Jeremias 14 - Revised Bible

Ang Dakong Hulaw

1Nag-ingon ang Ginoo kang

Jeremias bahin sa hulaw:

2“Nagbangotan ang Juda

ug himalatyon ang mga siyudad niini;

nangligid sa yuta ang katawhan tungod sa kasubo,

ug nagpakitabang ang Jerusalem tungod sa kaguol.

3Ang mga dato nagsugo sa ilang mga sulugoon

sa pagkuhag tubig didto sa mga atabay,

apan wala silay nakit-ang tubig;

namauli sila nga walay sulod ang ilang mga tadyaw.

Tungod sa hilabihang kaulaw

giputos nila ang ilang ulo.

4Walay ulan ug nangliki na ang yuta.

Naguol pag-ayo ang mga mag-uuma

ug giputos nila ang ilang ulo.

5Didto sa kapatagan gibiyaan sa lagsaw ang bag-o pa lang natawo niyang anak

kay wala na may sagbot nga makaon.

6Ang mga ihalas nga asno

nangadto sa kabungtoran ug naghalhal sama sa iro;

dili na sila makakita tungod sa kagutom.

7Misangpit kanako ang akong katawhan,

‘Bisan gisudyaan kami sa among mga sala,

tabangi intawon kami, O Ginoo,

sumala sa imong gisaad.

Mitalikod kami kanimo sa makadaghan;

nakasala kami kanimo.

8Ikaw lamang ang paglaom sa Israel,

ikaw lang ang makaluwas kanamo gikan sa among kalisdanan.

Ngano ba nga sama ka mag dumuduong dinhi sa among nasod,

daw magpapanaw nga mipahulay lamang sa usa ka gabii?

9Ngano ba nga mura ka mag tawo nga nakuratan

ug daw sundalo nga dili makatabang?

Sa walay duhaduha nag-uban ka kanamo, O Ginoo!

Imo kaming katawhan

busa ayaw intawon kami biyai.’”

10Nag-ingon ang Ginoo mahitungod niining maong katawhan, “Gusto gayod silang magpahilayo kanako ug wala sila magpugong sa ilang kaugalingon. Busa wala ako mahimuot kanila. Dili ko hikalimtan ang ilang mga kasaypanan ug silotan ko sila tungod sa ilang mga sala.”

11Nag-ingon ang Ginoo kanako, “Ayaw ako hangyoa sa pagtabang niining maong katawhan.

12Bisan pag magpuasa sila, dili ko gihapon sila pamation ug tabangan ug bisan pag maghalad silag mga uhay ug mga halad nga sunogon, dili gihapon ako mahimuot kanila. Pamatyon ko hinuon sila pinaagi sa gubat, sa gutom ug sa sakit.”

13Unya miingon ako, “Ginoong Dios, nasayod ka nga ang mga propeta nag-ingon sa katawhan nga walay moabot nga gubat o gutom kay matod nila, nagsaad ka man nga lunlon lang kaayohan ang matagamtam sa tibuok nasod.”

14Apan mitubag ang Ginoo, “Namakak ang mga propeta. Wala ako magsugo o magsulti kanila. Ang ilang gisulti kanimo mga panan-awon nga dili gikan kanako, mga minaomao nga panagna ug bunga lamang sa ilang hunahuna.

15Ako, ang Ginoo, magsulti kanimo sa akong himoon nianang mga propetaha nga wala ko sugoa apan naggamit sa akong ngalan ug nag-ingon nga dili mahitabo ang gubat ug gutom niining nasora—pamatyon ko sila pinaagi sa gubat ug gutom.

16Ang mga tawo nga ilang gisultihan niini mangamatay usab pinaagi sa gubat ug sa gutom. Ipanglabay ang ilang mga lawas diha sa kadalanan sa Jerusalem ug walay molubong kanila. Mahitabo kini kanilang tanan—sa ilang mga asawa ug mga anak. Pabayron ko sila sa ilang pagkadaotan.”

17Ang Ginoo nagsugo kanako sa pagsulti sa katawhan bahin sa akong kasubo:

“Manaligdig unta ang mga luha sa akong mga mata adlaw ug gabii

kay samdan ang akong katawhan ug grabi kini kaayo.

18Kon moadto ako sa kaumahan,

makita ko ang mga patayng lawas niadtong nangamatay sa gubat,

ug kon moadto ako sa kalungsoran,

makita ko ang mga tawo nga himalatyon sa gutom.

Nagpadayon ang mga propeta ug ang mga pari sa ilang buhat

apan wala sila masayod sa ilang gibuhat.”

Nagpakiluoy sa Ginoo

ang Katawhan

19 Ginoo, gisalikway mo na ba sa hingpit ang Juda?

Nasilag ka ba sa mga lumolupyo sa Sion?

Ngano bang gisamaran mo man kamig grabi kaayo

aron dili na kami maayo?

Nangandoy kami sa kalinaw

apan walay kalinaw nga miabot;

naglaom kami sa among kaayohan,

apan kalisang hinuon ang midangat kanamo.

20Gisugid namo ang among sala kanimo, O Ginoo,

ingon man ang mga sala sa among katigulangan;

nakasala kami batok kanimo.

21Ayaw hikalimti ang imong mga saad

ug ayaw intawon kami isalikway.

Ayaw pakaulawi ang Jerusalem,

ang dapit diin anaa ang halangdon mong trono;

tumana ang kasabotan nga gihimo mo uban kanamo;

ayaw kini kawanga.

22Walay diosdios sa mga nasod nga makapaulan,

ug ang langit sa iyang kaugalingon lamang dili makahatag ug taligsik.

Ikaw ang among gilaoman, O Ginoo nga among Dios,

kay ikaw lamang ang makahimo niining mga butanga.