Hosea 5 - The Minor Prophets 1881 (John Davies, Ietwen)

PEN. V.—

1Clywch hyn yr offeiriaid,

A gwrandewch, tŷ Israel,

A thŷ y brenin, rhoddwch glust;

Canys y farnedigaeth sydd i chwi;

Am mai magl fuoch i Mispah;

A rhwyd wedi ei thaenu ar Tabor.

2A thrwy ladd y gwyrasant yn ddirfawr:

A minau yn hyfforddwr iddynt oll.

3Myfi a adwaen Ephraim,

Ac Israel nid yw guddiedig oddiwrthyf;

Canys yn awr, ti Ephraim a buteiniaist:

Israel a halogwyd.

4Ni ad eu gweithredoedd iddynt,

I droi at eu Duw:

Canys ysbryd puteindra sydd o’u mewn;

Ac nid adwaenant yr Arglwydd.

5A thystiolaetha balchder Israel i’w wyneb:

Ac Israel ac Ephraim a syrthiant trwy eu hanwiredd;

Judah hefyd a syrthiodd gyda hwynt.

6A’u defaid ac â’u hychain yr ant i geisio yr Arglwydd,

Ac nis cânt:

Ciliodd oddiwrthynt.

7A’r Arglwydd y gwnaethant yn anffyddlon;

Canys cenedlasant blant dyeithr:

Yn awr mis a’u difa hwynt a’u hetifeddiaethau.

8Cenwch gorn yn Gibeah;

Udgorn yn Ramah

Bloeddiwch ar Bethafen,

Y mae ar dy ol di, Benjamin.

9Ephraim fydd yn anrhaith;

Yn nydd y cerydd:

Yn mysg llwythau Israel;

Y perais wybod peth sicr.

10Bu tywysogion Judah fel symudwyr terfyn;

Tywalltaf arnynt fy llid fel dyfroedd.

11Gorthrymwyd Ephraim, drylliwyd ef gan farnedigaeth:

Am iddo fynu myned ar ol gwagedd.

12A mi a fyddaf fel gwyfyn i Ephraim:

Ac fel pydredd i dŷ Judah.

13Ac Ephraim a wel ei gystudd

A Judah ei archoll;

Ac Ephraim a â at Assur:

Ac a enfyn at frenin ymrysongar;

Ac ni all efe eich meddyginiaethu chwi;

Ac nid iacha efe eich archoll chwi.

14Canys myfi a fyddaf fel llew i Ephraim,

Ac fel cenaw llew i dŷ Judah:

Myfi, myfi a ysglyfaethaf ac a af,

Cymeraf ymaith, ac ni bydd a achubo.

15Af, dychwelaf i’m lle,

Hyd oni chydnabyddont eu bai, ac y ceisiont fy wyneb

Yn yr adfyd arnynt y’m ceisiant yn foreu.