1Mao pa gayod kini ang gisulti sa Ginoo bahin sa Babilonia:
“Aghaton ko ang tiglaglag sa pagsulong sa Babilonia ug sa katawhan niini.
2Magpadala akog mga langyaw nga mosulong sa Babilonia.
Laglagon nila kini nga daw sa nagpalid silag tahop.
Sulongon nila gikan sa nagkalain-laing bahin
ang Babilonia sa adlaw sa paglaglag.
3Dili na nila hatagag higayon ang mga mamamana sa Babilonia
sa paggamit sa ilang mga pana o mga taming.
Wala gayod silay ibiling mga batan-ong lalaki.
Laglagon nila sa hingpit ang mga sundalo sa Babilonia.
4Magbuy-od ang mga patayng lawas
ug magkatag ang mga samaran diha sa kadalanan.
5Kay ako, ang Ginoong Dios nga Makagagahom,
ang Balaan nga Dios sa Israel, wala magsalikway sa Israel
ug Juda bisan pag napuno sa kadaotan ang ilang yuta.
6“Biya kamo gikan sa Babilonia!
Luwasa ninyo ang inyong kaugalingon!
Ayaw pagtugot nga malaglag kamo
tungod sa sala sa Babilonia.
Kay panahon na nga balosan nako siya
sumala sa iyang gibuhat.
7Nahisama siya sa kopa nga bulawan
nga puno sa bino dinhi sa akong kamot.
Gipainom niya ang mga nasod sa tibuok kalibotan,
busa nangahubog sila ug nangabuang.
8Kalit nga malaglag ang Babilonia!
Pagsubo kamo alang kaniya.
Tambali ninyo ang iyang mga samad,
basin pag maayo siya.
9“Miingon ang mga Israelinhon nga namuyo didto,
‘Tambalan unta namo ang Babilonia
apan dili na gayod siya maulian,
kay sangko na sa langit ang iyang mga sala,
busa gisilotan siya sa Ginoo.
Tana! Mamiya na kita
ug mamauli sa tagsa-tagsa nato ka dapit.
10“ ‘Nanimalos ang Ginoo alang kanato.
Dali mangadto kita sa Jerusalem
ug isugilon didto ang gibuhat sa Ginoo nga atong Dios.’
11“Manimalos ang Ginoo ngadto sa Babilonia
tungod sa pagguba niini sa iyang Templo.
Giaghat sa Ginoo ang mga hari sa Medes
sa paglaglag sa Babilonia kay mao kini ang iyang katuyoan.
Baira ninyo ang inyong mga pana
ug andama ang inyong mga taming.
12Ipataas ang bandera ug sulonga ang Babilonia.
Dugangi pa ang mga tigbalantay
ug ipuwesto sila libot sa siyudad!
Pangandam alang sa pagpangatang
kay panahon na nga buhaton sa Ginoo
ang iyang giplano batok sa katawhan sa Babilonia.
13Babilonia, abunda ka sa tubig
ug daghan kag bahandi.
Apan miabot na ang imong kataposan,
ang panahon sa imong kalaglagan.
14Nagsaad ang Ginoo nga Makagagahom
sa iyang kaugalingon nga nagkanayon,
Lukopon ko sa sundalo sa mga kaaway nga
sama kadaghan sa dulon ang imong yuta,
ug mosinggit sila batok kaninyo.
Ang mga Pagdayeg ngadto sa Ginoo15“Gibuhat sa Ginoo ang langit
ug ang kalibotan pinaagi sa iyang gahom ug kaalam.
16Sa iyang pagmando,
nagdahunog ang mga tubig nga anaa sa kalangitan.
Ginapatungha niya ang mga panganod.
Ginapakilat niya kon mag-ulan,
ug nagpadala siyag hangin
gikan sa iyang mga tipiganan.
17“Mga hungog ug buang-buang ang mga tawong nagsimba sa mga dios-dios.
Maulawan ang mga platero tungod sa ilang mga dios-dios,
kay mini kini. Wala kini kinabuhi.
18Talamayon kini ug walay pulos.
Sa panahon sa pagsilot malaglag silang tanan.
19Apan ang Dios ni Jacob dili sama niana.
Siya ang naghimo sa tanang butang,
apil ang katawhan nga iyang gipanag-iyahan.
Ginoo nga Makagagahom ang iyang ngalan.”
Ang Martilyo sa Ginoo20Miingon ang Ginoo,
“Ikaw ang akong martilyo, ang akong armas sa gira.
Pinaagi kanimo laglagon ko ang mga nasod ug mga gingharian,
21ang mga kabayo ug tigkabayo,
ang mga karwahi ug mga tigkarwahi.
22Laglagon ko usab pinaagi kanimo ang mga lalaki
ug babaye, mga tigulang ug mga bata,
ug mga ulitawo ug mga putli nga babaye.
