Isaias 65 - Cebuano Contemporary Bible

Silot ug Kaluwasan

1Miingon ang  Ginoo,

“Nagpaila ako sa mga tawo nga wala mangutana bahin kanako.

Nagpakita ako niadtong wala mangita kanako.

Gipadayag ko ang akong kaugalingon ngadto

sa nasod nga wala manawag kanako.

2Nagsige akog paabot sa akong katawhan nga mga gahig ulo,

nga wala mosubay sa hustong dalan,

ug nagsunod lang sa ilang gusto.

3Gipalagot nila ako; gipakita gayod nila sa akong atubangan

ang ilang walay hunong nga pagsimba sa ilang dios-dios pinaagi sa

paghalad diha sa mga hardin ug pagsunog

ug insenso sa atop sa ilang mga balay.

4Kon gabii manglingkod sila sa mga lubnganan

ug sa mga tagong dapit aron pagsimba sa mga dios-dios sa mga patay.

Mokaon pa silag karne sa baboy

ug sa uban pang pagkaon nga gidili kanila.

5Moingon sila sa uban,

‘Ayaw pagduol kanako kay tingalig mahugawan mo ako.

Mas balaan ako kay kanimo!’

Kining mga tawhana nagpalagot kanunay kanako.

Ang akong kasuko kanila sama sa kalayong nagdilaab tibuok adlaw.”

6-7Miingon pa ang  Ginoo,

“Pamati! Ania na sa akong atubangan

ang sinulat ko nga hukom batok sa akong katawhan.

Dili ako magpakahilom, hinuon manimalos ako.

Panimaslan ko gayod sila.

Pabayron ko sila sa tanan nilang mga sala

ug sa mga sala sa ilang mga katigulangan.

Kay nagsunog man silag insenso ug nagpasipala kanako

didto sa mga bukid ug mga bungtod,

panimaslan ko sila tugbang sa ilang gipanghimo.”

8Miingon usab ang  Ginoo, “Maingon nga ang usa ka daot

nga pungpong sa ubas dili ilabay

tungod kay aduna pay mapuslan ang mga ubas diha niini,

dili ko usab laglagon ang tanan kong katawhan;

luwason ko ang mga nag-alagad kanako.

9Adunay ibilin akong buhi sa mga kaliwat ni Jacob apil sa tribo ni Juda,

ug sila ang manunod sa akong yuta nga adunay daghang mga bukid.

Sila nga akong mga pinili ug mga alagad magpuyo niining yutaa.

10Panalanginan ko sila nga modangop kanako.

Ang kapatagan sa Sharon ug sa Walog sa Acor mahimong

sabsabanan sa ilang mga kahayopan.

11“Apan silotan ko kamo nga nagsalikway kanako

ug wala mohatag ug pagtagad sa akong balaan nga bukid,

ug nagsimba hinuon sa mga dios-dios nga gituohan ninyo

nga mohatag kaninyog swerte ug maayong kapalaran.

12Ang inyong kapalaran mao ang kamatayon,

ug mahurot kamog kamatay.

Kay sa dihang nanawag ako, wala kamo motubag;

sa dihang nagsulti ako, wala kamo mamati.

Naghimo kamog daotan sa akong atubangan.

Ug kon unsa ang dili ko gusto, mao ang inyong ginahimo.

13“Busa ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon nga

ang akong mga alagad mokaon ug moinom,

apan kamo gutomon ug uhawon.

Maglipay sila, apan kamo pakaulawan.

14Mag-awit sila sa kalipay,

apan kamo manghilak sa kasubo ug kasakit.

15Gamiton sa akong mga pinili

ang inyong ngalan sa pagpanunglo,

ug ako, ang Ginoong Dios,

mopatay kaninyo.

Apan ang akong mga alagad hatagan kog bag-ong ngalan.

16Ug kini nga ngalan gamiton sa mga tawo sa yuta sa Israel

kon mangayo silag panalangin gikan kanako

o manumpa sila kanako, nga mao ang Dios nga kasaligan.

Kay kalimtan ko na ang nangaging mga kalisod;

wad-on ko na kini sa akong huna-huna.

17“Pamati! Maghimo akog bag-ong langit ug bag-ong yuta.

Ang daang langit ug yuta dili na hinumdoman pa.

18Busa paglipay kamo ug pagsadya

sa walay kataposan tungod sa akong gibuhat.

Kay himuon ko ang Jerusalem nga kalipay sa mga tawo,

ug ang iyang katawhan maghatag usab ug kalipay.

19Malipay ako tungod sa Jerusalem ug sa iyang katawhan.

Dili na madunggan ang panaghilak

o ang pagpakitabang didto.

20“Wala na didtoy mamatay nga masuso pa

ug walay hamtong nga mamatay nga wala

makapahimulos pag-ayo sa iyang kinabuhi.

Ang mamatay nga nagpanuigon

ug 100 isipon pa nga batan-on,

ug ang mamatay nga dili makaabot

ug 100 isipon nga akong tinunglo.

21Nianang panahona magtukod ang akong katawhan

ug mga balay ug puy-an nila kini.

Magtanom silag mga ubas

ug kan-on nila ang mga bunga niini.

22Dili na ang ilang mga kaaway ang magpahimulos

sa ilang mga balay ug mga tanom.

Kay maingon nga mabuhi sa taas nga panahon ang kahoy,

mabuhi usab sa samang gidugayon ang akong katawhan,

ug makapahimulos gayod sila sa ilang mga hinagoan.

23Dili mausik ang ilang paghago

ni ang ilang mga anak madaldal sa kaalaotan.

Kay sila katawhan nga gipanalanginan

sa Ginoo apil ang ilang mga kaliwat.

24Sa dili pa sila makapangayo o samtang nangayo

pa lang sila, tubagon ko na sila.

25Magsalo sa pagpangaon ang bangis nga iro ug karnero.

Ang liyon mokaon ug dagami sama sa baka.

Ug abog na ang kaonon sa halas. Dili sila manghilabot

o magpasakit didto sa akong balaan nga bukid.

Ako, ang  Ginoo, ang nag-ingon niini.”