Obadiah 1 - The Minor Prophets 1881 (John Davies, Ietwen)

GWELEDIGAETH OBADIAH.

1Fel hyn y dywedodd yr Arglwydd Iôr wrth. Edom,

Clywsom son oddiwrth yr Arglwydd,

A chenad a anfonwyd yn mysg y cenedloedd:

Codwch a chyfodwn i ryfel yn ei herbyn hi.

2Wele bychan y’th wnaethum yn mysg y cenedloedd:

Dirmygedig iawn wyt ti.

3Balchder dy galon a’th dwyllodd di;

Yr hwn wyt yn holltau craig yn uchel ei drigfa:

Yn dywedyd yn ei galon;

Pwy a’m tyn i lawr i’r ddaear.

4Ped ymddyrchefit megys yr eryr;

A gosod dy nyth rhwng sêr:

Oddiyno y’th ddisgynwn,

Medd yr Arglwydd.

5Os lladron a ddaethant atat,

Os ysbeilwyr nos;

Pa fodd y’th anrheithiwyd;

Onid eu digon a ladratent:

Os cynullwyr grawnwin a ddaethant atat;

Oni adawent loffion yn weddill.

6Pa fodd y chwiliwyd Esau;

Y ceisiwyd ei guddfëydd ef.

7Hyd y terfyn y’th yrodd yr holl wŷr yr oedd cyfamod i ti â hwynt;

Twyllasant di, buont drech na thi:

Gwŷr dy heddwch, dy fara, a osodasant fagl danat:

Nid oes ddeall ynddo.

8Onid yn y dydd hwnw, medd yr Arglwydd:

Y dinystriaf ddoethion allan o Edom;

A deall allan o fynydd Esau.

9A dryllir dy gedyrn di Teman:

Fel y torer ymaith bob gŵr o fynydd Esau.

10Am lofruddiaeth, am draha ar dy frawd Jacob,

Y’th orchuddia gwarth:

A thi a dorir ymaith byth.

11Yn y dydd y sefaist ar gyfer;

Yn y dydd y cludodd estroniaid ei olud ef:

Ac y daeth dyeithriaid i’w byrth ef,

A bwrw o honynt goelbren ar Jerusalem;

Tithau hefyd oeddit megys un o honynt.

12Ond nac edrych ar ddydd dy frawd,

Ar ddydd ei adfyd;

Ac na lawenycha o achos plant Judah,

Yn nydd eu dinystr hwynt:

Ac na leda dy safn ar ddydd cyfyngder.

13Na ddos o fewn porth fy mhobl,

Yn nydd eu haflwydd;

Ac nac edrych di chwaith ar eu hadfyd,

Yn nydd eu haflwydd;

Ac nac estynwch law ar eu golud,

Yn nydd eu haflwydd.

14Ac na saf ar y groesffordd;

I dori ymaith eu rhai diangol:

Ac nac argaea ar eu ffoaduriaid,

Yn nydd cyfyngder.

15Canys agos yw dydd yr Arglwydd ar yr holl genedloedd:

Fel y gwnaethost y gwneir i ti;

Dy bwyth a ddychwel ar dy ben.

16Canys megys yr yfasoch ar fy mynydd santaidd,

Yr ŷf yr holl genedloedd yn wastad:

A hwy a yfant ac a lyncant;

A byddant fel pe na buasent.

17Ond ar fynydd Sion y bydd ymwared,

A bydd yn santaidd:

A thŷ Jacob a etifeddant eu hetifeddiaethau.

18A bydd tŷ Jacob yn dân,

A thŷ Joseph yn fflam,

A thŷ Esau yn sofl;

A chyneuant ynddynt a llosgant hwynt:

Ac ni bydd a weddillir i dŷ Esau;

Canys yr Arglwydd a ddywedodd.

19A’r dehau a etifedda fynydd Esau,

A’r gwastadedd y Philistiaid;

Ac etifeddant diriogaeth Ephraim;

A thiriogaeth Samaria:

A Benjamin Gilead.

20A’r llu hwn o gaethion meibion Israel gan Ganaaneaid hyd Tsarephath;

A chaethglud Jerusalem y rhai sydd yn Sepharad:

A etifeddant ddinasoedd y dehau.

21A gwaredwyr a godant i fyny yn mynydd Sion;

I farnu mynydd Esau:

A’r freniniaeth a fydd eiddo yr Arglwydd.