Oseas 10 - Revised Bible

1Ang Israel sama sa paras nga himunga.

Sa dihang midaghan ang bunga niini,

midugang usab siya pagpamuhat ug mga halaran;

sa pag-uswag sa iyang nasod,

gipanindotan usab niya ang iyang mga haliging sagrado.

2Malimbongon ang ilang kasingkasing;

kinahanglang antuson nila ang silot tungod sa ilang sala,

kay dugmokon sa Dios ang ilang mga halaran

ug ang ilang mga haliging sagrado.

3Unya makaingon sila,

“Kami walay hari kay wala man namo kahadloki ang Ginoo.

Unsa man say kapuslanan sa hari alang kanato?”

4Mga pulong lamang nga walay unod ang ilang gilitok;

ug wala nila hatagig bili ang ilang mga panaad;

busa ang kastigo miabot kanila,

sama sa makahilong sagbot nga nanurok sa tudling sa kaumahan.

5Nangurog ang mga tawo sa Samaria,

tungod kay gikuha ang bulawang baka gikan sa Bet-aben.

Tungod niini, maghilak ang iyang katawhan,

ug hilakan usab kini sa mga pari sa mga diosdios;

hilakan nila ang himaya niini nga nawala.

6Ang maong baka sa Bet-aben dad-on ngadto sa Asiria,

ingon nga gasa alang sa gamhanang hari.

Maulawan ang Israel tungod sa tambag nga iyang gisunod.

7Mahanaw ang hari sa Samaria,

daw sinapsap sa kahoy nga naglutaw sa tubig.

8Gun-obon

ug sa kadaghan sa inyong mga sundalo,

14moabot kaninyo ang kasamok sa gubat,

ug panlumpagon ang inyong mga kota.

Mahisama unya kini sa pagguba ni Salman sa Bet-arbel panahon sa gubat,

diin ang mga inahan gipangwataswatas ingon man ang ilang mga anak.

15Mahitabo usab kini kanimo, O Betel,

tungod sa imong pagkadaotan.

Sa pagsugod gayod sa gubat ang hari sa Israel mamatay.”