Isaias 30 - Cebuano Contemporary Bible

Alaot ang Gahig Ulo nga Nasod

1Miingon ang  Ginoo, “Alaot ang akong mga anak nga gahig ulo.

Naghimo silag mga plano nga supak sa akong kabubut-on.

Naghimo silag kasabotan nga wala akoy pagtugot.

Busa nadungagan ang ilang sala.

2Midangop sila sa Ehipto aron mangayog pagpanalipod gikan sa hari,

nga wala man lang magpakitambag kanako.

3Apan maulawan lang sila sa ilang pagpangayog proteksyon

gikan sa hari sa Ehipto.

4Kay bisan ang gahom sa hari sa Ehipto miabot hangtod sa Zoan ug Hanes,

5maulawan lang ang Juda tungod kay ang katawhan sa Ehipto walay mga pulos.

Wala gayod kini ikatabang kondili mohatag lang hinuon kinig kaulawan.”

6Mao kini ang mensahe sa Dios mahitungod sa mga mananap sa Negev:

Gilatas sa mga taga-Juda ang kamingawan nga malisod agian nga

adunay mga liyon ug lala nga mga bitin, nga ang uban murag naglupad.

Gikarga nila sa mga asno ug mga kamelyo

ang ilang mga bahandi aron lang igasa

sa nasod nga walay ikatabang kanila.

7Ang tabang sa nasod sa Ehipto walay kapuslanan.

Busa gitawag ko kini nga “Dragon nga way gahom.”

8Miingon ang Ginoo kanako,

“Lakaw, isulat sa usa ka libro

ang akong isulti batok sa mga Israelinhon

aron nga sa umaabot nga panahon mahimo kining usa ka

walay kataposang pagpamatuod sa ilang kadaotan.

9Kay mga masupilon sila, mga bakakon,

ug dili gustong mamati sa akong gitudlo.

10Nag-ingon sila sa mga propeta, ‘Ayaw na ninyo kami suginli

sa mga gipadayag sa Dios kaninyo.

Ayaw na ninyo kami suginli kon unsay husto.

Suginli kami sa mga butang nga makapalipay kanamo

ug mga panan-awon nga tinumotumo.

11Hawa kamo sa among agianan; simang kamog laing dalan.

Ayaw na kami suginli

mahitungod sa Balaan nga Dios sa Israel.’ ”

12Busa nag-ingon ang Balaan nga Dios sa Israel,

“Tungod kay gisalikway ninyo ang akong mensahe ug nagsalig kamo

sa pagpangdaog-daog ug pagpanglimbong,

13malaglag kamo sa kalit. Ang inyong sala mahisama sa usa ka

liki nga kalit lang makalumpag sa habog nga paril.

14Madugmok kamo sama sa usa ka kolon nga maayong pagkapulpog,

ug wala na gayoy bahin niini nga mahimong ikuhag baga

gikan sa abuhan o ikabog tubig gikan sa kab-anan.”

15Miingon pa gayod ang Ginoong Dios, ang Balaan nga Dios sa Israel,

“Balik kamo kanako ug pamahulay, kay luwason ko kamo.

Pagmalinawon kamo ug salig kanako, kay lig-onon ko kamo.

Apan dili kamo buot mohimo niini.

16Miingon hinuon kamo,

‘Magpahilayo kami sa among mga kaaway pinaagi sa mga kabayo

nga kusog modagan.’ Oo, magpahilayo kamo,

apan mas tulin pa gayod ang mogukod kaninyo.

17Ang pagpanghulga sa usa kanila makapakagiw sa 1,000 ninyo nga mga sundalo.

Ug ang pagpanghulga sa lima kanila makapakagiw kaninyong tanan

hangtod nga mahibilin kamong nag-inusara sama sa usa ka poste

sa bandera sa tumoy sa bungtod.”

18Apan naghulat ang  Ginoo nga moduol kamo kaniya

aron ikapakita niya ang iyang kaluoy kaninyo.

