1Nag-awit si David ngadto sa Ginoo sa dihang giluwas siya sa Ginoo gikan sa iyang mga kaaway ug kang Saulo.
2-3Mao kini ang iyang awit:
“Ang Ginoo ang akong salipdanan nga bato,
ang akong lig-ong tago-anan ug manluluwas.
Ingon nga salipdanan nga bato, makatago ako kanimo.
Siya ang akong taming ug gamhanan nga manluluwas.
Ang Ginoo ang akong dalangpanan ug tago-anan.
ang nagluwas kanako gikan sa bangis nga mga tawo.
4Angay nga dayegon ang Ginoo, kay kon mangayo ako
ug tabang kaniya ginaluwas niya ako gikan sa akong mga kaaway.
5Ang kamatayon daw balod nga mikuso-kuso kanako.
Ang kalaglagan daw sulog sa baha nga mianod kanako.
6Ang kamatayon daw pisi nga milambod kanako
ug daw lit-ag nga nag-atang sa akong agianan.
7Sa akong kalisdanan nagpakitabang ako sa Ginoo, nga akong Dios,
ug gidungog niya ang akong pag-ampo didto sa iyang templo.
8“Unya milinog, ug ang mga pundasyon sa mga bukid nauyog,
tungod kay nasuko ang Ginoo.
9Nanggawas ang aso sa iyang ilong,
ug sa iyang baba nanggawas ang nagdilaab nga kalayo
ug mga baga.
10Giablihan niya ang langit,
ug nanaog siya nga nagtungtong sa mabagang dag-om.
11Nagsakay siya sa kerubin,
ug tulin kining milupad samtang gipalid sa hangin.
12Gihimo niya ang kangitngit nga mosalipod kaniya.
Nagtago siya sa mabagang dag-om.
13Gikan sa kahayag diha sa iyang atubangan,
nanggawas ang nagdilaab nga mga baga.
14Ang tingog sa Ginoo, nga Labing Halangdong Dios,
nagdahunog gikan sa langit.
15Gipana niya ug kilat ang iyang mga kaaway
ug miikyas sila nga nagkatibulaag.
16Sa iyang pagngulob ug pagpangusmo sa kasuko mimala ang dagat,
ug nakita ang yuta ilalom niini,
ug nakita usab ang pundasyon sa kalibotan.
17Gikan sa langit gigunitan niya ako
ug gihaw-as gikan sa lawom nga tubig.
18Giluwas niya ako gikan sa akong gamhanang mga kaaway
nga naglagot kanako, kay wala akoy dag-anan kanila.
19Gisulong nila ako sa dihang anaa ako sa kalisod,
apan gipanalipdan ako sa Ginoo.
20Giluwas niya ako sa katalagman
kay nalipay siya kanako.
21Gipanalanginan niya ako tungod kay matarong ang akong kinabuhi
ug wala ako magpakasala.
22Kay gisunod ko ang iyang mga pamaagi
ug wala ako mobiya sa Ginoo, nga akong Dios.
23Gituman ko ang tanan niyang sugo
ug wala ko lapasa ang iyang mga tulomanon.
24Nahibalo siya nga walay ikasaway sa akong kinabuhi
ug gilikayan ko ang pagpakasala.
25Gigantihan niya ako tungod kay nakita niya nga matarong ang akong kinabuhi
ug wala akoy nahimong sala.
26Matinumanon ka sa mga matinumanon kanimo,
ug maayo ka usab sa mga tawo nga maayo.
27Matinud-anon ka sa mga tawo nga matinud-anon kanimo,
apan makigbatok ka sa mga tawong daotan.
28Oo, ginaluwas mo ang mga mapainubsanon,
apan ginapaubos mo ang mga mapahitas-on.
29“Ginoo, ikaw ang akong kahayag.
Sa kangitngit, ikaw ang akong suga.
30Sa imong tabang sulongon ko ang panon sa mga sundalo
ug mahimo kong katkaton ang paril.
31Hingpit ang pamaagi sa Dios.
Ang pulong sa Ginoo kasaligan gayod.
Sama siya sa taming alang sa tanang nagdangop kanimo.
32Kay kinsa man ang Dios gawas sa Ginoo?
Ug kinsa man ang among salipdanan nga bato gawas sa among Dios?
33Ang Dios ang naghatag kanako ug kusog
ug ang nagbantay sa akong paglakaw.
34Ginalig-on niya ang akong tiil sama sa tiil sa usa,
aron makalatas ako sa habog nga mga dapit.
35Ginabansay niya ako sa pagpakig-gira.
Ang akong mga bukton makabinat na sa bronsi nga pana.
36Sama ikaw sa taming nga nagpanalipod kanako,
ug pinaagi sa imong tabang nahimo akong bantogan.
37Gipalapdan mo ang akong agianan,
busa wala ako madakin-as.
38Gigukod ko ang akong mga kaaway ug napildi ko sila.
Ug wala gayod ako mobalik hangtod nga nalaglag ko sila.
39Gilaglag ko sila hangtod nga nangalup-og sila sa akong tiilan
ug dili na makabangon pa.
40Gihatagan mo ako ug kusog sa pagpakig-gira
ug gipadaog batok sa akong mga kaaway.
41Gipakagiw mo ang akong mga kaaway
ug gilaglag ko sila.
42Nangayo sila ug tabang, apan walay miluwas kanila.
Nangayo sila ug tabang kanimo, apan wala mo sila tubaga.
43Gidugmok ko sila hangtod nahisama na lang sila sa abog.
Gitunob-tunoban ko sila nga daw lapok sa kadalanan.
44Giluwas mo ako gikan sa mga nagrebelde kong katawhan.
Gihimo mo akong pangulo sa mga kanasoran.
Ang mga langyaw nag-alagad kanako.
45Nagyukbo sila kanako,
ug inigkadungog nila bahin kanako,
nagtuman sila sa akong mando.
46Nawad-an silag kaisog,
ug nanggawas sa ilang mga tago-anan nga nagkurog sa kahadlok.
47Buhi ka, Ginoo! Dalaygon ka nga akong salipdanan nga Bato!
Gibayaw ka nako tungod kay ikaw ang Dios nga akong Manluluwas.
48Siya ang Dios nga nanimalos sa akong mga kaaway
ug gipasakop niya kanako ang mga kanasoran.
49Ginaluwas niya ako gikan sa akong mabangis nga mga kaaway,
ug ginapadaog niya ako batok kanila.
50Busa pasidunggan ka nako taliwala sa mga kanasoran, O Ginoo.
Ug awitan ka nako ug mga pagdayeg.
51Gihatagan mo ug dagkong mga kadaogan
ang imong pinili nga hari.
Gihigugma mo si David ug ang iyang mga kaliwat sa walay kataposan.”
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
