Mga Pagbangotan 1 - Revised Bible

Ang mga Kasub-anan sa Jerusalem

1Pagkamingaw

atua na sila sa ubang kanasoran,

ug wala silay dapit nga matawag nga ilaha;

gilibotan sila sa ilang mga kaaway

ug wala na silay kapaingnan.

4Wala nay nanimba didto sa Templo sa panahon sa mga kasaulogan;

nagmingaw ang mga ganghaan sa Sion

ug nag-agulo ang iyang mga kaparian;

nag-antos ang iyang mga dalaga

ug siya mismo nag-antos pag-ayo.

5Ang iyang mga kaaway mao nay nagmando kaniya,

ug nagmauswagon sila,

kay gikastigo man siya sa Ginoo

tungod sa dili maisip niyang mga sala;

bisan gani ang iyang mga anak

naapil sa pagkabihag.

6Nahanaw na ang katahom sa Jerusalem.

Ang iyang mga pangulo daw lagsaw nga wala nay masibsib,

ug gigukod sa mangangayam ug hapit na kabsig umoy.

7Sa nagun-ob na ang Jerusalem,

nahinumdoman niya ang iya kanhing katahom;

sa nailog na siya sa kaaway,

walay mitabang kaniya;

gikataw-an siya ug gibiaybiay.

8Tungod kay grabi man kaayo ang pagpakasala sa Jerusalem,

nahimo siyang hugaw.

Ang nagpasidungog kaniya kaniadto

karon nagbiaybiay na kaniya,

kay nakakita man sila sa iyang pagkahubo.

Nag-agulo siya

ug gilingiw niya ang iyang nawong tungod sa kaulaw.

9Tataw kaayo ang iyang pagkahugaw,

apan wala siya magpakabana sa iyang dangatan.

Makalilisang ang iyang pagkapukan,

ug walay miduol aron paglipay kaniya.

Miingon siya, “O Ginoo, kaluy-i intawon ako

kay gibuntog ako sa akong kaaway!”

10Giilog sa kaaway ang tanan niyang bahandi.

Nakita niya nga nanulod sa Templo ang mga katawhan sa kanasoran,

mga tawo nga imong gidid-an sa pagsulod niini.

11Nag-agulo ang tanan niyang lumolupyo tungod sa kagutom;

gipabayloan nilag pagkaon ang ilang bahandi

aron dili sila mangamatay.

Miingon sila, “Kaluy-i intawon kami, O Ginoo, sa among pagkaalaot.”

12Nagsangpit siya sa tanan nga nanglabay,

“Kamong tanan nga nanglabay, tan-awa!

Wala ba lamang kini kahulogan alang kaninyo?

May nag-antos ba sama sa akong giantos

tungod sa silot nga gipahamtang sa Ginoo kanako,

sa panahon nga misilaob ang iyang kasuko?

13“Gikan sa kahitas-an

nagpadala siyag kalayo nga misunog sa akong kabukogan;

iya akong gibitik ug nahapla ako;

gibiyaan ako niya nga nag-antos pag-ayo.

14“Ang tanan kong mga sala daw yugo nga iyang gisangon kanako;

naluya ako sa kabug-at niini,

ug unya gitugyan niya ako ngadto sa akong mga kaaway,

ug wala akoy nahimo batok kanila.

15“Gipakaulawan sa Ginoo ang tanan kong kasundalohan;

gisugo niya ang bagang kasundalohan sa pagsulong kanako,

ug pagbuntog sa akong mga batan-ong sundalo;

giyatakyatakan niya ang katawhan sa Juda daw ubas sa pigsanan.

16“Naghilak ako tungod niini

ug wala nay molipay ug modasig kanako;

walay nahot ang akong katawhan

kay nagmadaugon man ang akong kaaway.

17“Nagpakitabang ako

apan walay nanumbaling kanako;

pagbuot sa Ginoo nga sulongon ako sa akong mga kaaway;

giisip ako nila nga hugaw kaayo.

18“Husto ang Ginoo kay misupil man ako kaniya;

apan pamatia ako, tanang katawhan,

ug tan-awa ang akong pag-antos;

gipamihag ang akong mga dalaga ug ulitawo.

19“Nagpakitabang ako sa akong mga higala

apan wala sila magtagad kanako;

ang akong mga pari ug mga pangulo nangamatay sa kadalanan,

samtang nangita silag pagkaon aron sila mabuhi.

20“Sud-onga, O Ginoo, ang akong pag-antos;

nahasol ako pag-ayo ug daw gikumot ang akong kasingkasing

tungod sa akong pagkamasupilon.

Diha sa kadalanan daghang gipamatay

ingon man sa sulod sa kabalayan.

21“Pamatia ang akong mga agulo;

wala gayoy molipay kanako.

Nasayran sa akong mga kaaway ang akong mga kalisod;

gikalipay nila nga ako imong gipaantos.

Tumana na ang imong gisaad ug paantusa usab sila.

22“Ayaw kalimti ang daotan nilang binuhatan.

Siloti sila sama sa pagsilot mo kanako tungod sa akong kalapasan,

kay kanunay akong nag-agulo sa kaalaot

ug wala na akoy paglaom.”