Isaias 26 - Cebuano Contemporary Bible

Awit sa Kadaogan

1Moabot ang adlaw na kantahon kini nga awit sa nasod sa Juda:

Lig-on ang atong siyudad!

Ang kaluwasan sa Dios sama sa lig-ong paril

nga nagpalibot kanato.

2Ablihi ang mga pultahan sa siyudad

aron makasulod ang matarong nga nasod,

ang nasod nga matinud-anon sa Ginoo.

3Hatagan mo, Ginoo,

ug hingpit nga kalinaw ang tawo kansang huna-huna nasentro diha kanimo,

kay nagsalig siya kanimo.

4Salig kamo kanunay sa Ginoo kay ang  Ginoo

mao ang atong walay kataposan nga Bato.

5Gipaubos niya ang mga garboso.

Gipukan niya ang ilang siyudad

hangtod nga natumpag kini sa yuta.

6Gitunob-tunoban kini

sa mga kabos

nga mga dinaog-daog.

7Patag ang dalan sa mga matarong,

ug ikaw, Matarong nga Dios ang mipatag niini.

8 Ginoo, among gisunod ang imong mga sugo,

ug nagsalig kami kanimo.

Ang among pangandoy mao nga

ikaw mapasidunggan.

9Sa tibuok kong kasing-kasing,

ginahandom ko gayod ikaw sa panahon sa kagabhion.

Tinuod nga kon ikaw maghukom sa mga katawhan sa kalibotan,

makat-on sila sa pagkinabuhi nga matarong.

10Bisan ginakaloy-an mo ang daotang mga tawo,

wala gihapon sila makakat-on sa pagkinabuhi nga matarong.

Bisan nagpuyo sila sa yuta sa mga matarong,

nagpadayon gihapon sila sa paghimo ug daotan,

ug wala sila moila sa imong pagkagamhanan.

11 Ginoo, andam ka na nga mosilot kanila,

apan wala sila masayod niini.

Pahibaloa sila, Ginoo!

Pakaulawi sila pinaagi sa pagpakita kanila

kon unsa ang imong paghigugma sa imong katawhan.

Sila nga imong mga kaaway ipalamoy

sa imong kalayo.

12 Ginoo, hatagan mo kami ug kalinaw.

Ang tanan namong nahimo,

among nahimo tungod sa imong tabang.

13 Ginoo, nga among Dios, gigamhan kami sa ubang mga agalon,

apan ikaw lang gayod ang among ginasimba.

14Patay na sila karon ug dili na mabuhi pag-usab.

Gisilotan mo sila ug gilaglag;

gilubong mo na sila sa kalimot.

15 Ginoo, gipadaghan mo ang mga tawo sa among nasod;

gipalapad mo ang mga utlanan niini,

ug naghatag kini ug dungog kanimo.

16 Ginoo, midangop kanimo ang imong katawhan sa panahon sa ilang kalisod.

Sa dihang gidisiplina mo sila,

nag-ampo sila sa hilom nganha kanimo.

17Nakita mo, Ginoo, ang among pag-antos.

Sama kami sa babayeng nagbati,

nga nagsinggit tungod sa labihang kasakit.

18Nag-agulo kami sa kasakit,

apan walay anak nga nahimugso.

Wala kamiy mahimo aron sa pagluwas

sa among yuta,

ug wala usab namo malaglag ang mga katawhan sa kalibotan

nga among mga kaaway.

19Apan mabanhaw ang imong mga katawhan nga nangamatay.

Mobangon ang ilang mga patayng lawas

ug mokanta sa kalipay.

Maingon nga ang yamog sa kabuntagon nagpabugnaw sa yuta,

ikaw Ginoo mabanhaw sa mga patay.

20Mga katagilungsod, sulod kamo sa inyong mga balay

ug sirad-i ninyo ang inyong mga pultahan.

Tago una kamo hangtod nga

mawala ang kasuko sa Ginoo.

21Kay moanhi na siya gikan sa iyang pinuy-anan

aron silotan ang mga lumulupyo sa kalibotan tungod sa ilang mga sala.

Ipagawas na sa yuta ang mga tawo nga gipamatay;

dili na niya kini tagoan pa.