1-2Ang katawhan sa Jerusalem
nahisama sa purong bulawan
nga nawad-an sa kasinaw
o sa bililhon nga mga bato
nga nagkatag sa mga kadalanan.
Sama sila kaniadto kabililhon sa bulawan,
apan karon giisip na lang sila nga daw
mga kolon nga hinimo sa magkukolon.
3Ang ihalas nga mga iro mopasuso sa ilang mga anak,
apan ang akong mga katawhan walay kaluoy sa ilang mga anak
sama sa mga langgam nga ostrich sa kamingawan.
4Tungod sa kauhaw, namilit sa alingagngag
ang dila sa ilang mga masuso.
Nangayo ang mga kabataan ug pagkaon,
apan wala gayoy mihatag kanila.
5Ang mga tawo nga kaniadto nagkaon ug lamian nga pagkaon,
karon nangayo na lang ug pagkaon diha sa mga kadalanan.
Kadtong nagdako nga adunahan,
karon nangukay na lang sa basurahan.
6Ang silot nga gipahamtang ngadto sa akong mga katawhan
mas labaw pa kaysa silot sa Sodom, nga kalit lang
nga gilaglag sa Dios ug wala gayoy mitabang kanila.
7Kaniadto, ang mga pangulo sa Jerusalem lig-on
ug maayo gayod ug mga lawas.
Sinaw ang ilang kaputi sama sa snow o gatas.
Mapula-pula ang ilang pamanit sama sa mahalong bato.
8Apan karon mas itom pa sila kay sa anuos,
ug dili na sila mailhan diha sa kadalanan.
Mura na lang silag bukog ug panit.
Nangunot ang ilang mga panit,
ug nahisama kini kauga sa sugnod.
9Mas maayo pa ang nangamatay sa gira
kay sa nangamatay sa kagutom, nga hinay-hinay
nga nangamatay sa kakulang sa pagkaon.
10Tungod sa labihan nga kagutom nga bunga sa kalaglagan
nga miabot sa akong mga katawhan,
bisan ang mahigugmaong mga inahan miluto
sa ilang kaugalingong mga anak aron kan-on.
11Gipatagamtam sa Ginoo ang iyang labihan
nga kapungot sa Jerusalem.
Busa gisunog niya hangtod ang mga pundasyon niini.
12Dili makatuo ang mga hari sa tibuok kalibotan
ug ang ilang mga katawhan nga makasulod
ang mga kaaway sa mga ganghaan sa Jerusalem.
13Apan nahitabo kini tungod sa sala sa mga propeta
ug mga pari niini nga mipatay sa inosenteng mga tawo.
14Ug karon nangapkap sila
sa mga kadalanan daw sama sa buta.
Namansahan sa dugo ang ilang mga bisti,
busa walay mangahas sa paghikap kanila.
15Gisinggitan sila sa mga tawo, “Pahilayo kamo!
Mga hugaw kamo! Ayaw kamo pagduol kanamo.”
Busa nagpahilayo sila ug naglatagaw
sa ubang mga nasod diin wala gayoy midawat kanila.
16Ang Ginoo mismo ang nagpakatag kanila.
Wala nay pagtagad ang Ginoo kanila.
Wala na pasidunggi ug hatagig pabor
ang mga pari ug mga tigdumala.
17Nagngitngit na ang among mga panan-aw sa paghulat
sa tabang gikan sa among kaabin nga mga nasod,
apan wala gayoy miabot.
Nagbantay kami sa among mga tore alang sa pag-abot
niining mga nasod nga dili makaluwas kanamo.
18Gibantayan sa among mga kaaway ang among mga lihok;
dili kami makalakaw sa kadalanan nga dili mamiligro.
Hapit na ang among kataposan.
Maihap na lang ang among mga adlaw.
19Mas tulin pa sa mga agila ang among mga kaaway
nga naggukod kanamo.
Ginagukod nila kami sa kabukiran.
Ug bisan sa kamingawan giatangan nila kami.
20Nadakpan nila pinaagi sa ilang mga bangag
ang hari nga pinili sa Ginoo,
nga maoy among gisaligan nga manalipod kanamo
batok sa mga kaaway nga nasod.
21Sige, paglipay kamo ug pagsadya,
kamo nga katawhan sa Edom
nga nagpuyo sa yuta sa Uz.
Apan paimnon usab kamo sa kopa sa silot sa Ginoo,
ug mahubog kamo ug maghubo.
22O mga katawhan sa Zion, matapos na ang inyong silot.
Dili na padugayon sa Ginoo ang inyong pagkabihag.
Apan kamo nga katawhan sa Edom
silotan sa Ginoo sa inyong mga sala,
ug ipadayag niya ang inyong kadaotan.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.