Mga Panultihon 8 - Cebuano Contemporary Bible

Ginadayeg ang Kaalam

1Ang kaalam ug pagsabot sama sa

tawong nagwali.

2Nagbarog siya diha sa habog nga mga lugar

sa daplin sa kadalanan, sa gisang-an sa dalan,

3duol sa mga pultahan sa lungsod, ug sa mga agianan.

Ug nagwali siyag kusog:

4“Kamong tanan nga katawhan,

nakigsulti ako.

5Kamong mga walay kahibalo, pagmaalamon kamo.

Kamong mga buang-buang, sabta kini.

6Pamati kamo, kay mapuslanon

ug husto kining akong isulti.

7Tinuod gayod ang akong gisulti

ug ngil-aran ako sa nagsultig daotan.

8Matarong ang tanan kong gisulti

ug wala gayod kini sagol nga bakak o limbong.

9Masabtan kining tanan ug walay sayop

alang sa mga tawong adunay pagsabot.

10Palabiha ang kaalam ug ang akong pagtul-id

sa imong pamatasan kaysa pilak ug bulawan.

11Kay ang kaalam mas bililhon pa kaysa mahalong mga bato

ug wala gayoy butang nga imong pangandoyon

nga makatupong niini.

12“Ako, nga mao ang kaalam,

kahibalo motimbang-timbang kon unsay husto o dili,

ug kahibalo ako modesisyon sa ensakto.

13Ang nagtahod sa Ginoo nasilag sa daotan.

Gikasilagan ko ang pagpanghambog,

ang pagkamapahitas-on,

ang daotang batasan,

ug ang pagpamakak.

14Maayo akong motambag ug aduna akoy husto nga kaalam.

Adunay pagsabot ako ug gahom.

15Pinaagi kanako makadumala ang mga hari,

ug makahimo ang mga pangulo

ug matarong nga mga kasugoan.

16Pinaagi kanako makadumala ang mga tigdumala

ug ang mga opisyal,

ang tanan nga nagdumala nga matarong.

17Gihigugma ko ang naghigugma kanako;

ang mangita kanako makakaplag kanako.

18Makahatag akog bahandi, dungog, kauswagan,

ug kadaogan nga molungtad.

19Ang akong mahatag mas bililhon pa

kaysa purong bulawan o pilak.

20Ginasunod ko

kon unsay matarong ug husto.

21Ang naghigugma kanako hatagan kog bahandi;

pun-on ko ang ilang tipiganan sa bahandi.

22“Daan na akong kauban sa Ginoo

sa wala pa niya mugnaa ang tanan.

23-26Gitugotan niya nga anaa na ako sukad pa sa una.

Diha na ako sa wala pa ang kalibotan:

ang dagat, ang mga tuboran, ang mga bukid,

ang mga bungtod, ang mga kaumahan,

ug bisan ang mga abog.

27Diha na ako sa pagmugna niya sa langit,

sa pagbutang niya sa utlanan sa langit

ug sa yuta,

28sa pagmugna niya sa mga panganod,

sa pagpatubod niya sa mga tuboran sa kahiladman,

29sa pagbutang niya sa utlanan sa dagat

aron dili kini molapaw,

ug sa pagbutang niya

sa mga pundasyon sa kalibotan.

30Sama ako sa usa ka arkitekto

diha sa tapad sa Ginoo.

Ako ang iyang kalipay adlaw-adlaw,

ug malipayon ako kanunay sa iyang presensya.

31Nalipay ako sa kalibotan nga iyang gimugna

ug sa mga katawhan.

32“Busa karon mga anak, pamatia ninyo ako,

kay bulahan ang nagsunod

sa akong mga pamaagi.

33Pamatia ninyo ang akong pagtul-id

sa inyong pamatasan

aron mahimo kamong maalamon,

ug ayaw gayod ninyo kini kalimti.

34Bulahan ang tawo nga kanunayng nangandam

ug naghulat sa pagpamati kanako.

35Kay ang tawo nga nangita kanako makaangkon

sa maayo ug taas nga kinabuhi,

ug pakamaayohon siya sa Ginoo.

36Apan ang tawo nga wala mangita kanako,

nagsakit lang sa iyang kaugalingon.

Ang tanang mga nasuko kanako gusto ug kamatayon.”