Isaias 54 - Cebuano Contemporary Bible

Ang Gugma sa Ginoo

alang sa Jerusalem

1Miingon ang  Ginoo, “Pag-awit,

O Jerusalem, ikaw nga sama sa usa ka babayeng baog.

Pag-awit ug paghugyaw sa kalipay,

ikaw nga wala gayod makasinati sa kasakit sa pagpanganak.

Tungod kay bisan biniyaan ka,

mas daghan pa unya ang imong mahimong anak

kay sa babayeng nagpuyo uban sa iyang bana.

2Padak-i ug lig-ona ang imong puloy-anan.

Ayaw pugngi ang pagpalapad niini.

3Kay padak-an ang imong mga utlanan,

sakopon sa imong mga katawhan ang ubang mga nasod,

ug puy-an nila ang mga giabandonang siyudad niini.

4“Ayaw kahadlok, kay dili ka maulawan.

Malimtan mo na gayod ang kaulawan sa imong pagkabatan-on

ug ingon man sa imong pagkabalo.

5Kay ako nga imong Magbubuhat mahimong

ingon sa usa ka bana kanimo.

Makagagahom nga Ginoo ang akong ngalan.

Ako, ang Balaan nga Dios sa Israel mao

ang imong Manluluwas.

Gitawag ako

nga ‘Dios sa tibuok kalibotan.’

6Jerusalem, sama ka sa batan-ong asawa

nga naguol tungod kay gibiyaan sa iyang bana.

Apan karon tawgon ka nako nga mobalik kanako.

7Sa mubong panahon gibiyaan ka nako,

apan sa dakong kaluoy kuhaon ka nako pag-usab.

8Tungod sa labihan kong kapungot kanimo,

gitalikdan ka nako sulod sa mubong panahon.

Apan tungod sa akong walay kataposang gugma,

kaloy-an ka nako. Ako, ang  Ginoo

nga imong Manluluwas, ang nag-ingon niini.

9“Alang kanako, sama kini sa panahon ni Noe diin nanumpa ako

nga dili na gayod molunop dinhi sa kalibotan.

Ug karon, nanumpa usab ako

nga dili na gayod ako masuko o mosilot kanimo.

10Bisag mangatumpag pa ang mga bukid ug mga bungtod,

ang akong gugma magpabilin,

ingon man ang akong kasabotan uban kaninyo nga panalanginan ko kamo.

Ako, ang  Ginoo nga naluoy kanimo, ang nag-ingon niini.

11“O Jerusalem, daw gikuso-kuso ka sa bagyo.

Nag-antos ka ug wala gayoy midasig kanimo.

Apan tukoron ka nako pag-usab sa mga patukoranan nga hinimo gikan

sa mga batong sapiro ug gamiton ko ang mahalong mga bato

sa paghimo sa mga bongbong sa imong balay.

12Gamiton ko ang mga batong rubi alang sa imong tore,

ug ang matahom nga mga bato sa paghimo

sa imong mga pultahan ug mga paril.

13Ako mismo ang motudlo sa imong katawhan,

ug magmauswagon gayod sila pag-ayo.

14Molig-on ka tungod kay magkinabuhi

nga matarong ang imong katawhan.

Mahilayo ka na sa modaog-daog kanimo,

busa wala kanay kahadlokan.

Dili na moduol kanimo ang imong mga kaaway,

busa dili ka na malisang.

15Kon adunay mosulong kanimo, dili kini akong kagustohan.

Moampo kanimo ang mosulong kanimo.

16“Pamati! Ako mismo ang naghimo sa mga panday

nga maoy naghuyop sa gabagang uling ug naghimog armas.

Ug ako usab ang naghimo sa mga sundalo

nga naggamit niining mga armas sa pagpanglaglag.

17Walay hinagiban nga gihimo sa pagpakigbatok kanimo ang makaunsa kanimo.

Matubag mo ang mga sumbong batok kanimo.

Mao kini ang panulondon sa akong mga alagad;

molaban ako kanila.

Ako, ang  Ginoo, ang nag-ingon niini.”