1Sa pagkatinuod, kaloy-an sa Ginoo ang Israel
ug pilion niya sila pag-usab isip iyang katawhan.
Papuy-on niya sila pag-usab sa ilang kaugalingong yuta,
ug adunay mga langyaw nga mopuyo uban kanila.
2Tabangan sa ubang mga nasod ang Israel aron makabalik
sila sa dapit nga gihatag sa Ginoo kanila.
Ug mahimo nilang ulipon didto ang mga taga-laing nasod.
Mahimo nilang mga bihag ang kanhi nagbihag kanila,
ug sakopon nila ang kanhi nagdaog-daog kanila.
Mamatay ang Hari sa Babilonia3Mga taga-Israel, sa adlaw nga papahulayon kamo sa Ginoo gikan sa inyong mga pag-antos, kalisod, ug pagkaulipon,
4biay-biaya ninyo ang hari sa Babilonia. Mao kini ang inyong isulti:
Nalaglag na ang haring madinaog-daogon.
Natapos na ang iyang pagpasigarbo.
5Giwala na sa Ginoo ang gahom
sa daotang mga pangulo,
6nga sa ilang kasuko walay hunong nga nagpaantos
sa mga katawhan ug bangis nga milupig sa mga nasod.
7Sa kataposan, malinawon na ang tibuok kalibotan,
ug nag-awit na kini sa kalipay.
8Bisan ang mga kahoyng sipres ug sedro sa Lebanon
naglipay tungod sa nahitabo sa hari.
Sama sila sa tawo nga nag-ingon, “Karon nga wala ka na,
wala nay moputol kanamo!”
9Ang dapit sa mga patay mahinangpon nga nagpaabot kanimo;
nangandam na kini aron sa pagsugat kanimo.
Ang mga kalag sa mga tawo nga kaniadto
mga gamhanan sa kalibotan nagkagubot sa pag-abiabi kanimo.
Nanindog gikan sa ilang mga trono ang mga kalag
sa mga hari aron sa pagtagbo kanimo.
10Moingon silang tanan kanimo:
“Naluya ka usab sama kanamo.
Managsama na kita.”
11Karon nga patay ka na, ang imong pagkagamhanan
wala naapil ang honi sa imong mga harpa.
Ulod ang imong higdaanan ug ulod usab ang imong habol.
12Nahulog ka gikan sa langit,
ikaw nga gitawag nga kabugwason.
Gilabay ka sa yuta,
ikaw nga nanglupig sa kanasoran.
13Miingon ka sa imong kaugalingon, “Mosaka ako sa langit,
ug ibutang ko ang akong trono ibabaw sa mga bitoon sa Dios.
Molingkod ako ibabaw sa bukid nga tigomanan sa mga dios didto sa amihan.
14Mosaka ako ibabaw sa mga panganod;
tupngan ko ang Labing Halangdong Dios.”
15Apan gidala ka sa dapit sa mga patay,
ngadto sa kinailaloman sa bangag.
16Tutokan ka sa mga patay ug moingon sila,
“Dili ba mao man kining tawhana ang gikalisangan
sa mga tawo sa kalibotan ug nagpahadlok sa mga gingharian?
17Ug dili ba nga siya man ang naghimo sa kalibotan nga murag disyerto,
ug nangguba sa mga siyudad ug wala mohatag
ug kagawasan sa iyang mga binihag?”
18Ang tanang hari sa kalibotan dungganon
nga nahiluna sa ilang kaugalingong lubnganan.
19Apan ikaw, dili ilubong sa imong lubnganan kondili ilabay
ang imong patayng lawas sama sa sanga nga walay pulos.
Tabonan ka sa mga patayng lawas sa mga sundalo nga nangamatay panahon sa gira,
ug ihulog ka uban kanila sa bangag ug tambakan ug mga bato.
Mahisama ka sa patayng lawas nga gitunob-tunoban lang.
20Dili ka ilubong sama sa ubang hari,
kay gilaglag mo ang imong nasod ug gipamatay mo ang imong katawhan.
Walay mahibiling buhi sa imong daotang kaliwat.
21Andama na ang dapit diin pangpatyon ang iyang mga anak
tungod sa mga sala sa ilang mga katigulangan.
Dili na sila angay nga moangkon ug mga yuta o mopatindog
ug mga siyudad sa tibuok kalibotan.
22Miingon ang Ginoo nga Makagagahom,
“Sulongon ko ug laglagon ang Babilonia.
Wala akoy ibiling buhi niining dapita.
Wala gayoy mahibilin sa ilang mga kaliwat.
23Himuon ko kining kamingawan ug mga lunangan.
Laglagon ko kini nga daw sa nagsilhig lang ako.
Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nag-ingon niini.”
Ang Mensahe bahin sa Asiria24Nanumpa ang Ginoo nga Makagagahom,
“Matuman gayod ang akong plano ug katuyoan.
25Laglagon ko ang mga taga-Asiria kon anaa sila sa Israel nga akong yuta.
Tunob-tunoban ko sila didto sa akong mga bukid.
Dili na nila uliponon ang akong katawhan.”
26Mao kini ang plano ko alang sa tibuok kalibotan.
Mao kini ang silot nga ipakita ko sa tanang nasod.
27Kinsay makausab sa plano sa Ginoo nga Makagagahom?
Kinsa ang makapugong sa iyang pagsilot?
Ang Mensahe bahin sa mga Filistihanon28Kini nga mensahe gipadayag sa Dios niadtong tuig nga namatay si Haring Ahaz:
29Mga Filistihanon, ayaw kamo paglipay tungod kay
namatay ang hari nga misulong kaninyo.
Kay ang iyang anak nga mipuli kaniya mas mapintas pa kay kaniya,
sama sa usa ka bitin nga mihimugsog
mas lala pa kaniya nga bitin nga naglupad.
30Pakan-on ug papahulayon ko ang akong katawhan nga mga kabos,
ug walay manghilabot kanila.
Apan pamatyon ko sa gutom ang inyong mga kaliwat.
Ug ang mahibilin kanila pamatyon ko usab.
31Pagminatay kamo, kamong mga Filistihanon.
Kay mosulong kaninyo ang inyong kaaway nga sama sa aso gikan sa amihan.
Andam na silang tanan sa pagpakig-gira.
32Unsa ang itubag nato sa mga mensahero sa maong nasod?
Sultihan nato sila nga ang Jerusalem gipabarog na sa Ginoo,
ug makadangop na niini ang iyang mga katawhan nga nag-antos.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
