1Magmaya ang disyerto nga daw sa tawo.
Mamulak ang mga bulak sa kamingawan.
2Mag-awit ug maghugyaw kini sa kalipay nga daw sa tawo,
ug mobukhad ang daghang mga bulak niini.
Mahimo kining matahom sama sa Bukid sa Lebanon
ug mabungahon sama sa uma sa Carmel ug Sharon.
Ug makita ang gahom ug pagkahalangdon
sa Ginoo nga atong Dios.
3Busa lig-ona ninyo ang mga nagmaluyahon.
4Sultihi kadtong nangahadlok,
“Pagmalig-on kamo ug ayaw kahadlok.
Moabot ang inyong Dios aron sa pagpanimalos
sa inyong mga kaaway, ug luwason niya kamo.”
5Unya makakita ang buta ug makadungog ang bungol.
6Maglukso-lukso ang bakol sama sa usa,
ug mosinggit sa kalipay ang amang.
Mobugwak ang tubig sa disyerto,
ug modagayday ang mga sapa ngadto sa kamingawan.
7Ang mainit nga balas mahimong katubigan,
ug ang malang yuta mahimong tuboran.
Motubo ang nagkalain-laing mga sagbot
ug tanom nga pafiros
sa mga dapit nga gipuy-an kaniadto sa ihalas nga mga iro.
8Butangan ug halapad nga dalan ang maong disyerto,
ug tawgon kining, “Balaan nga Dalan.”
Walay makasasala ug buang-buang nga makaagi didto.
Alang lang kadto sa mga tawo
nga nagsunod sa mga pamaagi sa Dios.
9Walay mga liyon o bisan unsang matang sa mabangis
nga mga mananap nga makaagi didto.
Ang mga linuwas lang sa Ginoo ang makaagi didto.
10Kining mga tinubos sa Ginoo
mobalik sa Zion nga nag-awit.
Mawala na ang ilang mga kasubo ug kasakit.
Magmalipayon sila hangtod sa hangtod.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
