1Kamo nga katawhan sa Israel, paminawa ninyo ang gisulti sa Ginoo.
2Miingon siya,
“Ayaw kamo pagsunod sa binuhatan sa ubang mga nasod,
ug ayaw kamo kahadlok sa mga timailhan sa langit,
bisan pag ang uban nga mga nasod nahadlok niini.
3Wala gayoy pulos ang tinuohan nianang mga tawhana.
Nagputol silag kahoy sa kalasangan,
unya kuliton kini sa usa ka magkukulit.
4Panindoton dayon kini ginamit ang plata ug bulawan,
ug lansangan pag-ayo aron dili matumba.
5Kini nga mga dios-dios sama sa tawo-tawo sa uma nga dili makasulti.
Kinahanglan pa gayong sakwaton kay dili makalakaw.
Ayaw kamo kahadlok niini nga mga dios-dios
kay dili sila makahimog kadaot ni makahimog maayo.”
6O Ginoo, wala gayoy sama kanimo.
Gamhanan ka ug halangdon ang imong ngalan.
7Kinsay dili motahod kanimo,
O Hari sa mga nasod? Takos ka nga tahoron.
Wala gayoy sama kanimo sa tanang mga tawong maalamon
sa nagkalain-laing mga nasod, ug sa tanan nilang mga hari.
8Mga hungog silang tanan ug mga buang-buang.
Ang mga pagtulon-an sa ilang mga dios-dios nga kahoy walay pulos.
9Nagpahimo sila sa mga panday ug dios-dios,
ug gipahaklapan nila kini sa mga platero
ug plata nga gikan sa Tarshish
ug bulawan nga gikan sa Ufas.
Unya gisul-oban nila kinig bisti nga kolor asul
ug kolor ube nga tinahi sa mga hanas nga mananahi.
10Apan ang Ginoo mao ang tinuod nga Dios.
Siya ang buhi nga Dios ug Hari hangtod sa kahangtoran.
Kon masuko siya, matay-og ang kalibotan
ug walay nasod nga makaharong sa iyang kasuko.
11Sultihi kanang nagsimba sa ubang mga dios niini: “Mahanaw sa kalibotan ang inyong mga dios nga dili maoy nagmugna sa kalibotan ug kalangitan.”
12Apan ang Dios maoy naghimo sa langit
ug sa kalibotan pinaagi sa iyang gahom ug kaalam.
13Sa iyang pagmando, naggawas ang mga panganod
ug mga kilat sa kalangitan, ug nag-ulan ug kusog.
Nagpadala siya ug hangin gikan sa iyang mga tipiganan.
14Mga hungog ug buang-buang ang mga tawong nagsimba sa mga dios-dios.
Maulawan ang mga platero tungod sa ilang mga
dios-dios, kay mini kini. Wala kini kinabuhi.
15Talamayon kini ug walay pulos.
Sa panahon sa pagsilot malaglag silang tanan.
16Apan ang Dios ni Jacob dili sama niana.
Siya ang naghimo sa tanang butang, apil ang Israel,
ang katawhan nga iyang gipanag-iyahan.
Ginoo nga Makagagahom ang iyang ngalan.
Ang Umaabot nga Kalaglagan17Mga katawhan sa Jerusalem, hiposa ninyo ang inyong mga butang
ug pangandam sa pagbiya,
kay hapit nang sulongon ang inyong siyudad.
18Kay mao kini ang giingon sa Ginoo,
“Paminaw! Papahawaon ko kamo niining yutaa.
Paantuson ko kamo aron nga matagamtaman ninyo
ang akong kasuko.”
19Miingon ang mga taga-Jerusalem, “Alaot kita!
Grabe kaayo ang atong samad.
Dili na kini maulian.
Apan kinahanglan nga antoson nato kini.
20Guba na ang atong tolda;
nangabugto na ang tanang mga higot niini.
Wala na ang atong mga anak.
Wala nay nahibilin aron pagpatindog pag-usab
sa tolda nga atong puy-an.”
21Nahitabo kini kanato kay mga hungog ang atong mga pangulo.
Wala nila susiha ang kabubut-on sa Ginoo,
busa wala sila mouswag ug ang tanan nilang mga sakop nagkatibulaag.
22Paminawa ninyo ang balita!
Madungog na ang dahunog sa nagpaingon
nga mga sundalo nga gikan sa amihan!
Laglagon nila ang mga lungsod sa Juda,
ug mahimo na lang kining puloy-anan
sa ihalas nga mga iro.Ang Pag-ampo ni Jeremias
23 Ginoo, nasayod ako nga ang kinabuhi sa tawo dili iya.
Dili siya makabuot sa iyang kapalaran.
24Disiplinaha kami, Ginoo, apan ayaw lang intawon palabihi.
Ayaw kini buhata samtang nasuko ka kay basin ug mangahurot kami.
25Ipatagamtam ang imong kasuko sa mga nasod
ug sa mga katawhan nga wala moila ug modangop kanimo.
Kay gilaglag nila ang mga kaliwat ni Jacob
ug gipangguba ang ilang mga pinuy-anan.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
