1Miingon ang Ginoo, “Ania ang akong alagad nga akong gilig-on.
Ako siyang gipili ug nalipay ako kaniya.
Gamhan ko siya sa akong Espiritu,
ug magdala siyag katarungan ug kaangayan sa mga nasod.
2Dili siya mosinggit o mosulti ug kusog diha sa mga kadalanan.
3Dili niya pasagdan ang mga maluya sa pagtuo,
kay tabangan niya ang tanan bisan ang gamay lang gayod ug pagtuo.
Sa iyang pagkamatinumanon ipatuman gayod niya ang hustisya.
4Dili gayod siya moundang o mawad-ag paglaom hangtod
nga mapatunhay niya ang hustisya ug kaangayan sa kalibotan.
Ang mga tawo sa mga isla naghulat sa iyang mga pagtulon-an.”
5Mao kini ang giingon sa Dios, ang Ginoo nga nagbuhat
sa kalangitan nga iyang gibukhad nga daw tela.
Gibuhat niya ang kalibotan ug ang tanang anaa niini.
Siya usab ang naghatag ug gininhawa sa mga tawo
ug sa tanang mga binuhat nga anaa sa kalibotan.
6Miingon siya sa iyang alagad, “Ako, ang Ginoo, mao ang nagtawag kanimo
sa pagpakita sa akong pagkamatarong.
Tabangan ug panalipdan ka nako,
ug pinaagi kanimo mohimo akog kasabotan uban sa mga tawo.
Himuon ka nako nga suga ngadto sa mga nasod,
7aron mobuka ang mga mata sa mga buta ug mahatagag kagawasan
ang mga binihag nga nabilanggo sa mangiob nga bilanggoan.
8Ako mao ang Ginoo, mao kana ang akong ngalan!
Dili ko ihatag ang akong pasidungog kang bisan kinsa
o ang pagdayeg nga alang kanako ngadto sa mga dios-dios.
9Ang akong mga giingon kaniadto natuman na,
ug karon ipadayag ko ang mga bag-ong mga panghitabo sa dili pa kini moabot.”
Awit sa Pagdayeg sa Ginoo10Pag-awit kamo ug bag-ong awit ngadto sa Ginoo!
Pag-awit kamo ug mga pagdayeg kaniya,
bisan kamo nga anaa sa pinakalayong bahin sa kalibotan.
Dayega ninyo siya, kamo nga naglawig sa dagat
ug tanan kamong mga binuhat nga anaa niini,
ug kamong nagpuyo sa mga isla.
11Dayega ninyo siya, kamong anaa sa mga lungsod sa kamingawan
ug kamong mga lumulupyo sa Kedar.
Pag-awit kamo sa kalipay, kamong mga katawhan sa Shela.
Panghugyaw kamo gikan sa tumoy sa mga bukid.
12Pasidunggi ug dayega ang Ginoo, kamong anaa sa mga isla.
13Makig-away ang Ginoo sama sa usa ka sundalong kusgan ug isog.
Mosinggit siya sa pagsulong,
ug modaog siya batok sa iyang mga kaaway.
14Moingon siya, “Sa taas nga panahon naghilom lang ako
ug gipugngan ko ang akong kaugalingon.
Apan karon mosinggit ako sama sa usa ka babayeng gapanganak.
15Tumpagon ko ang mga bukid ug mga bungtod,
ug palayaon ko ang mga tanom niini.
Himuon ko ang mga suba nga malang yuta,
ug pahubsan ko ang mga katubigan.
16Agakon ko ang akong katawhan nga mga buta sa kamatuoran
ngadto sa dalan nga wala nila masinati ug maagii.
Himuon kong kahayag ang kangitngit sa ilang agianan,
ug patagon ko ang mga libaong nga dapit nga ilang lakwan.
Himuon ko kini ug dili ko sila isalikway.
17Apan kadtong nagsalig sa mga dios-dios
ug nag-ila sa tinunaw nga mga rebulto nga ilang dios-dios,
mangikyas sa kaulaw.”
Ang Israel sama sa Bungol ug Buta18Miingon ang Ginoo sa iyang katawhan,
“Kamong sama sa mga bungol ug buta,
pamati kamo ug tan-aw!
19Alagad ug pinili ko kamo. Mga mensahero ko kamo,
apan walay makalabaw sa inyong pagkabuta ug pagkabungol.
20Daghan na kamog nakita, apan wala ninyo tagda.
Makadungog kamo, apan dili kamo mamati.”
21Buot gayod sa Ginoo nga mapakita ang iyang pagkamatarong,
aron ang iyang kasugoan mapasidunggan.
22Apan karon ang iyang katawhan gikawatan,
giilogan sa ilang mga kabtangan, gipriso sa mga bangag
o sa mga bilanggoan, ug wala gayoy nakatabang kanila.
23Kinsa kaninyoy buot mamati o mohatag
ug pagtagad niining inyong nadunggan gikan karon?
24Kinsa ba ang nagtugot nga kawatan
ug ilogan sa ilang kabtangan ang Israel?
Dili ba ang Ginoo nga atong nasad-an?
Kay wala nato sunda ang iyang mga pamaagi
ug wala nato tumana ang iyang kasugoan.
25Busa gipakita sa Ginoo ang iyang hilabihan nga kasuko kanato
pinaagi sa pagpaantos kanato sa kapait sa gira.
Ang iyang kasuko sama sa kalayo nga milukop ug misunog kanato,
apan wala nato kini gihuna-huna ug gitagad.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
