1Nagpasalamat kami kanimo, O Dios,
nagpasalamat kami kanimo!
Gisimba namo ang imong ngalan
ug gisangyaw ang mga kahibulongang butang nga imong gibuhat.
2Nag-ingon ang Dios, “Nagtakda akog panahon sa paghukom,
ug maghukom ako inubanan sa kaangayan.
3Bisag matay-og ang kalibotan
ug mokurog ang tanang nagpuyo niini,
ako ang maglig-on sa iyang sukaranan.
4Gisultihan ko ang mga hambugiro sa dili pagpanghambog.
Gisultihan ko ang mga daotan nga dili sila magmapahitas-on.
5Gimandoan ko sila sa dili na pagpagarbo.”
6Ang hukom dili maggikan sa sidlakan o sa kasadpan
o sa amihanan o sa habagatan.
7Ang Dios maoy maghukom:
iyang silotan ang uban ug ang uban iyang pasayloon.
8Ang Ginoo nagkupot ug kupa
nga puno sa bag-ong bino sa iyang kasuko.
Gibubo niya kini aron imnon sa mga daotan;
gititi nila sa pag-inom hangtod ang kataposang tulo.
9Apan dili ako mohunong paghisgot sa Dios ni Jacob
o sa pag-awit ug mga pagdayeg kaniya.
10Dugmokon niya ang gahom sa daotan,
apan dugangan niya ang gahom sa matarong.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
