1Mura akog rosas sa Sharon
ug liryo sa mga walog.
Lalaki2Kon itandi sa uban nga mga babaye,
ang akong pinangga sama sa liryo taliwala sa kasampinitan.
Babaye3Kon itandi sa uban nga mga batan-ong lalaki,
ang akong pinangga sama sa kahoy
nga mansanas taliwala sa kalasangan.
Kalipay ko ang pagpasilong sa iyang landong,
ug alang kanako tam-is ang iyang bunga.
4Gidala niya ako sa kombira ug gipabati niya kanako
kon unsa niya ako paghigugma.
5Pabaskoga ako pinaagi sa pagpakaon kanakog pasas ug mansanas,
kay naluya ako tungod sa gugma.
6Giunlanan ko ang iyang walang bukton
ug ang iyang tuong bukton gagakos kanako.
7Mga babaye sa Jerusalem,
panumpa kamo pinaagi sa mga lagsaw
ug mga gasela nga dili ninyo pukawon ang gugma
kon dili pa ang hustong panahon.
8Nabati ko ang tingog sa akong hinigugma.
Naabot na siya nga naglukso-lukso
sa mga bukid ug mga bungtod
9sama sa lagsaw. Tan-awa, tua siya sa gawas nagtindog luyo
sa among bongbong ug galili kanako
diha sa mga rehas sa bintana.
10Miingon siya kanako,
“Dali na, mahal ko. Uban kanako,
O matahom kong hinigugma.
11Human na ang tingtugnaw
ug ang ting-ulan.
12Namukhad na ang mga bulak sa kapatagan,
ug panahon na sa pag-awit.
Madungog na diha sa kaumahan
ang tingog sa mga salampati.
13Gasugod na ug pamunga ang mga kahoy nga igos
ug nangalimyon na ang mga bulak sa ubas.
Dali na, mahal ko. Uban kanako,
O matahom kong hinigugma.”
Lalaki14Daw salampati ka nga nagtago diha sa kabatoan sa pangpang.
Ipakita kanako ang imong matahom nga nawong
ug ipabati kanako ang matam-is mong tingog.
Mga Babaye sa Jerusalem15Dali! Dakpa ang gagmayng ihalas nga mga iro,
nga gapangdaot sa among namulak nga ubasan.
Babaye16Akoa ang akong hinigugma ug ako iyaha usab.
Gipasabsab niya ang iyang kahayopan diha sa mga liryohan.
17Sa dili pa mobanag-banag ug sa dili pa moabot ang kabuntagon,
balik kanako, mahal ko. Balik sama kapaspas sa lagsaw
diha sa taliwala sa duha ka bukid.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
