1Naghari ang Ginoo!
Busa angay nga maglipay ang kalibotan,
apil na ang mga isla.
2Gilibotan siya sa mabagang dag-om,
ug naghari siya sa katarong ug kaangayan.
3Gauna kaniya ang kalayo
ug gilamoy niini ang iyang mga kaaway sa palibot.
4Ang iyang kilat midan-ag sa kalibotan;
nakita kini sa mga tawo ug nangurog sila sa kahadlok.
5Natunaw nga daw kandila ang kabukiran diha sa presensya sa Ginoo,
ang Ginoo nga naggahom sa tibuok kalibotan.
6Nagpadayag ang kalangitan nga siya matarong,
ug ang tanang katawhan nakakita sa iyang pagkagamhanan.
7Naulawan ang tanang nagsimba sa mga imahen
ug nagpasigarbo sa mga dios.
Kamong tanang mga dios, moyukbo kamo sa pagsimba sa Dios.
8 Ginoo, nadungog sa mga lumulupyo sa Zion
ug sa uban pang mga lungsod sa Juda nga silotan mo ang ilang mga kaaway,
busa nangalipay sila.
9Kay ikaw, Ginoo, nga Labing Halangdong Dios, naggahom sa tibuok kalibotan.
Gipasidunggan ka labaw sa tanang mga dios.
10Ang mga naghigugma sa Ginoo angay nga masilag sa daotan.
Kay ginatipigan sa Ginoo ang kinabuhi sa iyang matinumanon nga katawhan.
Ug ginaluwas niya sila gikan sa kamot sa mga daotan.
11Ang kaayo sa Dios sama sa adlaw nga nagsidlak sa mga matarong
ug naghatag ug kalipay kanila.
12Kamong mga matarong, paglipay kamo tungod sa gihimo sa Ginoo kaninyo.
Dayega ninyo siya isip paghinumdom sa iyang pagkabalaan.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
