1Zie het toch, Heer, schenk aandacht aan wat ons is overkomen,
zie toch hoe we vernederd zijn.
2Ons bezit is overgegaan in de handen van vreemdelingen,
buitenlanders bewonen onze huizen.
3We zijn vaderloze wezen,
onze moeders zijn weduwen.
4We moeten geld geven voor ons drinkwater,
we moeten betalen voor ons hout.
5Onze onderdrukkers zitten ons op de nek,
we zijn uitgeput, maar men gunt ons geen rust.
6Met Egypte en Assur sloten we een verdrag
om voldoende voedsel te krijgen.
7Onze ouders hebben gezondigd en leven niet meer,
nu moeten wij voor hun wandaden boeten.
8Knechten5:8 Landvoogden van de koning van Babel bestuurden Juda: zie Neh 5:15 heersen over ons
en niemand redt ons uit hun macht.
9We halen ons voedsel met gevaar voor eigen leven,
vanwege de dreiging vanuit de woestijn.
10Onze huid gloeit als een oven,
door de honger die door ons lichaam raast.
11De vrouwen in Sion werden verkracht,
in de steden van Juda vergreep men zich aan de meisjes.
12De aanzienlijken werden opgehangen,
voor ouderen was geen enkel respect.
13De jonge mannen zijn weggehaald om graan te malen,
de jongens vallen neer onder vrachten hout.
14De oudsten houden geen zitting meer in de poort,
de jongeren maken geen muziek meer.
15Alle blijdschap is uit ons hart verdwenen,
onze feestvreugde is veranderd in rouw.
16De kroon is ons van het hoofd gevallen.
Wee ons dat wij hebben gezondigd!
17Ons hart is terneergeslagen,
onze ogen zijn verduisterd van verdriet
18over de berg Sion die een woestenij is
waar nu de vossen rondzwerven.
19U, Heer, troont in eeuwigheid,
van generatie op generatie is uw heerschappij.
20U kunt ons toch niet voor altijd vergeten,
U verlaat ons toch niet voorgoed?
21 Heer, breng ons terug bij U, dan zullen we ons bekeren.
Herstel ons leven, dat het weer wordt als voorheen!
22Of hebt U ons geheel verstoten?
Zou U zó woedend op ons zijn?
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