23Laglagon ko pa gayod pinaagi kanimo ang mga kahayopan
ug ang mga tigbantay niini,
ang mga mag-uuma ug mga baka,
ug ang mga pangulo ug mga opisyal.
24“Mga katawhan ko, ipakita ko kaninyo nga balosan ko ang Babilonia ug ang katawhan niini sa tanan nilang daotang gibuhat ngadto sa Jerusalem,” miingon ang Ginoo niini.
25“Kaaway ka nako, Babilonia,
ikaw nga ginatawag ug Bukid nga Tiglaglag!
Gilaglag mo ang tibuok kalibotan.
Gamiton ko ang akong gahom batok kanimo.
Lumpagon ka nako ug mahimo kang abo.
26Wala na gayoy bato nga makuha gikan kanimo
nga mahimong gamiton sa pagpatindog ug gambalay.
Maawaaw ka hangtod sa kahangtoran,” miingon ang Ginoo niini.
27“Ipataas ang bandera ingon nga ilhanan sa pagsulong!
Patingoga ang budyong ngadto sa mga nasod!
Paandama sila sa pagsulong sa Babilonia.
Pasulonga ang mga sundalo sa Ararat, Mini, ug Askenaz.
Pagpili kamog pangulo ug pagpadala kamog mga kabayo
nga sama kadaghan sa dulon.
28Paandama sa pagsulong sa Babilonia ang mga hari sa Medes,
uban sa ilang mga tigdumala ug mga opisyal,
ug ang tanang nasod nga sakop nila.
29Daw sa tawong magkurog ug maglimbag-limbag sa kasakit ang Babilonia,
tungod kay himuon sa Ginoo ang iyang giplano batok niini,
ug mahimo kining awaaw nga dapit diin wala nay magpuyo.
30Moundang sa pagpakig-gira ang mga sundalo
ug magpabilin na lang sa ilang mga kuta.
Mawad-an silag kusog ug mahimong
sama kahuyang sa mga babaye.
Mangasunog ang mga balay sa Babilonia
ug mangaguba ang mga trangka sa mga ganghaan niini.
31Magsunod-sunod sa pag-abot ang mga tigbalita
sa pagsugilon sa hari sa Babilonia nga ang iyang tibuok siyudad nailog na.
32Nailog na ang mga tabokanan sa suba.
Nasunog ang mga tago-anan, ug nataranta ang mga sundalo.”
33Miingon ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel,
“Ang Babilonia mahisama sa trigo
nga dali na lang anihon ug linason.”
34-35Miingon ang mga taga-Jerusalem,
“Si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia daw sa dragon nga milamoy kanamo.
Gibusog niya ang iyang kaugalingon sa among mga bahandi.
Wala gayod siyay gibilin sa among siyudad.
Nahisama kini sa banga nga walay sulod.
Giabog niya kami ug nagkatibulaag kami.
Hinaut unta nga buhaton usab ngadto sa Babilonia
ang iyang gihimo kanamo ug sa among kabataan.
Hinaut unta nga paninglan ang mga lumulupyo sa Babilonia
sa ilang kabangis nganhi kanamo.”
36Busa miingon ang Ginoo:
“Mga katawhan sa Jerusalem, labanan ko kamo.
Ug manimalos gayod ako alang kaninyo.
Ipamala ko ang dagat ug ang mga tuboran sa Babilonia.
37Mahimo kining guba nga nasod! Kataw-an ug tamayon kini,
ug wala nay magpuyo niini gawas sa mga ihalas nga iro.
38Ang mga taga-Babilonia magngulob nga daw mga liyon.
39Ug kon pananglit gutom sila,
magpakombira ako alang kanila.
Hubogon, lipayon, ug pakatulogon ko sila
hangtod nga dili na makamata pa,”
miingon ang Ginoo niini.
40“Dad-on ko sila nga daw mga karnero
ug kanding ngadto sa ihawanan.
41“Pagkamakalilisang ang pagkalaglag sa Babilonia,
ang nasod nga gidayeg sa tibuok kalibotan!
Malisang ang mga nasod sa nahitabo kaniya.
42Lapawan sa mga dagko ug nagdahunog nga balod ang Babilonia.
43Maawaaw ang mga lungsod niini, sama sa disyerto
nga mala ug walay nagpuyo o bisan adunay molabay.
44Silotan ko si Bel nga dios-dios sa Babilonia.
Ipasuka ko kaniya ang iyang gipanglamoy.
Dili na modagsa ang mga nasod sa pagsimba kaniya.
Ug ang mga paril sa Babilonia mangalumpag.
45“Mga katawhan ko, pangikyas kamo gikan sa Babilonia!
