Mga Panultihon 1 - Cebuano Contemporary Bible

Ang Kapuslanan sa mga Panultihon

1Mao kini ang mga panultihon ni Solomon, nga anak ni David ug hari sa Israel.

2Pinaagi niining mga panultihon, makat-onan mo ang kaalam

ug maayong pamatasan, ug ang pagsabot sa mga pulong

nga naghatag ug kaalam.

3Motul-id kini sa imong pamatasan aron mahimo kang maalamon,

nga nagsubay sa ensakto, matarong, ug makiangayon.

4Maghatag kini ug kaalam sa mga walay nahibaloan,

ug maayong pagdesisyon ngadto sa mga kabatan-onan.

5Pinaagi sa pagpamati niini madugangan pa gayod ang kaalam

sa mga maalamon ug magiyahan ang mga adunay kahibalo,

6aron masabtan ang kahulogan sa mga panultihon,

mga sambingay,

ug mga tigmo sa mga maalamon.

7Ang tawo nga gustong magmaalamon angayng magtahod sa Ginoo.

Ang tawong buang-buang gipakawalay-bili ang kaalam

ug dili gustong matul-id ang iyang pamatasan.

Ang Tambag sa Paglikay sa mga Tawong Daotan

8Anak, pamatia ang pagtul-id sa imong ginikanan

sa imong pamatasan,

9tungod kay kini makapasidungog kanimo

sama sa korona ug makapaanyag sama sa kuwintas.

10Anak, ayaw pagpadala sa pagpangdani

sa mga tawong makasasala

11o mouban kanila kon moingon sila, “Dali, uban kanamo;

mangatang kitag tawo ug atong patyon bisag walay sala.

12Buhi pa sila karon ug maayog panglawas apan pamatyon nato sila;

mahisama sila sa mga nahiadto na sa dapit sa mga patay.

13Makakuha kita kanilag mahalong kabtangan,

ug pun-on nato ang atong mga balay sa atong mga inilog.

14Sige na, uban kanamo,

ug bahinon ta ang atong mga inilog.”

15Anak, ayaw gayod pag-uban kanila; likayi sila.

16Kay sayon ra nila ang pagpakasala

ug pagpatay ug tawo.

17Kawang lang ang pagbutang ug lit-ag

kon ang langgam nga dakponon nagtan-aw.

18Nasayod ang langgam nga lit-agon siya,

apan kining mga daotan wala masayod nga sila mismo

ang mabiktima sa ilang binuhatan.

Mangatang silag patyonon

apan silay pagapatyon.

19Mao kanay dangatan sa mga tawong moangkon

ug kabtangan sa daotang paagi.

Mao ra kanay ilang kamatyan.

Ang Resulta sa Pagsalikway sa Kaalam

20-21Ang kaalam sama sa tawo nga nagwali sa kadalanan,

mga plasa, mga merkado,

ug sa mga pultahan sa mga lungsod. Miingon siya:

22“Kamong mga walay kahibalo,

hangtod kanus-a kamo magpabiling ingon niana?

Kamong mga bugal-bugalon,

hangtod kanus-a ninyo ikalipay ang pagbugal-bugal?

Kamong mga buang-buang,

hangtod kanus-a kamo magdumili sa kaalam?

23Pamatia ang akong pagbadlong.

Ipadayag ko kaninyo ang akong huna-huna.

Ipadayag ko ang buot kong isulti batok kaninyo:

24Tungod kay wala kamo manumbaling

sa akong pagtawag nga moduol kanako,

25ug tungod kay gipakawalay-bili ninyo

ang tanan kong mga tambag ug pagbadlong,

26-27kataw-an ko kamo kon moabot kaninyo

ang katalagman nga daw sa buhawi;

biay-biayon ko kamo kon moabot kaninyo

ang daw sa bagyo nga kalisdanan

ug ang makalilisang nga mga panghitabo.

28“Unya manawag kamo kanako,

apan dili ko kamo panumbalingon.

Mangita kamo kanako,

apan dili ninyo ako makit-an.

29Tungod kay dili kamo magpatudlo

ug wala kamoy pagtahod sa Ginoo,

30gipakawalay-bili ninyo ang akong mga tambag

ug gipakadaotan ang akong pagbadlong.

31Busa anihon ninyo ang bunga sa inyong binuhatan

ug sa inyong mga daotang plano.

32Kay ang pagkamalapason

sa mga walay kahibalo maoy mopatay kanila,

ug ang kawalay pagpakabana sa mga buang-buang maoy molaglag kanila.

33Apan ang namati kanako magkinabuhi

nga luwas sa katalagman.

Walay mahitabo kaniya

ug wala siyay angayng kahadlokan.”