1 Ginoo, awiton ko kanunay
ang imong dakong gugma.
Isugilon ko ang imong pagkamatinumanon
sa umaabot nga henerasyon.
2Imantala ko nga ang imong gugma molungtad
sa walay kataposan,
ug magpadayon ang imong pagkamatinud-anon
sama sa kalangitan.
3Miingon ka,
“Naghimo ako ug kasabotan
sa akong alagad nga si David,
nga akong gipili nga mahimong hari,
ug mao kini ang akong gisaad kaniya:
4‘Ang matag hari sa Israel
maggikan sa imong mga kaliwat
hangtod sa kahangtoran;
ang imong gingharian magpadayon
sa walay kataposan.’ ”
5 Ginoo, ang langitnon nga mga binuhat gadayeg
sa imong katingalahang mga buhat
ug sa imong pagkamatinumanon.
6Walay bisan usa sa langit nga sama kanimo, Ginoo.
Walay langitnon nga mga binuhat nga ikatandi kanimo.
7Ginatahod ikaw diha sa panagtigom
sa langitnon nga mga binuhat.
Silang tanan nga naglibot kanimo
aduna gayod kahadlok kanimo.
8 Ginoong Dios nga Makagagahom,
walay bisan kinsa nga sama kanimo;
gamhanan ka ug matinumanon ka
sa tanan mong ginahimo.
9Gigamhan mo ang mapintas nga dagat;
gipalinaw mo ang iyang dagkong mga balod.
10Gidugmok mo ang dragon nga si Rahab,
ug namatay kini.
Pinaagi sa imong gahom gikatag mo
ang imong mga kaaway.
11Imo ang langit ug ang kalibotan;
gibuhat mo ang kalibotan ug ang tanang anaa niini.
12Gihimo mo ang amihan ug ang habagatan.
Ang Bukid sa Tabor ug ang Bukid sa Hermon
sama sa mga tawo nga nag-awit sa kalipay alang kanimo.
13Gamhanan ka gayod! Labihan ka kakusgan!
14Naghari ka nga adunay katarong ug hustisya,
nga inubanan sa gugma ug pagkamatinumanon.
15Bulahan, Ginoo, ang mga tawo
nga nakasinati sa paghugyaw sa kalipay diha kanimo,
ug nagkinabuhi sa imong kaayo.
16Tungod kanimo naglipay sila sa kanunay,
ug ginadayeg nila ang imong pagkamatarong.
17Ikaw ang ilang gipasigarbo nga ilang kusog.
Tungod sa imong kaayo magmadaogon kami.
18 Ginoo, Balaan nga Dios sa Israel,
ikaw ang tag-iya
sa among hari nga tigpanalipod kanamo.
19Kaniadto nakigsulti ka
sa imong matinumanon nga mga alagad
pinaagi sa panan-awon.
Miingon ka: “Gitabangan ko ang usa ka sundalo.
Gipili ko siya gikan sa akong mga katawhan
aron mahimong hari.
20Si David, nga akong alagad,
mao ang akong gipili nga hari
pinaagi sa pagdihog kaniya sa akong balaang lana.
21Ang akong gahom mag-uban
ug maglig-on kaniya.
22Dili makalupig kaniya
ang iyang mga kaaway;
dili makapildi kaniya ang mga daotan.
23Dugmokon ko ang iyang mga kaaway
sa iyang atubangan
ug laglagon ko ang nangasilag kaniya.
24Higugmaon ko siya ug unongan.
Ug pinaagi sa akong gahom, magmadaogon siya.
25Padumalahon ko siya sa mga dapit
nga gikan sa Dagat sa Mediteraneo
hangtod sa Suba sa Eufrates.
26Moingon siya kanako,
‘Ikaw ang akong Amahan ug Dios;
ikaw ang akong salipdanan nga Bato ug manluluwas.’
27Ilhon ko siyang akong kamagulangang anak,
ang labing gamhanan sa tanang mga hari.
28Magpadayon ang akong gugma kaniya
hangtod sa kahangtoran,
ug ang akong kasabotan kaniya dili gayod mapakyas.
29Ang matag hari sa Israel maggikan
sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran;
ang iyang gingharian mahimong
sama kamalungtaron sa langit.
30-31“Apan kon ang iyang mga kaliwat dili motuman
sa akong mga kasugoan, mga tulomanon,
ug mga katudloanan,
32latigohon ko sila ug sakiton tungod sa ilang mga sala.
33Apan higugmaon ug unongan ko gihapon si David.
34Dili ko bakwion ang akong kasabotan kaniya,
ug dili ko usbon ang akong gisaad kaniya.
35Sa akong balaang ngalan,
misaad na ako sa makausa lamang,
ug dili gayod ako mamakak kang David.
36Ang matag hari sa Israel maggikan
sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.
Ang iyang gingharian molungtad
diha sa akong presensya sama sa adlaw;
37magpadayon kini hangtod sa kahangtoran sama sa bulan
nga kasaligan nga tigpamatuod sa langit.”
38Apan, Ginoo, nasuko ka sa imong piniling hari;
gitalikdan mo siya ug gisalikway.
39Gibakwi mo ang imong kasabotan kaniya nga imong alagad,
ug gikuha mo ang iyang gahom ingon nga hari.
40Gilumpag mo ang mga paril sa iyang siyudad,
ug giguba mo ang mga kuta niini.
41Busa gipanguha sa tanang nangagi
ang iyang mga kabtangan.
Gibiay-biay siya sa iyang kasikbit nga mga nasod.
42Gipadaog mo ang iyang mga kaaway;
gilipay mo silang tanan.
43Gihimo mong walay pulos ang iyang mga hinagiban
ug gipapildi mo siya sa gira.
44Gikuha mo ang iyang pagkagamhanan
ug ang iyang gahom ingon nga hari.
45Gipatigulang mo siya ug dali,
ug gipakaulawan mo siya.
46Hangtod kanus-a ka magtago, Ginoo?
Hangtod ba sa walay kataposan?
Hangtod kanus-a magpadayon ang imong kasuko
nga daw sama sa kalayo?
47Hinumdomi, O Ginoo,
kon unsa kamubo ang kinabuhi sa tawo;
hinumdomi nga gihimo mo ang tawo nga adunay kamatayon.
48Kinsa ba ang tawo nga dili mamatay?
Kinsang tawhana ang makalikay sa kamatayon?
49Ginoo, hain na man ang imong kanhing gugma,
nga sa imong pagkamatinumanon gisaad mo kang David kaniadto?
50Hinumdomi, Ginoo, ang pagpakaulaw
sa daghang mga nasod sa imong mga alagad.
Giluom ko lang kining tanan.
51Sila nga imong mga kaaway, Ginoo,
mao ang nagbiay-biay sa imong pinili nga hari
bisan asa siya moadto.
52Dalaygon ang Ginoo sa walay kataposan!
Amen! Amen!
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