Luwasa ninyo ang inyong kinabuhi sa dili ko pa
ipahiagom ang akong kasuko.
46Apan ayaw kamo kahadlok o kaluya kon moabot
diha sa inyong nasod ang mga balita mahitungod sa gira.
Kay ang mga balita mahitungod sa kagubot
ug panaggira sa mga hari moabot matag tuig.
47Moabot gayod ang higayon nga silotan ko ang mga dios-dios sa Babilonia.
Maulawan pag-ayo ang tibuok Babilonia.
Mangamatay ang iyang mga samaran ug magbuy-od
ang mga patayng lawas sa iyang katawhan.
48Unya mosinggit sa kalipay ang langit ug ang kalibotan,
ug ang tanang anaa kanila, sa pagkalaglag sa Babilonia.
Kay sulongon kini sa mga tiglaglag nga gikan sa amihan,”
miingon ang Ginoo niini.
49“Kinahanglan gayod nga malaglag ang Babilonia
tungod sa iyang pagpamatay sa mga Israelinhon
ug sa uban pang mga tawo sa kalibotan.
50Kamong nakaikyas sa kamatayon, biya na kamo sa Babilonia!
Ayaw kamo pagpabilin diha.
Hinumdomi ninyo ang Ginoo ug ang Jerusalem
bisan anaa kamo sa layong dapit.
51“Nag-ingon kamo, ‘Naulaw kami.
Giinsulto kami ug gipakaulawan tungod kay ang Templo sa Ginoo
gipasipalahan sa mga dili Israelinhon.’
52“Apan moabot gayod ang higayon nga silotan ko
ang mga dios-dios sa Babilonia.
Ug madungog ang inagulo sa mga samdan
nga mga taga-Babilonia sa tibuok nilang dapit,” miingon ang Ginoo.
53“Bisan ug mosangko pa sa langit ang mga paril sa Babilonia,
ug bisan ug lig-onon pa niya kini,
padad-an ko gihapon siyag mga tiglaglag,”
miingon ang Ginoo niini.
54“Madungog ang tiyabaw sa pagpakitabang
sa Babilonia tungod sa pagkalaglag niini.
55Laglagon ko ang Babilonia, ug pahilomon ko kini.
Mosulong kaniya ang mga kaaway nga daw sa naghaguros nga mga balod.
Maglanog ang kabanha sa ilang pagsulong.
56Moabot ang tiglaglag sa Babilonia
ug bihagon ang iyang mga sundalo,
ug mangabali ang ilang mga pana.
Kay ako, ang Ginoo, mao ang Dios nga nagsilot sa daotan.
Silotan ko gayod ang Babilonia sa angay kaniya.
57Hubogon ko ang iyang mga opisyal,
mga maalamong mga tawo, mga tigdumala,
mga komander, ug ang iyang mga sundalo.
Makatulog sila ug dili na makamata,”
ingon sa Hari, kansang ngalan
Ginoo nga Makagagahom.
58Miingon pa gayod ang Ginoo nga Makagagahom:
“Lumpagon ang mga bagang paril sa Babilonia,
ug sunogon ang habog niya nga mga ganghaan.
Naghago ang katawhan sa walay pulos,
kay masunog lang kini.”
Ang Mensahe ni Jeremias alang sa Babilonia59Mao kini ang mensahe nga gisulti ni Jeremias kang Seraya nga usa ka taas nga opisyal ni Haring Zedekia. Si Seraya anak ni Neria ug apo ni Masea. Kini nga mensahe gisulti ni Jeremias kang Seraya sa dihang miadto si Seraya sa Babilonia uban kang Haring Zedekia. Nahitabo kini niadtong ikaupat nga tuig sa paghari ni Zedekia sa Juda.
60Gisulat ni Jeremias sa linukot nga sulatanan ang tanang kalaglagan nga moabot sa Babilonia nga mao ang tanan gayong mahitabo sa Babilonia.
61Miingon si Jeremias kang Seraya, “Inig-abot mo sa Babilonia, siguroha nga mabasa mo ug kusog ngadto sa katawhan ang tanang nasulat niini nga sulatanan.
62Unya pag-ampo nga nag-ingon, ‘O Ginoo, nag-ingon ka nga laglagon mo kini nga dapit aron wala nay bisan hayop o tawo nga magpuyo dinhi ug mahimo kining awaaw sa walay kataposan.’
63Pagkahuman mo ug basa niini, hikti kinig bato ug ilabay sa Suba sa Eufrates
64uban sa pag-ingon, ‘Mao kana ang mahitabo sa Babilonia, maunlod kini ug dili na gayod makatunga tungod sa kalaglagan nga ipahamtang sa Ginoo kaniya. Mangamatay gayod ang iyang katawhan.’ ”
Dinhi nahuman ang mensahe ni Jeremias.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
