Ezekiel 12 - Cebuano Contemporary Bible

1Miingon ang  Ginoo kanako,

2“Tawo, nagpuyo ka uban sa mga masinupakon nga katawhan. Adunay mata sila apan dili sila makakita, aduna silay dalunggan apan dili sila makadungog, kay mga masinupakon sila.

3Busa tawo, pagpakita nga mura ikaw ug binihag. Panghipos sa imo nga mga dad-onon ug lakaw ngadto sa laing dapit. Himoa kini sa adlaw aron makita sa mga tawo. Basin pag pinaagi niini makaamgo sila nga mga masinupakon sila.

4Sa adlaw panghipos sa imo nga dad-onon aron makita nila. Pagkagabii, samtang nagtan-aw sila, molakaw ka nga daw sa usa ka binihag.

5Busloti ang dingding sa imo nga balay samtang nagtan-aw sila, ug didto ipaagi ang imo nga dad-onon.

6Samtang nagtan-aw sila, pas-ana ang imo nga dala ug lakaw sa kagabhion. Panabon sa imo nga nawong aron dili mo makita ang yuta. Kini nga imo nga himuon magpadayag sa usa ka pasidaan alang sa katawhan sa Israel.”

7Busa gituman ko ang iyang gisugo. Sa adlaw pa, nanghipos ako sa akong dad-onon, ug pagkagabii gibuslotan ko ang dingding pinaagi sa akong mga kamot. Ug samtang nagtan-aw sila, gipas-an ko ang akong dala ug milakaw sa kagabhion.

8Nianang pagkabuntag miingon ang  Ginoo kanako,

9“Tawo, karon nga nangutana ang mga masinupakon nga katawhan sa Israel mahitungod sa imo nga gihimo,

10ingna sila nga ako, ang Ginoong Dios, adunay mensahe alang sa pangulo sa Jerusalem ug sa tanang katawhan sa Israel.

11Ingna dayon sila nga ang imo nga gihimo usa ka pasidaan alang kanila nga bihagon sila.

12Bisan ang ilang pangulo mag-agi sa dingding nga gibangagan alang kaniya ug magpas-an sa iyang dala ug maglakaw sa kagabhion. Manabon siya sa iyang nawong aron dili niya makita ang yuta.

13Lit-agon ko siya nga daw sa usa ka mananap ug dad-on sa Babilonia sa yuta sa mga Kaldeanhon. Apan dili niya kini makita, ug mamatay siya didto.

14Katagon ko sa bisan asang dapit ang tanan niya nga sakop, ang iyang mga alagad ug mga tigbalantay ug bisan asa sila moadto ipapatay ko sila.

15Ug kon makatag ko na sila ngadto sa mga nasod, mahibaloan nila nga ako mao ang  Ginoo.

16Apan tugotan ko ang pipila kanila nga makalingkawas sa gubat, sa kagutom, ug sa mga balatian aron isugilon nila ngadto sa mga nasod nga ilang adtoan ang ilang mangil-ad nga mga buhat. Unya mahibaloan nila nga ako mao ang  Ginoo.”

17Miingon pa gayod ang  Ginoo kanako,

18“Tawo, kurog sa kahadlok samtang ikaw nagkaon ug nag-inom.

19Ug ingna ang mga nagpuyo sa Jerusalem ug sa tibuok Israel nga ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon, ‘Mapuno sila sa kabalaka ug mangurog sa kahadlok samtang sila nagkaon ug nag-inom, kay ilogon ang mga kabtangan sa ilang nasod tungod sa ilang kabangis.

20Laglagon ang ilang mga lungsod ug maawaaw kini. Ug mahibaloan nila nga ako mao ang  Ginoo.’ ”

21Miingon na usab ang  Ginoo kanako,

22“Tawo, nganong adunay panultihon sa Israel nga nag-ingon, ‘Daghan nang nanglabay nga mga panahon, apan wala man lagi matuman ang mga panagna’?

23Ingna sila nga ako, ang Ginoong Dios, motapos niini nga panultihon ug dili na gayod nila kini hisgotan pa sa Israel. Ug ingna sila nga hapit na matuman ang mga panagna.

24Kay mawala na gayod sa Israel ang dili tinuod nga mga panan-awon o bakak nga mga panagna.

25Kay kon ako, ang  Ginoo, maoy mosulti, matuman gayod. Sa dili madugay, matuman na ang akong giingon batok kaninyong mga masinupakon nga katawhan. Mahitabo kini sa inyong panahon. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.”

26Miingon pa gayod ang  Ginoo kanako,

27“Tawo, nag-ingon ang katawhan sa Israel nga ang imo nga mga panan-awon ug mga tagna dugay pang mahitabo.

28Busa isulti kini kanila: ‘Ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon nga sa dili madugay matuman na ang akong giingon. Oo, mahitabo na kini.’ ”