1Pamati! Kuhaon sa Ginoo, ang Makagagahom nga Ginoo,
ang tanang gisaligan sa mga tawo sa Jerusalem ug Juda:
ang ilang pagkaon ug tubig,
2ang ilang sinaligan nga mga tawo,
mga sundalo, mga maghuhukom,
mga propeta, mga manalagna, mga tigdumala,
3mga opisyal sa ilang kasundalohan,
mga dungganon, mga magtatambag,
ug ang ilang hanas nga mga madyikero ug mga mamamarang.
4Padumalahan sila sa Ginoo
sa mga batan-on.5Daog-daogon sa matag tawo ang iyang isigka-tawo.
Ang mga bata mosukol sa mga tigulang
ug ang mga yanong tawo batok sa mga dungganon.
6-7Nianang panahona adtoan
sa usa ka tawo ang iyang paryente ug ingnon,
“Tungod kay ikaw adunay maayong bisti,
ikaw na lang ang mangulo kanamo.
Atimana kining naguba nato nga dapit.”
Apan motubag siya, “Dili ko kamo matabangan.
Wala gani pagkaon o bisti ang akong panimalay,
busa ayaw ninyo ako himoang lider.”
8Sigurado nga malaglag ang Jerusalem ug ang Juda,
tungod kay ang ilang mga binuhatan
ug ginapanulti batok sa Ginoo.
Nagrebelde sila batok
sa gamhanang presensya sa Ginoo.
9Makita sa ilang dagway nga sila sad-an.
Gipasundayag nila ang ilang pagpakasala sama
sa gihimo sa taga-Sodom.
Wala kini nila ikaulaw. Alaot sila!
Sila mismo ang nagdalag kalaglagan sa ilang kaugalingon.
10Sultihi ninyo ang mga matarong nga bulahan sila
kay anihon nila ang bunga sa ilang mga binuhatan.
11Apan alaot ang mga daotan,
kay moabot kanila ang kalisod.
Mabaslan sila sa ilang gipanghimo.
12Gidaog-daog sa mga batan-on ang akong katawhan.
Gidumalahan sila sa mga babaye.
Mga katawhan ko,
gipahisalaag kamo sa inyong mga pangulo.
Gitultolan nila kamo sa sayop nga dalan.
13Andam na ang Ginoo sa paghukom
sa iyang katawhan.
14Hukman niya ang mga tigdumala
ug mga pangulo sa iyang katawhan.
Mao kini ang iyang akusasyon batok kanila,
“Giguba ninyo ang akong ubasan
nga mao ang akong katawhan.
Ang inyong mga balay puno sa mga butang
nga gipanguha ninyo gikan sa mga kabos.
15Nganong gidaog-daog ninyo ang akong katawhan
ug gilisod-lisod ang mga kabos?”
Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios nga Makagagahom.
16Miingon pa gayod ang Ginoo,
“Mapahitas-on ang mga babaye sa Jerusalem.
Mura silag si kinsa kon molakaw,
ug gipatagingting pa nila ang mga alahas diha sa ilang mga tiil.
Ug kon motan-aw sila dala ang pangidhat.
17Busa hatagan ko silag nuka-nuka sa ulo,
ug upawan sa Ginoo ang matahum nga Zion.”
18Nianang adlawa, kuhaon sa Ginoo ang ilang mga alahas sa tiil, ulo, ug liog,
19mga ariyos, pulseras, bandana,
20torong, alahas sa bukton, bakos, pahumot, ug habak,
21mga singsing sa tudlo ug sa ilong,
22ang ilang mahalong mga bisti, ang ilang kapa, kupo, pitaka,
23espeho, bisti nga lino, turban, ug belo.
24Imbis nga mangalimyon sila sa mga pahumot,
manimaho na hinuon sila.
Pisi ang ilang ibakos, ug maupaw ang matahom nilang buhok.
Ang ilang mahalong bisti ilisag sako,
ug mahanaw ang ilang katahom.
25Mangamatay sa gira ang mga kalalakin-an sa Jerusalem
bisan pa ang mga maisog nilang sundalo.
26Adunay pagbangotan
ug paghilak diha sa mga ganghaan sa siyudad sa Zion.
Ug ang siyudad mahisama sa usa ka babayeng nagyaka sa yuta,
nga nawad-an sa tanan niyang kabtangan.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
