Zechariah 1 - The Minor Prophets 1881 (John Davies, Ietwen)

1Yn yr wythfed mis yn yr ail flwyddyn i Darius; y bu gair yr Arglwydd at Zecharïah, mab Berecïah, mab Ido y proffwyd gan ddywedyd:

2Digiodd yr Arglwydd yn ddirfawr wrth eich tadau.

3A thi a ddywedi wrthynt,

Fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd:

Dychwelwch ataf fi;

Medd Arglwydd y lluoedd:

A mi a ddychwelaf atoch chwi;

Medd Arglwydd y lluoedd.

4Na fyddwch fel eich tadau,

Y rhai y galwodd y proffwydi o’r blaen arnynt gan ddywedyd,

Fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd;

Dychwelwch yn awr oddiwrth eich ffyrdd drwg a’ch gweithredoedd drwg:

Ac ni chlywsant ac ni wrandawsant arnaf,

Medd yr Arglwydd.

5Eich tadau,

Pa le y maent hwy:

A’r proffwydi;

A fyddent hwy byw byth.

6Diau fy ngeiriau a’m deddfau,

Y rhai orchymynais i’m gweision y proffwydi;

Oni oddiweddasant eich tadau:

A hwy a ddywedasant yn ol,

Megys y meddyliodd Arglwydd y lluoedd wneuthur i ni;

Yn ol ein ffyrdd ac yn ol ein gweithredoedd;

Felly y gwnaeth Efe i ni.

7Ar y pedwerydd dydd ar ugain i’r unfed mis ar ddeg, hwnw yw mis Shebat; yn yr ail flwyddyn i Darius y bu gair yr Arglwydd at Zecharïah, mab Berecïah; mab Ido y proffwyd gan ddywedyd:

8Gwelais, y nos,

Ac wele ŵr yn marchogaeth ar farch coch;

Ac efe oedd yn aros rhwng y myrtwydd y rhai oeddent yn y pant:

Ac o’i ol feirch cochion, rhuddion, a gwynion.

9A mi a ddywedais,

Beth yw y rhai hyn fy arglwydd.:

A dywedodd y genad yr hwn a ymddyddanai â mi wrthyf;

Mi a ddangosaf i ti beth yw y rhai hyn.

10A’r gŵr yr hwn oedd yn aros rhwng y myrtwydd a atebodd ac a ddywedodd:

Y rhai hyn yw y rhai a anfonodd yr Arglwydd;

I ymrodio trwy y ddaear.

11A hwy a atebasant genad yr Arglwydd,

Yr hwn oedd yn aros rhwng y myrtwydd;

Ac a ddywedasant,

Ymrodiasom trwy y ddaear:

Ac wele yr holl ddaear yn aros yn llonydd.

12Ac atebodd cenad yr Arglwydd ac a ddywedodd,

Arglwydd y lluoedd;

Pa hyd na thosturi wrth Jerusalem;

A dinasoedd Judah:

Y rhai y digiaist wrthynt y deng mlynedd a thri-ugain hyn.

13A’r Arglwydd a atebodd,

Y genad yr hwn oedd yn ymddyddan â mi,

Eiriau daionus, eiriau cysurol.

14A’r genad yr hwn oedd yn ymddyddan a mi a ddywedodd wrthyf;

Gwaedda gan ddywedyd,

Fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd:

Eiddigeddais ag eiddigedd mawr dros Jerusalem a thros Sïon.

15Ac â digofaint mawr yr wyf yn ddig;

Wrth y cenedloedd difraw:

Y rhai a mi wedi digio ychydig:

Hwythau a gynorthwyasant y drwg.

16Am hyny fel hyn y dywedodd. yr Arglwydd,

Dychwelais i Jerusalem mewn tosturiaethau;

Fy nhŷ a adeiledir ynddi;

Medd Arglwydd y lluoedd:

A llinyn a estynir dros Jerusalem.

17Llefa eto gan ddywedyd,

Fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd;

Fy ninasoedd eto a lifant trostynt gan ddaioni:

A’r Arglwydd a gysura Sïon eto;

Ac a ddewis Jerusalem eto.