Jeremias 3 - Cebuano Contemporary Bible

1“Kon bulagan sa bana ang iyang asawa

ug magminyo ang asawa pag-usab,

kinahanglan dili na siya bawion sa iyang bana,

kay makapahugaw gayod kini sa tibuok ninyong yuta.

Apan kamong mga Israelinhon nagkinabuhi nga

sama sa babayeng nagbaligya sa iyang dungog.

Daghan kamog mga hinigugma nga dios-dios.

Apan bisan pa, gitawag ko gihapon kamo

nga mobalik kamo kanako?

Ako, ang  Ginoo, ang nag-ingon niini.

2Tan-awa ang taas nga mga dapit.

Aduna pa ba didtoy dapit diin wala ninyo mahugawi?

Gihugawan ninyo ang yuta

tungod sa inyong pagsimba sa mga dios-dios

ug sa inyong pagkadaotan.

Sama kamo sa usa ka babayeng nagbaligya sa iyang dungog,

nga naglingkod daplin sa dalan aron sa paghulat ug lalaki.

Sama usab kamo sa tulisan nga nag-atang

sa iyang mabiktima.

3Mao kana ang hinungdan nga wala mag-ulan

sa panahon sa ting-ulan.

Apan bisan pa niana, gahi gihapon kamog ulo.

Sama sa babayeng nagbaligya sa iyang dungog,

wala gayod kamoy ulaw.

4Unya karon moingon kamo kanako, ‘Amahan ko, kauban

ka nako sukad pa sa akong pagkabata.

5Kanunay ka na lang bang masuko kanako?

Magpadayon ba ang imong kasuko

hangtod sa kahangtoran?’

Mao kini kanunay ang inyong gisulti,

apan gihimo gihapon ninyo ang tanang kadaotan

nga gusto ninyong himuon.”

Gisunod sa Juda ang Israel

6Sa panahon sa paghari ni Josia, miingon ang  Ginoo kanako, “Nakita mo ba ang gihimo sa maluibon nga Israel? Misimba siya sa mga dios-dios ibabaw sa matag taas nga bukid ug ilalom sa matag labong nga kahoy. Nahisama siya sa usa ka babayeng nagbaligya sa iyang dungog.

7Abi nakog mobalik na siya kanako human niya mahimo kining tanan, apan wala siya mobalik. Ug nakita kini sa iyang maluibon nga igsoon nga mao ang Juda.

8Gibulagan ko ang Israel ug gipapahawa tungod sa iyang pagpanapaw. Apan bisan pa niini, wala mahadlok ang iyang maluibon nga igsoon nga mao ang Juda nga nanapaw usab.

9Ug tungod kay wala ra may bali kaniya ang pagpanapaw, gihugawan niya ang yuta pinaagi sa pagsimba sa mga dios-dios nga bato ug kahoy.

10Bisan pa niining tanan, wala gayod mobalik kanako sa kinasing-kasing ang maluibon nga Juda. Nagpakaaron-ingnon lang kini nga mibalik kanako. Ako, ang  Ginoo, ang nag-ingon niini.”

11Unya miingon ang  Ginoo kanako, “Bisan ug dili matinud-anon ang Israel kanako, mas maayo pa sila kaysa maluibon nga Juda.

12Karon, lakaw ug isulti kini nga mensahe ngadto sa Israel,

“Ako, ang  Ginoo, nag-ingon:

Balik kanako, maluibon nga Israel, kay maluloy-on ako.

Dili na ako masuko kanimo hangtod sa kahangtoran.

13Angkona lang ang imong sala.

Angkona nga nagrebelde ka kanako,

nga Ginoo nga imong Dios,

ug misimba ka sa mga dios-dios

ilalom sa matag labong nga kahoy,

ug wala ka motuman kanako.

Ako, ang  Ginoo, ang nag-ingon niini.”

14Miingon pa ang  Ginoo, “Balik kamo, masupilon ko nga mga anak, kay akoa kamo. Magkuha akog usa o duha kaninyo gikan sa kada lungsod o tribo ug dad-on mo nako sa Israel.

15Unya hatagan ko kamog mga pangulong masinugtanon kanako. Mangulo sila kaninyo nga adunay kaalam ug panabot.

16Inig-abot sa panahon nga modaghan na kamo pag-ayo niana nga yuta, dili na ninyo hisgotan pa ang Sudlanan sa Kasabotan. Dili na ninyo kini handomon o hinumdoman pa, ug dili na kamo maghimo ug laing Sudlanan sa Kasabotan.

17Nianang higayona, tawgon ninyo ang Jerusalem nga, ‘Trono sa Ginoo.’ Ug ang tanang nasod magtigom sa Jerusalem sa pagpasidungog sa ngalan sa Ginoo. Dili na sila magbuhat sumala sa sugo sa ilang gahi ug daotan nga kasing-kasing.

18Nianang higayona, ang katawhan sa Juda ug sa Israel nga gikan sa pagkabihag sa amihan mag-uban sa pagbalik ngadto sa yuta nga gihatag ko sa ilang mga katigulangan ingon nga ilang panulondon.

19“Miingon ako sa akong kaugalingon,

“ ‘Malipay gayod ako nga moila kaninyo nga akong mga anak,

ug hatagan ko kamog maayong yuta, ang labing maanindot

nga panulondon sa tibuok kalibotan.’

Abi kog tawgon ninyo akog ‘Amahan,’

ug dili na kamo mobiya kanako.

20Apan sama kamo sa usa ka maluibon

nga asawa nga mibiya sa iyang bana.

Nagluib kamo kanako, o katawhan sa Israel.

Ako, ang  Ginoo, ang nag-ingon niini.”

21Madungog ang kasaba ibabaw sa taas nga mga dapit.

Magtiyabaw ug magpakiluoy ang katawhan sa Israel

tungod sa daotan nila nga binuhatan,

ug tungod kay gikalimtan nila

ako, ang  Ginoo nga ilang Dios.

22“Kamong maluibon nga katawhan,

balik kamo kanako kay tarungon ko

ang inyong pagkamaluibon.”

Motubag sila, “Oo, moduol kami kanimo

kay ikaw ang  Ginoo nga among Dios.

23Tinuod gayod nga dakong sayop ang among pagsimba

sa mga dios-dios didto sa mga bungtod ug mga bukid.

Kanimo lamang gayod ang kaluwasan sa Israel,

O Ginoo nga among Dios.

24Gikan pa sa among pagkabata, gihurot sa makauulaw

nga mga dios-dios ang bunga sa hinagoan

sa among mga katigulangan,

ang ilang mga kahayopan

ug mga kabataan.

25Angay kaming motago sa kaulaw kay kami

ug ang among mga katigulangan nakasala batok kanimo,

O Ginoo nga among Dios.

Sukad sa among pagkabata hangtod

karon wala kami motuman kanimo.”