1“Nianang panahona pauswagon ko pag-usab
ang Juda apil na ang Jerusalem.
2Tigomon ko ang mga nasod
ug dad-on ko sila sa Walog ni Jehosafat.
Didto hukman ko sila tungod sa ilang gihimo
sa katawhan nga akong gipanag-iyahan,
ang mga Israelinhon.
Gipakatag nila ang akong katawhan
sa ubang mga nasod ug gibahin nila ang akong yuta.
3Giripahan nila ang akong katawhan, ug gibaligya nila ingon
nga mga ulipon ang mga batang lalaki ug babaye,
aron ibayad sa mga ilimnon ug sa mga babaye
nga nagbaligya sa ilang dungog.
4“Kamong mga katawhan sa Tiro, Sidon, ug sa tanang dapit sa Filistia, unsa kining ginahimo ninyo batok kanako? Gipanimaslan ba ninyo ako sa butang nga akong nahimo? Kon gipanimaslan ninyo ako, panimaslan ko usab kamo diha-diha dayon tungod sa inyong gihimo.
5Kay gikuha ninyo ang akong mahalong mga kabtangan, apil na ang mga plata ug bulawan, ug gidala ninyo kini ngadto sa inyong mga templo.
6Gipamaligya ninyo sa mga Griego ang katawhan sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda, aron mapahilayo ninyo sila sa ilang kaugalingong yuta.
7“Apan tabangan ko sila nga makapahawa sa mga dapit nga gibaligyaan ninyo kanila, ug himuon ko kaninyo ang inyong gihimo kanila.
8Ibaligya ko ang inyong mga anak sa katawhan sa Juda, ug ibaligya nila sila sa mga taga-Saba, nga namuyo sa layong lugar. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”
9Miingon pa ang Ginoo:
“Ipahibalo kini sa mga nasod:
Pangandam kamo sa pakig-gubat.
Aghata ninyo ang inyong mga sundalo nga mosulong.
10Himoa ninyong mga espada ang punta sa inyong mga daro
ug himoa ninyong mga bangkaw ang inyong mga lampas.
Bisan ang mga maluya kinahanglang makig-gira.
11Dali, duol kamo, tanan kamong mga nasod sa palibot.
Ug pagtigom kamo didto sa Walog ni Jehosafat.”
Ug karon Ginoo, ipadala ang imong mga sundalo.
12“Kinahanglang maaghat sa pagtungas ngadto sa walog ni Jehosafat
ang mga nasod sa palibot, kay hukman ko sila didto.
13Garaba sila nga daw trigo nga alanihon!
Tunob-tunobi sila nga daw ubas nga pugaunon
tungod kay puno na ang pug-anan ug gaawas na kini!
Kay labihan sila kadaotan.”
14Labihan kadaghan sa mga tawo nga nagsaba sa Walog sa Paghukom,
kay duol na moabot ang adlaw sa pagsilot sa Ginoo.
15Mongitngit ang adlaw ug ang bulan,
ug dili na mosidlak ang mga bitoon.
16Mongulob ang Ginoo gikan sa Zion;
ang iyang tingog modahunog gikan sa Jerusalem.
Ug tungod niini mouyog ang kalibotan ug ang kalangitan.
Apan lig-on nga dalangpanan ang Ginoo
alang sa mga Israelinhon nga iyang katawhan.
Ang mga Panalangin alang sa mga Katawhan sa Dios17Miingon ang Ginoo,
“Mga taga-Juda, mahibaloan ninyo nga ako, ang Ginoo nga inyong Dios,
nagpuyo sa Zion, ang akong balaan nga bukid.
Ug mahimong balaan na usab ang Jerusalem;
dili na gayod kini sulongon pag-usab sa mga taga-laing nasod.
18“Nianang adlawa panalanginan ko kamo.
Mahimong abunda ang inyong bag-ong bino
gikan sa daghang mga ubas sa kabukiran.
Mahimong abunda usab ang inyong gatas
gikan sa daghang mga baka ug mga kanding nga nagsab-sab sa mga bungtod.
Dili gayod mamad-an ang inyong mga sapa.
Motubod ang tuboran gikan sa Templo sa Ginoo
ug magpatubig kini sa lugut nga adunay mga akasya.
19Ang Ehipto mahimong awaaw ug ang Edom mahimong disyerto
tungod kay gidaog-daog nila ang katawhan sa Juda;
gipamatay nila ang mga walay sala.
20Apan ang Juda ug ang Jerusalem puy-an
hangtod sa kahangtoran.
21Ipanimalos ko ang mga gipamatay nga taga-Juda;
silotan ko gayod ang naghimo niini kanila.”
Nagpuyo ang Ginoo sa Zion.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