Andam siya mopakita sa iyang pagkahangawa kaninyo.

Kay ang  Ginoo matarong nga Dios,

ug bulahan ang tanang nagsalig kaniya.

19Kamong mga katawhan sa Zion, nga mga lumulupyo sa Jerusalem, dili na kamo mohilak pag-usab! Kaloy-an gayod kamo sa Ginoo, kon mangayo kamo ug tabang kaniya. Kon madungog niya ang inyong pag-ampo, tubagon niya kamo.

20Bisan ug gihatag sa Ginoo kaninyo ang kasakit ug kalisdanan nga daw inyo na kining pagkaon ug ilimnon, siya nga inyong magtutudlo dili na motago gikan kaninyo. Makita ninyo siya

21ug madungog ninyo ang iyang tingog nga gagiya kaninyo sa husto nga dalan, bisan asa pa kamo moadto.

22Ngil-aran na kamo sa inyong mga dios-dios, nga mga hinaklapan ug plata ug bulawan. Ilabay ninyo kini nga daw hugaw nga trapo ug moingon, “Dili nako gustong makita pa kamo!”

23Hatagan kamo sa Ginoo ug ulan sa panahon sa tingtanom, ug modagaya ang inyong ani. Nianang higayona, manabsab ang inyong mga mananap sa halapad nga sabsabanan.

24Ang inyong mga baka ug mga asno nga igdadaro manibsib sa lamiang kumpay.

25Sa adlaw nga pamatyon ang inyong mga kaaway ug lumpagon ang ilang mga tore, mobuhagay ang tubig sa matag taas nga bukid ug bungtod.

26Ang kahayag sa bulan mahimong sama sa adlaw, ug ang kahayag sa adlaw pil-on sa kapito, sama kahayag sa pito ka adlaw nga gitingob. Mahitabo kini sa panahon nga tambalan ug ayohon sa Ginoo ang mga samad nga gikan sa kastigo nga iyang gihatag kaninyong iyang katawhan.

27Tan-awa! Moanhi ang  Ginoo gikan sa halayo nga hilabihan kasuko,

inubanan sa aso nga daw panganod kabaga.

Ang iyang kapungot sama kini sa nagdilaab nga kalayo.

28Ang iyang gininhawa sama sa baha nga taga-liog.

Alig-igon niya sama sa trigo ang mga kanasoran.

Sama sila sa mga mananap nga gibusalan ug giguyod.

29Apan kamong katawhan sa Dios mag-awit sama sa ginahimo ninyo

sa gabii nga nagsaulog kamo sa pista sa pagpasidungog sa Ginoo.

Maglipay kamo sama sa mga tawo nga nagmartsa kumpas sa honi sa plawta

samtang nagpaingon sila sa Bukid sa Ginoo

aron sa pagsimba kaniya nga salipdanan nga Bato sa Israel.

30Ipadungog sa Ginoo ang iyang lanog nga tingog,

ug ipakita niya ang iyang kamot nga andam na

nga mosilot tungod sa hilabihang kasuko.

Ubanan kini sa nagdilaab nga kalayo,

kalit nga pagbunok sa ulan, pagpanalogdog ug pagpangilat,

ug pag-ulan ug ice nga sama kadagko sa bato.

31Siguradong mahadlok ang mga taga-Asiria

kon madunggan nila ang tingog sa Ginoo.

Silotan niya sila sa hilabihan.

32Sulongon niya sila. Ug ang matag hampak sa Ginoo kanila,

duyogan kini sa honi sa tamborin ug harpa.

33Dugay na nga naandam ang dapit nga pagasunogan sa hari sa Asiria.

Halapad ug lawom kining dapita,

ug ang kalayo abunda ug sugnod.

Ang gininhawa sa Ginoo daw sapa sa nagdilaab nga asupre,

nga mao ang mopadilaab sa mga sugnod niini.