1Unya nga maoy labing gamay nga liso dinhi sa kalibotan.
32Kon itanom kini ug makatubo na, mahimo kining labing dako sa tanang tanom. Managko ang iyang mga sanga ug dinhi magpasilong ug magsalag ang mga langgam.”
33Nagwali si Jesus ngadto sa mga tawo ginamit ang daghan pang mga sambingay nga sama niini.
34Wala siyay gisulti kanila nga wala ipaagi sa mga sambingay. Apan kon ang iyang mga tinun-an na lamang ang kauban niya, iyang ipatin-aw kanila ang tanan.
Gipahunong ni Jesus ang Unos(Mat. 8:23-27; Luc. 8:22-25)35Ug nianang pagkagabii giingnan ni Jesus ang iyang mga tinun-an, “Manabok kita sa lanaw.”
36Busa gibiyaan nila ang panon sa katawhan ug ang mga tinun-an misakay sa sakayan nga gisakyan ni Jesus ug nagkuyog sila. May ubang mga sakayan usab didto.
37Unya mihuros ang usa ka kusog nga unos ug tungod sa dagkong balod nasudlag tubig ang sakayan ug hapit kini mapuno.
38Apan natulog lang si Jesus nga nag-unlan didto dapit sa ulin. Gipukaw siya sa mga tinun-an nga nag-ingon, “Magtutudlo, wala ka ba mabalaka nga hapit na man kita malunod?”
39Mibangon si Jesus ug iyang gipahunong ang hangin ug ang mga balod iyang giingnan, “Hunong!” Ug mihunong ang hangin ug mibanos ang kalinaw.
40Unya miingon si Jesus kanila, “Nganong nalisang man kamo? Wala ba kamoy pagsalig?”
41Apan nahibulong sila pag-ayo ug nagpangutan-anay, “Kinsa man kining tawhana nga bisan gani ang hangin ug ang mga balod motuman man kaniya?”
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
