Mga Salmo 22 - Cebuano Contemporary Bible

Salmo 22Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Awita kini sa tono sa awit nga “Usa ka Buntag.” Ang awit ni David.

1Dios ko, Dios ko, nganong gipasagdan mo ako?

Nganong layo ka man kanako?

Nag-agulo na ako sa pag-antos,

apan wala mo pa gihapon ako tabangi.

2Dios ko, adlaw ug gabii nagpanawag ako kanimo,

apan wala mo ako tubaga, busa wala akoy pahulay.

3Apan balaan ka,

ug naglingkod ka sa imong trono

nga ginadayeg sa mga Israelinhon.

4Misalig kanimo ang among mga katigulangan ug giluwas mo sila.

5Misangpit sila kanimo ug gitabangan mo sila.

Misalig sila kanimo ug wala mo sila pakyasa.

6Gibiay-biay ako ug gitamay sa mga tawo.

Miingon sila nga sama ako sa usa ka ulod

ug dili tawo.

7Ang makakita kanako mangyam-id ug magbugal-bugal kanako,

ug magpanglingo sila nga moingon,

8“Nagsalig ka man kaha sa Ginoo, nganong wala ka man niya luwasa?

Kon tinuod nga nalipay siya kanimo,

nganong wala ka man niya tabangi?”

9Apan ikaw ang nagpagawas kanako gikan sa tagoangkan sa akong inahan,

ug gikan sa masuso pa ako gipanalipdan mo na ako.

10Sukad sa akong pagkahimugso,

gitugyan na ako kanimo ug ikaw lang ang akong Dios.

11Busa ayaw pagpalayo kanako,

kay hapit na moabot ang kalisod

ug walay laing motabang kanako.

12Gilibotan ako sa daghang mga kaaway;

sama sila sa kusgang mga torong baka sa Basan.

13Sama usab sila sa liyon nga nagngulob ug nagnganga,

ug andam na sa pagkunis-kunis kanako.

14Nawad-an na akog kusog; sama kini sa tubig nga giyabo,

ug ang tanan kong mga bukog murag nangalisa.

Nawad-an na akog kaisog; sama ako sa kandila nga naupos.

15Nawad-an na akog kusog; sama ako sa mibagtik nga yuta.

Ug ang akong dila miungot sa akong alingagngag.

Ginoo, gipasagdan mo ako nga hapit nang mamatay.

16Gilibotan ako sa daotang mga tawo nga daw sa mga iro nga mialirong kanako.

Gihambat nila ang akong mga kamot ug mga tiil.

17Nanggawas na ang akong mga bukog,

ug gitutokan lang nila ako.

18Gibahin-bahin nila ang akong mga bisti pinaagi sa hulbot-hulbot.

19Apan ikaw, Ginoo, ayaw pagpahilayo kanako.

Ikaw nga akong kusog, pagdali ug tabangi ako.

20Luwasa ako gikan sa espada sa akong mga kaaway;

luwasa ang akong kinabuhi gikan nianang mga iro.

21Luwasa ako gikan nianang mga liyon.

Tubaga ang akong pag-ampo;

luwasa ako gikan sa sungay nianang mga torong baka.

22Imantala ko sa akong mga katagilungsod ang imong gipanghimo.

Dayegon ka nako diha sa ilang mga panagtigom.

23Kamong nagtahod sa Ginoo, dayega ninyo siya!

Kamong mga katawhan sa Israel, nga mga kaliwat ni Jacob,

pasidunggi ug tahora ninyo ang  Ginoo!

24Kay wala niya gipakawalay-bili ang mga pag-antos sa mga kabos.

Wala niya sila talikdi;

gidungog niya ang ilang pagpangayo ug tabang.

25Hatagi ako, Ginoo, sa kadasig

sa pagdayeg kanimo diha sa panagtigom sa imong katawhan.

Atubangan sa mga nagtahod kanimo tumanon ko

ang akong gisaad nga mga halad kanimo.

26Dapiton ko ang mga kabos sa pagkaon ug mangabusog sila.

Ang mga nagdangop kanimo magdayeg kanimo.

Hinaut pa nga magmauswagon ang ilang mga kinabuhi.

27Ang tibuok kalibotan mahinumdom

ug mobalik kanimo, Ginoo,

ug simbahon ka nila.

28Kay ikaw ang hari,

ug ikaw ang nagdumala sa mga nasod.

29Mosimba gayod kanimo

ang tanang mga adunahan sa kalibotan.

Apil ang tanang mga tawo nga hapit nang mamatay moyukbo kanimo.

Ug bisan kadtong nangamatay na,

30ang ilang mga kaliwat moalagad kanimo.

Tudloan mahitungod kanimo, Ginoo,

ang umaabot nga mga henerasyon.

31Silang wala pa mangatawo suginlan unya

nga giluwas mo ang imong katawhan.

Ug ikaw gayod mismo ang mihimo niini.