Haggai 2 - The Minor Prophets 1881 (John Davies, Ietwen)

PEN. II.—

1Yn y seithfed mis, a’r unfed dydd ar ugain i’r mis y bu gair yr Arglwydd trwy law Haggai y proffwyd, gan ddywedyd:

2Dywed yn awr wrth Zerubabel, mab Shaltiel, llywydd Judah, ac wrth Jehoshua. mah Jehosadac, yr offeiriad mawr, ac wrth weddill y bobl, gan ddywedyd:

3Pwy yn eich plith a adawwyd,

Yr hwn a welodd y tŷ hwn;

Yn ei ogoniant cyntaf:

A pha beth y gwelwch chwi ef yn awr,

Onid yw fel y mae efe megys dim yn eich golwg.

4Ond yn awr ymgryfha Zerubabel,

Medd yr Arglwydd,

Ac ymgryfha, Jehoshua, mab Jehosadac yr offeiriad mawr,

Ac ymgryfhewch holl bobl y wlad, medd yr Arglwydd,

A gweithiwch:

Canys yr wyf fi gyda chwi,

Medd Arglwydd y lluoedd.

5Y gair yr hwn a amodais â chwi pan ddaethoch allan o’r Aipht;

A’m hysbryd sydd yn aros yn eich mysg:

Nac ofnwch.

6Canys fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd;

Eto unwaith mewn ychydig,

A mi a ysgydwaf y nefoedd a’r ddaear;

A’r môr a’r sychdir.

7A mi a ysgydwaf yr holl genedloedd;

A daw dymuniant yr holl genedloedd:

A llanwaf y tŷ hwn â gogoniant;

Medd Arglwydd y lluoedd.

8Eiddof fi yr arian ac eiddof fi yr aur;

Medd Arglwydd y lluoedd.

9Bydd mwy gogoniant y tŷ diweddaf hwn na’r cyntaf:

Medd Arglwydd y lluoedd:

Ac yn y lle hwn y rhoddaf dangnefedd;

Medd Arglwydd y lluoedd.

10Yn y pedwerydd dydd ar ugain, o’r nawfed mis, yn yr ail flwyddyn i Darius y bu gair yr Arglwydd trwy law Haggai y proffwyd gan ddywedyd:

11Fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd; gofyn yn awr y gyfraith i’r offeiriaid gan ddywedyd:

12wele dwg un gig santaidd yn nghwr ei wisg, ac a gyffwrdd â’i gŵr â’r bara, ac a’r isgell, ac â’r gwin, ac â’r olew, ac â phob bwyd; a fydd efe santaidd? a’r offeiriaid a atebasant ac a ddywedasant, Na fydd.

13A Haggai a ddywedodd: Os cyffwrdd un a fo aflan gan gorff marw â dim o’r pethau hyn, a fydd efe yn aflan? a’r offeiriaid a atebasant ac a ddywedasant, Bydd yn aflan.

14Ac atebodd Haggai ac a ddywedodd,

Felly y mae y bobl hyn ac felly y mae y genedl hon ger fy mron I,

Medd yr Arglwydd:

Ac felly y mae holl waith ei dwylaw:

A’r hyn a offrymant yno,

Aflan yw efe.

15Ac yn awr meddyliwch, atolwg;

O’r dydd hwn ac oddiar hyny,

Cyn gosod careg ar gareg yn nheml yr Arglwydd;

16Oddiar y buont,

Deuid at dwr o ugain llestraid,

Deg ydoedd:

Deuid at y cafn gwin i dynu deg a deugain y gwyryf;

Ac ugain oedd.

17Tarewais chwi â llosgfa ac â malldod;

A holl waith eich dwylaw â’r cenllysg:

Ac ni throisoch chwi ataf Fi,

Medd yr Arglwydd.

18Ystyriwch yn awr, o’r dydd hwn ac oddiar hyny, o’r pedwerydd dydd a’r ugain i’r nawfed mis, hyd oddiar y sylfaenwyd teml yr Arglwydd, ystyriwch.

19A ydyw yr had eto yn yr ystordŷ;

A’r winwydden eto, a’r ffigyswydden, a’r pomgranad, a’r pren olew ni ddwg ffrwyth;

O’r dydd hwn y bendithiaf.

20A bu gair yr Arglwydd yr ail waith at Haggai ar y pedwerydd a’r ugain i’r mis, gan ddywedyd:

21Dywed wrth Zerubabel, llywydd Judah, gan ddywedyd:

Myfi wyf yn ysgwyd y nefoedd a’r ddaear.

22Ac a ymchwelaf orsedd teyrnasoedd;

Ac a ddinystriaf gryfder teyrnasoedd y cenedloedd:

Ac a ymchwelaf gerbyd a’i gerbydwyr;

A meirch a’u marchogion a syrthiant;

Pob un gan gleddyf ei frawd.

23Yn y dydd hwnw, medd Arglwydd y lluoedd,

Y’th gymeraf di, Zerubabel mab Shealtiel, fy ngwas, medd yr Arglwydd;

A gosodaf di fel sêl:

Canys ymhyfrydais ynot,

Medd Arglwydd y lluoedd.