1Miingon ang Ginoo, “Alaot ang Jerusalem,
ang siyudad nga gipuy-an ni David! Sige,
pasauloga kini nga siyudad sa iyang mga pista matag tuig.
2Apan sulongon ko kini,
ug manghilak ug magbakho ang mga lumulupyo niini.
Ug alang kanako, ang tibuok nga siyudad
mahimong sama sa halaran nga napuno sa dugo.
3Palibotan ko ang siyudad sa Jerusalem.
Maghimo akog mga damba ug tambakan kog yuta
ang palibot sa inyong mga paril, ug sulongon ko kamo.
4Malaglag kamo, ug mahimong sama sa usa ka kalag
nga naghagawhaw gikan sa ilalom sa yuta.
5“Apan sa kaulahian,
ang inyong mga kaaway nga daghan kaayo
mahimong sama sa abog o tahop nga paliron sa hangin.
Kalit lang kini mahitabo kanila.
6Duawon sa Ginoo nga Makagagahom ang Jerusalem
inubanan sa dalogdog, linog, dakong kabanha,
buhawi, bagyo, ug nagdilaab nga kalayo.
7-8Mawala sama sa usa ka damgo ang daghang mga nasod
nga nakig-gira sa Jerusalem ug miguba sa mga paril niini.
Sama sila sa tawo nga nagdamgo nga mikaon,
apan sa pagmata niya, gigutom pa gihapon siya,
o sama sa tawo nga nagdamgo nga miinom,
apan momata siya nga luya kay wala matagbaw ang iyang kauhaw.”
9Kamong mga taga-Judah, liboga ninyo ang inyong
kaugalingon ug pagpakabuang kamo.
Taptapi ninyo ang inyong mga mata ug pagpakabuta kamo.
Naghubog kamo ug nagsusapinday
apan dili tungod sa bino.
10Kay gipahinanok kamo sa Ginoo.
Gitabonan niya ang inyong mga ulo ug mga mata,
nga mao ang inyong mga propeta.
11Alang kaninyo, kining tanan nga gipadayag kaninyo sama sa libro nga selyado. Kon ipabasa mo kini sa tawo nga mahibalong mobasa, moingon siya, “Dili ko kana mabasa tungod kay selyado.”
12Ug kon ipabasa mo sa dili mahibalong mobasa, moingon siya, “Dili ako mahibalong mobasa.”
13Miingon ang Ginoo,
“Kining katawhan nagdayeg
ug nagpasidungog kanako sa baba lang,
apan ang ilang kasing-kasing layo kanako.
Ug ang ilang pagsimba kanako sumala lang
sa mga kasugoan sa tawo.
14Busa pahinganghaon ko pag-usab kini nga mga tawhana
sa sunod-sunod nga mga katingalahang butang.
Ug wad-on ko ang kaalam sa mga maalamon
ug ang kahibalo sa mga utokan.”
15Alaot kamong naningkamot sa pagtago
sa inyong mga plano gikan sa Ginoo.
Naghimo kamo sa inyong mga buluhaton diha
sa kangitngit ug nag-ingon,
“Walay makakita o makahibalo sa atong gihimo.”
16Mga hungog kamo! Bali ang inyong pangisip.
Giisip ninyong sama sa yutang kolonon ang tighimo ug kolon.
Makaingon ba ang hinimo nga butang sa naghimo kaniya,
“Dili ikaw ang naghimo kanako?”
Makaingon ba ang kolon sa gaumol kaniya,
“Wala kay hibangkaagan?”
17Sa dili madugay ang kakahoyan sa Lebanon mahimong tabunok nga uma,
ug ang tabunok nga uma mahimong kakahoyan.
18Nianang higayona, ang bungol makadungog na
sa mga pulong nga gibasa gikan sa libro.
Ug ang buta, nga pulos kangitngit lang ang iyang makita,
makakita na.
19Ug tungod sa Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel,
maglipay pag-usab ang mga mapainubsanon
ug ang mga kabos.
20Mawala na ang mga mapintas
ug mabiay-biayon nga mga tawo.
Mangamatay ang tanang mahigugmaon sa pagpakasala
21apil ang tanang nagbutang-butang sa uban,
ang mga nagtuis sa katarong sa hukmanan,
ug ang mga naghatag ug mga bakak nga pagsaksi
aron dili mahatagan ug hustisya ang mga walay sala.
22Busa ang Ginoo, ang Dios nga nagluwas kang Abraham, nag-ingon mahitungod sa mga kaliwat ni Jacob,
“Sugod karon, wala na silay angay ikaulaw o kahadlokan.
23Kay kon makita nila ang akong mga binuhatan,
tahoron nila ako,
ang Balaan nga Dios ni Jacob,
ug ilhon nila ang akong pagkabalaan.
Kahadlokan nila ako nga Dios sa Israel.
24Ang mga naglibog makasabot na unya sa kamatuoran,
ug ang nagreklamo malipay na nga tudloan.”
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
