1Ipaila, O Ginoo, nga wala akoy sala
kay matarong man ang akong binuhatan,
ug misalig ako kanimo sa hingpit.
2Susiha ug sulayi ako, O Ginoo.
Usisaha ang akong mga tinguha ug mga hunahuna.
3Ang gugma mong walay paglubad nag-uban kanako,
ug nagmatinumanon gayod ako kanimo.
4Dili ako makig-uban sa mga tawong limbongan;
ug dili ako makigsandurot sa mga tigpakaaron-ingnon.
5Gilikayan ko ang pagpakig-uban sa mga tawong daotan,
ug ang pagpakighugoyhugoy sa mga dili matarong.
6Nanghunaw ako kay wala akoy sala
ug nagsimba libot sa imong halaran, O Ginoo.
7Nag-awit akog pasalamat
ug gisaysay ko ang tanan mong buhat nga katingalahan.
8Gihigugma ko, O Ginoo,
ang imong puloy-anan,
ang dapit diin anaa ang imong himaya.
9Ayaw akog laglaga uban sa mga makasasala;
ug ipahilayo ako sa dangatan sa mga mamumuno,
10sa mga tawo nga kanunay nagbuhat ug daotan
ug andam sa pagdawat ug suborno.
11Kay sa akong bahin,
gibuhat ko ang matarong;
busa luwasa ug kaluy-i intawon ako.
12Nagbarog ako layo sa katalagman;
uban sa nagsimba nga katawhan,
daygon ko ang Ginoo.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.