Amos 4 - The Minor Prophets 1881 (John Davies, Ietwen)

PEN. IV.—

1Gwrandewch y gair hwn gwartheg Bashan,

Y rhai sydd yn mynydd Samaria;

Y rhai sydd yn gorthrymu tlodion;

Y rhai sydd yn dryllio rhai anghenog:

Y rhai a ddywedant wrth eu harglwyddi, Rho i ni i yfed.

2Tyngodd yr Arglwydd Iôr trwy ei santeiddrwydd;

Wele ddyddiau yn dyfod arnoch

Y dwg efe chwi ymaith â bachau;

A’ch hiliogaeth â bachau pysgota.

3A chwi a ewch allan i adwyau bob un ar ei chyfer:

A chwi a deflir i Armenia medd yr Arglwydd.

4Ewch i Bethel a throseddwch;

I Gilgal a chwanegwch droseddu;

A dygwch eich aberthau yn y boreu;

Eich degymau bob tri dyddiau.

5A chan losgi toes lefeinllyd yn foliant;

Cyhoeddwch offrymau gwirfodd, hysbyswch:

Canys felly yr hoffwch, meibion Israel;

Medd yr Arglwydd.

6A hefyd rhoddais i chwi lendid danedd yn eich holl ddinas-oedd;

Ac eisiau bara yn eich holl drigfanau:

Ac ni ddychwelasoch ataf Fi, Medd yr Arglwydd.

7A myfi hefyd a atteliais y gwlaw rhagoch;

Pan oedd eto dri misoedd hyd y cynhauaf;

A pherais wlawio ar un ddinas;

Ac ar ddinas arall ni pherais wlawio:

Un rhandir a gaffai wlaw;

A’r rhandir yr hon ni wlawiai arni a wywai.

8A dinasoedd dwy a thair,

A wibiasant i ddinas arall i yfed dwfr;

Ac nis diwellid hwynt:

Ac ni ddychwelasoch ataf Fi,

Medd yr Arglwydd.

9Tarewais chwi â phoethwynt ac â malldod;

Amledd eich gerddi a’ch gwinllanoedd a’ch ffigyswydd a’ch olewydd a ysai y locust:

Ac ni throisoch ataf Fi,

Medd yr Arglwydd.

10Anfonais haint yn eich mysg fel y bu yn yr Aipht;

Eich gwyr ieuainc a leddais â’r cleddyf;

Gyda dwyn ohonof ymaith eich meirch:

A chodais ddrewdod eich gwersylloedd i’ch ffroenau;

Ac ni throisoch ataf Fi,

Medd yr Arglwydd.

11Mi a ddymchwelais yn eich plith,

Fel yr ymchwelodd Duw Sodom a Gomorah;

A buoch fel pentewyn wedi ei achub o’r llosgfa;

Ac ni throisoch ataf Fi, Medd yr Arglwydd.

12Gan hyny fel hyn y gwnaf i ti, Israel:

O herwydd mai hyn a wnaf i ti;

Bydd barod Israel i gyfarfod a’th Dduw.

13Canys wele lluniwr y mynyddoedd a chreawdwr gwynt,

A’r hwn a fynega i ddyn beth yw ei feddwl;

Yn gwneuthur gwawr yn dywyllwch;

Ac a gerdd ar uchelderau daear:

Yr Arglwydd, Duw y lluoedd yw ei enw.