Ezequiel 21 - Revised Bible

Ang Espada sa Ginoo

1Giingnan ako sa Ginoo,

2“Tawo, atubang sa Jerusalem ug pagwali batok sa mga dapit nga alampoanan ug pasidan-i ang Israel

3ug sultihi nga nag-ingon si Yahweh, ‘Makig-away ako kaninyo ug laniton ko ang akong espada. Pamatyon ko ang mga matarong ug ang mga daotan.

4Tungod kay pamatyon ko man kamo, habason ko kamo gikan sa habagatan ngadto sa amihanan.

5Ang tanan masayod nga ako, ang Ginoo, milanit sa akong espada ug dili ko na kini ibalik pagsakob.’

6“Busa, tawo, pangagho uban sa kasakit ug kagul-anan diha sa atubangan nila.

7Ug kon moingon sila kanimo, ‘Nganong nangagho ka man?’ Ingna sila, ‘Tungod sa mga balita. Kon moabot na kini, malisang ang tanang tawo ug mawad-ag umoy. Ang matag usa maluya ug mangurog ang ilang tuhod. Moabot kini ug matuman gayod,’” nag-ingon ang Ginoong Dios.

8Ug giingnan ako sa Ginoo,

9“Tawo, isulti nga nag-ingon ang Ginoo:

Bairon ang usa ka espada

ug pasinawon kini.

10Pahaiton kini aron gamiton pagpatay;

pasinawon aron magpangidlap sama sa kilat!

Manghilak ang tanan tungod niini,

kay gisalikway man ninyo ang akong tambag.

11Busa gipasinaw ang espada

aron magamit kini.

Gibaid kini ug gipasinaw

ug gitugyan ngadto sa tawong mopatay.

12Hilak ug pagminatay, tawo,

kay mahitabo kini sa akong katawhan

ingon man sa mga kadagkoan sa Israel.

Pamatyon sila uban sa akong katawhan.

Busa pamukpok sa imong dughan tungod sa kaguol,

13kay kini usa nako ka pagsulay kaninyo,

ug kon dili kamo maghinulsol

mahitabo gayod kini.

14“Busa, tawo, pasidan-i sila. Ipakpak ang imong mga kamot ug itigbas ang espada sa makaduha o sa makatulo. Ang espada gitagana alang sa mga patyonon ug sa dakong pinatyanay nga modangat kanila.

15Malisang sila ug daghan ang mangamatay diha sa ilang mga ganghaan. Gibuhian ko na kanila ang nagpangidlap nga espada nga andam nang mopatay.

16Hala, habasa ang tanan!

17Ipakpak ko usab ang akong mga kamot ug tagbawon ko ang akong kapungot. Ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.”

Ang Espada sa Hari sa Babilonia

18Miingon na usab kanako ang Ginoo,

19“Tawo, butangig timaan ang duha ka dalan nga maoy agian sa hari sa Babilonia nga magbitbit sa iyang espada. Kining duha ka dalan anha magsugod sa usa lamang ka nasod. Pagbutang ug timaan sa kinasang-an sa dalan paingon sa siyudad.

20Ang usa ka dalan maoy agian sa hari paingon sa Raba, ang siyudad sa mga Amonihanon, ug ang laing dalan paingon sa Juda ug sa Jerusalem, ang siyudad nga kinutaan.

21Ang hari sa Babilonia mobarog sa kinasang-an sa duha ka dalan. Aron pagtino kon asa siya paingon, uyogon niya ang sudlanan sa mga udyong, magpakisayod siya sa iyang mga diosdios ug susihon niya ang atay sa mananap nga gihalad.

22Ang tuo niyang kamot nakahulbot sa udyong nga gipatikan ug Jerusalem. Nagpasabot kini nga paadtoon siya sa Jerusalem ug sa pag-andam ug mga trosong iglulumpag ug pag-awhag sa mga sundalo sa pag-ataki.

23Apan wala motuo ang mga tawo nga atakihon ang Jerusalem kay may kasabotan man sila uban sa Babilonia. Apan ang panagna maoy pahinumdom sa ilang mga sala ug timaan nga sila madakpan gayod.”

24Busa nag-ingon ang Ginoong Dios, “Nakasala kamo ug makita kini sa tanan ninyong binuhatan ug nabutyag ngadto sa tanan ang inyong kalapasan. Busa silotan ko kamo ug itugyan ngadto sa inyong mga kaaway.

25Ug ikaw, daotang pangulo sa Israel, miabot na ang imong kataposan ug silotan ka.

26Ako ang Ginoong Dios, nag-ingon kaninyo: Kuhaa ang purong ingon man ang korona kay kinahanglan ang mga butang dili magpabilin sa nahimutangan niini. Ibayaw ang mga kabos ug ipaubos ang mga gamhanan.

27Gub-on ko gayod kining siyudara apan dili kini mahitabo kon dili pa moabot ang gipili ko sa pagsilot sa siyudad. Ihatag ko kini ngadto kanila.”

Gipasidan-an ang mga Amonihanon

28AngJer. 49:1-6; Ezeq. 25:1-7; Amos 1:3-15; Sof. 2:8-11. Ginoong Dios miingon: “Tawo, isulti ang akong giingon mahitungod sa mga Amonihanon ug bahin sa ilang pagbiaybiay sa Israel: Gilanit na ang espada aron ipamatay. Gipasinaw kini pag-ayo aron magpangidlap sama sa kilat.

29Samtang nagtan-aw kamo sa mga bakak nga mga panan-awon ug naghimog pagtagnatagna, panglunggoan kamog ulo pinaagi sa espada tungod sa inyong pagkadaotan kay miabot na ang panahon nga silotan kamo.

30“Isakob pagbalik ang espada. Didto sa yuta nga inyong natawhan silotan ko kamo.

31Ibubo ko kaninyo ang akong kasuko. Ibuga ko kaninyo ang kalayo sa akong kapungot ug itugyan ko kamo sa bangis nga mga tawo, mga tawo nga batid sa pagpamatay.

32Isugnod kamo ngadto sa kalayo. Mobanaw ang inyong dugo taliwala sa inyong kaugalingong nasod. Dili na kamo mahinumdoman.” Ang Ginoo maoy nagsulti niini.