Hosea 8 - The Minor Prophets 1881 (John Davies, Ietwen)

PEN. VIII.—

1At dy safn ag udgorn

Fel yr eryr yn erbyn tŷ yr Arglwydd;

Am iddynt droseddu fy nghyfamod;

A phechu o honynt yn erbyn fy nghyfraith.

2Arnaf fi y llefant;

Fy Nuw, nyni Israel, a’th adwaenom.

3Israel a wrthododd ddaioni:

Gelyn a’i herlid yntau.

4Hwy a wnaethant freninoedd,

Ond nid trwof fi;

Gwnaethant dywysogion,

Ac nis gwybum:

Eu harian, a’u haur, a wnaethant iddynt yn ddelwau;

Fel y torer hwynt ymaith.

5Ffiaidd yw dy lo di Samaria;

Cyneuodd fy nig wrthynt:

Hyd ba hyd na fedrant ddiniweidrwydd.

6Canys o Israel y bu efe;

Crefftwr a’i gwnaeth,

Ac nid Duw yw efe;

Canys yn ddrylliau y bydd llo Samaria.

7Canys gwynt a hauant a chorwynt a fedant;

Yr ŷd, ni bydd corsen iddo,

Ni wna flawd;

Os gwna:

Dyeithriaid a’u llyncant.

8Israel a lyncwyd:

Yn awr aethant yn mysg y cenedloedd;

Fel llestr heb hoffder ynddo.

9Canys hwy a aethant i fyny i Assuria;

Asyn gwyllt, unig iddo ei hun yw Ephraim;

Cyflogasant gariadau.

10Hefyd er iddynt gyflogi yn mysg y cenedloedd,

Yn awr mi a’u casglaf hwynt:

Ac ymofìdiant ychydig am y baich,

Yn frenin, yn dywysogion.

11O herwydd amlhaodd Ephraim allorau at bechu:

Buont iddo yn allorau at bechu.

12Ysgrifenwn iddo bethau mawrion fy nghyfraith:

Fel dyeithr beth y cyfrifwyd hwynt.

13Yn aberthau dyledus i mi,

Yr aberthant gig ac a’i bwytant;

Yr Arglwydd nid yw foddlon iddynt:

Yn awr efe a gofia eu hanwiredd, ac a ofwya eu pechodau;

Hwy a ddychwelant i’r Aipht.

14Ac annghofiodd Israel ei Wneuthurwr,

Ac a adeiladodd demlau:

A Judah a amlhaodd ddinasoedd caerog:

Ond myfi a anfonaf dân yn ei ddinasoedd

Ac efe a ysa ei phalasau.