1Misulti na usab ang Ginoo kang Jonas.
2Miingon siya, “Adto sa dakong siyudad sa Nineve, ug isangyaw sa mga tawo didto ang mensahe nga gihatag ko kanimo.”
3Mituman na si Jonas sa giingon sa Ginoo. Dako kaayo nga siyudad ang Nineve; mga tulo ka adlaw kini kon lakwon.
4Misulod si Jonas sa Nineve. Ug human sa usa ka adlaw nga pagbaktas, miingon siya sa mga katawhan, “40 na lang ka adlaw ang nabilin ug laglagon na ang Nineve!”
5Sa pagkadungog sa mga taga-Nineve niini, mituo sila sa Dios. Tanan sila, gikan sa pinakainila hangtod sa pinakaubos, nagbistig sako ug nagpuasa sa pagpaila nga naghinulsol sila.
6Sa pagkadungog sa hari niini, mitindog siya sa iyang trono, gihubo niya ang iyang kupo, ug nagbistig sako. Unya milingkod siya sa abo sa pagpaila nga naghinulsol siya.
7Nagpadala siya ug mensahe sa mga taga-Nineve nga nag-ingon:
“Sumala sa mando sa hari ug sa iyang mga opisyal.
“Walay bisan kinsa kaninyo nga mokaon o moinom, bisan ang inyong mga baka, karnero, o kanding.
8Pagbisti kamo ug sako, apil ang mga mananap. Pag-ampo kamo sa Dios sa kinasing-kasing gayod, ug biyai na ninyo ang inyong daotang pagkinabuhi ug ang inyong kabangis.
9Basin pa ug mausab ang huna-huna sa Dios ug mahupay ang iyang dakong kasuko kanato ug dili kita mangamatay.”
10Sa dihang nakita sa Dios ang ilang gihimo ug giunsa nila pagbiya sa ilang daotan nga kinabuhi, Gibati siya ug kaluoy busa nausab ang iyang huna-huna ug wala na niya sila laglaga sumala sa iyang giingon nga buhaton.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
