Zechariah 8 - The Minor Prophets 1881 (John Davies, Ietwen)

PEN. VIII.

1A bu gair Arglwydd y lluoedd gan ddywedyd,

2Fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd,

Eiddigeddais dros Sïon ag eiddigedd mawr:

Ac â llid mawr yr eiddigeddais drosti.

3Fel hyn y dywedodd yr Arglwydd;

Dychwelais at Sïon;

A thrigaf yn nghanol Jerusalem:

A gelwir Jerusalem Dinas y gwirionedd;

A mynydd Arglwydd y lluoedd y mynydd Santaidd.

4Fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd;

Hen wŷr a hen wragedd a drigant eto;

Yn heolydd Jerusalem:

A bydd gŵr a’i ffon yn ei law gan amlder dyddiau.

5A heolydd y ddinas a lenwir;

O fechgyn a genethod:

Yn chwareu yn ei heolydd hi.

6Fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd;

Os anhawdd fyddai yn ngolwg gweddill y bobl hyn;

Yn y dyddiau hyny:

Ai anhawdd fyddai hefyd yn fy ngolwg I;

Medd Arglwydd y lluoedd.

7Fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd;

Wele fi yn gwaredu fy mhobl o dir y dwyrain:

Ac o dir machludiad haul.

8A mi a’u dygaf hwynt;

A hwy a breswyliant yn nghanol Jerusalem:

A byddant i mi yn bobl,

A minau a fyddaf iddynt hwy yn Dduw;

Mewn gwirionedd ac mewn uniondeb.

9Fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd,

Cryfhaer eich dwylaw chwi;

Y rhai a glywwch yn y dyddiau hyn y geiriau hyn:

O enau y proffwydi;

Y rhai oeddent yn y dydd y sylfaenwyd tŷ Arglwydd y lluoedd,

I adeiladu y deml.

10Canys cyn y dyddiau hyny;

Cyflog i ddyn ni byddai;

A gwerth ar yr anifail nid oedd mohono:

Ac i’r neb a elai ac i’r neb a ddeuai,

Nid oedd heddwch gan y cyfyngder;

A mi a yrais bob dyn un yn erbyn ei gymydog.

11Ac yn awr,

Nid fel yn y dyddiau gynt y byddaf fi;

I weddill y bobl hyn:

Medd Arglwydd y lluoedd.

12Canys had a fydd ffynianus,

Y winwydden a rydd ei ffrwyth,

A’r ddaear a rydd ei chynyrch;

A’r wybrenau a roddant eu gwlith:

A gwnaf i weddill y bobl yma feddianu yr holl bethau hyn.

13A bydd megys y buoch yn felldith yn mysg y cenedloedd,

Tŷ Judah a thŷ Israel;

Felly y gwaredaf chwi;

A byddwch yn fendith:

Nac ofnwch, cryfhaer eich dwylaw.

14Canys fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd,

Fel y meddyliais eich drygu chwi,

Pan y digiodd eich tadau fyfi;

Medd Arglwydd y lluoedd:

Ac nid edifarheais.

15Felly y meddyliais drachefn yn y dyddiau hyn;

I wneuthur daioni i Jerusalem a thŷ Judah:

Nac ofnwch.

16Dyma y pethau a wnewch:

Dywedwch wir bob un wrth ei gymydog;

Gwirionedd a barn berffaith;

Bernwch yn eich pyrth.

17A drwg un i’r llall,

Na feddyliwch yn eich calon;

A llw celwyddog na hoffwch:

Canys yr holl bethau hyn ydynt yn rhai a gasheais,

Medd yr Arglwydd.

18A bu gair Arglwydd y lluoedd ataf gan ddywedyd,

19Fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd,

Ympryd y pedwerydd ac ympryd y pumed ac ympryd y degfed,

A fydd i dŷ Judah yn llawenydd a gorfoledd:

Ac yn wyliau daionus:

A’r gwirionedd a heddwch cerwch.

20Fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd:

Bydd eto y daw pobloedd;

A phreswylwyr dinasoedd lawer:

21Ac yr â preswylwyr un i’r llall,

Gan ddywedyd,

Awn gan fyned i weddïo am wyneb yr Arglwydd;

Ac i geisio Arglwydd y lluoedd:

Minau a af hefyd.

22A phobloedd lawer a chenedloedd cryfion a ddeuant;

I geisio Arglwydd y lluoedd yn Jerusalem:

Ac i weddïo am wyneb yr Arglwydd.

23Fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd,

Yn y dyddiau hyny;

Yr ymaflant ddeg o ddynion;

O holl ieithoedd y cenedloedd:

Ië, ymaflant yn ngodreu gŵr o Iuddew gan ddywedyd,

Awn gyda chwi;

Canys clywsom fod Duw gyda chwi.