1Biada tym, którzy obmyślają nieprawość
i czynią to, co złe, na swych posłaniach!
Popełniają je w świetle poranka,
ponieważ jest to w ich mocy.
2Pragną pól — zagarniają je.
Domów — przejmują je.
Gnębią gospodarza i jego dom,
człowieka wraz z jego dziedzictwem.
3Dlatego tak mówi PAN:
Oto Ja obmyślam dla tego rodu nieszczęście,
przed którym nie zdołacie usunąć swych karków
ani ujść dumnie, gdyż będzie to czas niedoli.
4W tym dniu ułożą o was przysłowie
i wzniosą tren takiej treści:
Jesteśmy całkiem zniszczeni!
On zmienił dział mego ludu.
Ach! Jak On mi go odebrał!
Nasze pola przydzielił odstępcy!
5Teraz sznura już nikt nie rozciągnie
i nikt nie odmierzy
tego, co przypadło ci losem
w zgromadzeniu Pana!
Hardość ciemięzców6Przestańcie bredzić! Już dosyć!
Przestańcie bredzić,
że nas nie ominą zniewagi!
7Skąd to wiadomo, domu Jakuba,
że PAN utracił cierpliwość?
Czy takie są Jego dzieła?
A czy moje słowa nie wychodzą
na dobre
temu, kto postępuje w sposób prawy?
8Lecz ostatnio mój lud powstaje
niczym wróg.
Zdzieracie ozdoby z szat ufnych
przechodniów,
dalekich od walki!
9Wypędzacie z pięknych domów
kobiety mego ludu!
Zabieracie ich dzieciom mą ozdobę
na zawsze!
10Wstańcie i odejdźcie!
Bo to nie miejsce waszego spoczynku!
Stało się ono nieczyste i zostanie zniszczone,
zniszczenie zaś będzie bolesne!
11Gdyby jakiś człowiek, lekkoduch
i oszust, kłamał:
Poprorokuję ci! Nalej mi wina
lub piwa —
o, to byłby kaznodzieja właściwy
dla tego ludu!
Nadzieja dla reszty
12Na pewno zbiorę cię, Jakubie — całego,
na pewno zgromadzę resztę Izraela.
Razem skupię ich jak owce w zagrodzie,
jak stado w środku jego pastwiska —
gwarne mnóstwem ludzi.
13Wstąpił przed nimi burzyciel,
przedarli się, przeszli przez bramę.
Przed nimi przeszedł ich król,
a PAN był na ich czele!
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
