1O Dios, mapasalamaton kami kanimo.
Mapasalamaton kami kay duol ikaw kanamo.
Gimantala sa mga tawo ang imong katingalahang mga buhat.
2Miingon ang Dios,
“Adunay gitakda ako nga panahon sa paghukom,
ug matarong ang akong paghukom.
3Kon matay-og ang kalibotan ug mokurog sa kahadlok ang mga lumulupyo niini,
ako ang nagpalig-on sa mga pundasyon niini.
4Miingon ako sa mga mapasigarbohon nga dili na sila magpasigarbo,
ug sa mga daotan nga dili na nila ipasigarbo ang ilang katakos.
5Miingon ako kanila nga hunongon na nila ang ilang pagkamapahitas-on.”
6Kay ang pasidungog wala maggikan bisan asa,
7kondili sa Dios lamang.
Siya ang naghukom;
ipaubos niya ang uban ug ang uban pasidunggan.
8Kay nagkupot ang Ginoo ug kopa nga puno
sa bag-ong bino nga labihan kaisog timaan sa iyang kasuko.
Ibubo niya kini, ug imnon sa tanang daotang tawo
sa kalibotan hangtod ang kataposang tulo niini.
9Apan dili ako moundang sa pagsugilon mahitungod sa Dios ni Jacob,
ug awitan ko siya ug mga pagdayeg.
10Kuhaan niya ug katakos ang mga daotan,
apan dugangan niya ang katakos sa mga matarong.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.