1 Ginoo nga akong Dios,
kanimo ako nagdangop aron imong panalipdan.
Luwasa ako sa mga naggukod kanako,
2kay kon dili, kunis-kunison nila ako sama
sa ginahimo sa liyon sa iyang biktima,
ug walay makaluwas kanako.
3 Ginoo nga akong Dios,
kon nakahimo man ako ug daotan sa akong isigka-tawo,
4o gibalosan ko ug daotan ang maayong gihimo
sa akong higala,
o giilogan ko ug mga kabtangan
ang akong mga kaaway sa walay igong hinungdan,
5pasagdi nga sulongon ako
sa akong mga kaaway ug pildihon.
Pasagdi nga tunob-tunoban nila ako hangtod nga mamatay,
ug biyaan nga magbuy-od sa yuta.
6Sige na, Ginoo nga akong Dios,
ipakita ang imong kasuko
sa akong mga kaaway nga naglagot pag-ayo kanako,
kay buot mo man
nga maangkon ko ang hustisya.
7Tigoma libot kanimo ang tanang mga katawhan,
ug dumalahi sila gikan diha sa imong trono.
8Ikaw, Ginoo, ang naghukom sa mga katawhan.
Pamatud-i nga wala akoy sala,
kay nasayod ka man nga matarong ako
ug wala akoy gihimong daotan.
9Santaa ang daotang binuhatan sa mga tawong daotan,
ug panalangini ang mga matarong,
kay ikaw matarong man nga Dios,
ug imong ginasusi ang among mga huna-huna
ug mga kasing-kasing.
10Ikaw, O Dios, ang nagpanalipod kanako.
Ikaw ang nagluwas sa mga nagkinabuhi nga matarong.
11Matarong ka nga maghuhukom,
ug adlaw-adlaw ginapakita mo
ang imong kasuko sa mga daotan.
12-13Kon dili sila maghinulsol
sa ilang mga sala andam ikaw nga mosilot kanila.
Andam na ang imong igpapatay nga mga hinagiban.
Binaid na ang espada ug gibinat nang daan
ang pana nga adunay nagdilaab nga udyong.
14Ang daotang mga tawo naghuna-hunag daotan
ug nagtinguha sila sa paghimo ug kasamok,
mao nga nanglimbong sila.
15-16Apan tan-awa, ang ilang kadaotan
ug kabangis misumbalik kanila.
Sama ra nga nagkutkot sila ug bangag
apan sila ra mismo ang naunay ug kahulog niini.
17Pasalamatan ka nako, Ginoo,
tungod sa imong pagkamatarong.
Awitan ka nako ug mga pagdayeg,
Labing Halangdong Dios.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
