1O katawhan sa Israel, patalinghogi ang gisulti sa Ginoo nga alang gayod kaninyo.
2Nag-ingon siya,
“Ayaw kamo panundog sa ubang nasod
ug dili kamo angay mabalaka inigkakita ninyo sa mga ilhanan diha sa langit,
bisan ug batiog kabalaka ang ubang mga nasod.
3Walay bili ang tinuohan niining mga nasora.
Didto sa lasang putlon ang usa ka kahoy,
unya kulitan sa magkukulit
4ug hapinan ug plata ug bulawan.
Pagkahuman niini,
gipatapot pinaagig lansang aron dili kini matumba.
5Ang maong mga diosdios
sama sa pahoy nga gibutang didto sa mga uma sa melon
aron paghadlok sa mga langgam;
dili kini makasulti
ug kinahanglang alsahon kay dili man makalakaw.
Ayaw sila kahadloki
kay dili sila makahimog kadaot kaninyo
o makahatag kaninyog kaayohan.”
6O Ginoo, wala gayoy sama kanimo.
Makagagahom ka ug halangdon, gamhanan ang imong ngalan.
7Kinsa
ug bulawan gikan sa Ufas
ang ilang mga diosdios nga pulos kinulit.
Gibistihan silag granati ug dagtom-pula nga panapton nga maayong pagkahabol.
10Apan ikaw, O Ginoo, mao ang matuod nga Dios;
buhi ka ug hari hangtod sa kahangtoran.
Mokurog ang kalibotan kon masuko ka,
ug walay nasod nga dili mahadlok sa imong kasuko.
11Sultihi sila nga ang mga diosdios nga dili maoy nagbuhat sa yuta ug sa langit laglagon gayod ug mahanaw sila sa hingpit.
Usa ka Awit sa Pagdayeg sa Dios12Gibuhat sa Ginoo ang yuta pinaagi sa iyang gahom;
gimugna niya ang kalibotan pinaagi sa iyang kaalam,
ug pinaagi sa iyang kabatid gihikyad niya ang langit.
13Sa iyang mando
modahunog ang mga tubig nga anaa sa kalangitan;
matigom ang mga panganod sa tanang dapit sa kalibotan.
Nagpadala siyag kilat uban sa ulan,
ug gipahuros niya ang hangin gikan sa iyang lawak-tipiganan.
14Ang mga tawo buangbuang ug walay alamag;
makawang lamang ang pagsalig sa mga platero sa ilang mga diosdios
kay kini mini man ug walay kinabuhi.
15Wala kini kapuslanan ug angay nga yam-iran;
mangadugmok gayod kini inigpahamtang na sa Ginoo sa iyang silot.
16Ang Dios ni Jacob dili sama kanila;
siya ang nagbuhat sa tanang butang
ug gipili niya ang Israel aron mahimong iyang katawhan.
Si Yahweh nga Labing Gamhanan ang iyang ngalan.
Ang Pagkabihag sa Juda17Katawhan sa Jerusalem nga gilibotan sa kaaway,
hiposa ang inyong kabtangan,
18kay hinginlan kamo karon sa Ginoo gikan niining nasora.
Laglagon kamo niya hangtod nga wala nay mahibilin kaninyo.
Mao kini ang giingon sa Ginoo.
19Mituaw ang mga lumolupyo sa Jerusalem,
“Pagkapait sa midangat kanato!
Dili na mamaayo kining atong mga samad.
Apan kasakit kini nga kinahanglang atong antuson.
20Nangaguba ang atong mga tolda,
nangabugto ang mga higot niini.
Gibiyaan na kita sa atong mga anak,
wala nay nahibilin aron pagtaod pag-usab sa tolda ug sa mga tabil niini.”
21Mitubag ako,
“Ang mga kadagkoan mga buangbuang
kay wala man sila magpakisayod sa kabubut-on sa Ginoo.
Busa wala sila magmalampuson
ug nagkatibulaag ang atong katawhan.
22Pamati kamo niining balita!
May umaabot nga kasamok gikan sa usa ka nasod sa amihanan;
ang kasundalohan niini molumpag sa mga siyudad sa Juda,
ug kining mga siyudara mahimo nga diserto
ug puy-anan sa mga ihalas nga mananap.”
23O Ginoo, nasayod ako nga walay tawo nga makapaniguro sa iyang kaugmaon,
o makabuot sa mga butang nga modangat sa iyang kinabuhi.
24O Ginoo, kastigoha kami
apan ayaw intawon palabihi.
Ug kon imo kaming kastigohon,
ayaw intawon iatol nga nasuko ka
aron dili kami mahurot ug kamatay.
25Ipahamtang ang imong kapungot sa mga nasod nga wala magsimba kanimo
ug wala mosangpit kanimo.
Gipamatay nila ang mga kaliwat ni Jacob;
gipanglumpag nila ang mga kabalayan ug gilaglag nila kami sa hingpit
ug giamong-amongan ang among nasod.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
