templo sa Dios ni Jacob.
Kay tudloan kita niya sa iyang mga pamaagi
aron magkinabuhi kita sumala niini.”
Busa mopauli ang mga tawo gikan sa Jerusalem
dala ang mga balaod sa Ginoo.
4Ug pinaagi sa iyang kasugoan,
husayon niya ang mga panagbingkil sa daghang mga nasod.
Busa dili na mag-away ang mga nasod,
ug dili na usab sila magbansay ug mga tawo aron sa pagpakig-gira.
Himuon na lang nilang punta sa mga daro ang ilang mga espada
ug himuon na lang nilang mga sundang ang ilang mga bangkaw.
5Dali, kamong mga kaliwat ni Jacob,
magkinabuhi kita diha sa kamatuoran nga gihatag sa Ginoo kanato.
Sa Adlaw sa Ginoo6Tinuod nga gisalikway mo, Ginoo, ang imong katawhan,
ang mga kaliwat ni Jacob,
kay daghan silag mga tinuohan nga gikan sa sidlakan
ug naghimo usab silag mga pagpanagna sama sa mga Filistihanon.
Nakig-uyon sila sa mga kinaiya sa mga langyaw.
7Abunda sa pilak ug bulawan ang ilang yuta,
ug walay pagkahurot ang ilang bahandi.
Daghan kaayo ang ilang mga kabayo,
ug walay pagkahurot ang ilang mga karwahi.
8Daghan silag mga dios-dios.
Nagsimba sila niining mga butang
nga hinimo lang nila.
9Busa ipaubos ang matag-usa kanila
ug pakaulawi sila.
Ayaw silag pasayloa, Ginoo!
10Mga Israelinhon, panago kamo sa mga langub o sa mga bangag
aron makalikay kamo sa kapungot sa Ginoo
ug sa iyang dakong gahom.
11Moabot ang adlaw nga ang Ginoo lang gayod ang pagadayegon.
Ipaubos niya ang mga mapasigarbohon ug mapahitas-on.
12Kay adunay adlaw nga gitagana ang Ginoo nga labing gamhanan
sa pagpaubos sa tanang mga mapasigarbohon,
mga mapahitas-on,
ug sa mga nag-ila sa ilang kaugalingon nga gamhanan.
13Putlon niya ang tanang tag-as nga mga sedro sa Lebanon,
ug ang tanang mga tugas sa Basan.
14Patagon niya ang tanang habog nga kabukiran
ug mga bungtod.
15Gub-on niya ang tanang tag-as nga mga tore
ug mga paril.
16Lunoron niya ang tanang mga barko nga iya sa Tarshish
ug ang matahom nga mga sakayan.
17Nianang adlawa, ang Ginoo lamang maoy pasidunggan.
Ipaubos niya ang mga mapasigarbohon
ug ang mga mapahitas-on.
18Ug mahanaw sa hingpit ang mga dios-dios.
19Manago ang mga tawo sa mga langub sa bakilid
ug sa mga bangag sa yuta
aron makalikay sa kapungot sa Ginoo
ug sa iyang dakong gahom sa panahon nga
uyogon na niya ang kalibotan.
20Nianang adlawa, ipanglabay nila ngadto
sa mga ilaga ug sa mga kabog
ang ilang gisimba nga mga dios-dios
nga hinimo nila gikan sa plata ug bulawan.
21Manago sila sa mga langub sa bakilid
ug sa mga bangag sa dagkong mga bato
aron makalikay sa kapungot sa Ginoo
ug sa iyang dakong gahom sa panahon nga uyogon na niya ang kalibotan.
22Ayaw na kamo pagsalig sa tawo
kay mamatay ra siya.
Unsa ba gayod ang iyang matabang?
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
