2 Samuela 10 - Polish Bible 2018(SNP)

2 Samuela 10Zwycięstwo nad Ammonitami i Aramejczykami(1Krn 19:1-19)

1Jakiś czas potem zmarł król Ammonitów, a panowanie po nim objął Chanun, jego syn.

2Wówczas Dawid postanowił: Okażę przyjaźń Chanunowi, synowi Nachasza, jak jego ojciec okazał przyjaźń mnie. W związku z tym Dawid wyprawił posłów, aby za ich pośrednictwem wyrazić Chanunowi współczucie z powodu śmierci ojca. Z takim zamiarem posłowie Dawida przybyli do Ammonu.

3Jednak książęta ammoniccy powiedzieli do Chanuna, swojego pana: Czy jesteś pewny, że to dla okazania szacunku twojemu ojcu Dawid wysłał do ciebie tych ludzi z wyrazami współczucia? Czy Dawid nie przysłał do ciebie swoich posłów raczej po to, aby zbadać miasto i przeprowadzić wywiad, aby następnie je zburzyć?

4I Chanun pojmał posłów Dawida, zgolił połowę ich bród, obciął ich szaty tak, że sięgały pośladków — i odprawił ich.

5Gdy Dawidowi doniesiono o całym tym zdarzeniu, wysłał swoich ludzi posłom na spotkanie, ponieważ mężczyźni ci zostali poważnie zhańbieni. Zatrzymajcie się w Jerychu — doradził im król. — Niech tam odrosną wam brody, a potem wrócicie.

6Tymczasem gdy Ammonici spostrzegli, że narazili się Dawidowi, wysłali posłów i wynajęli sobie Aramejczyków z Bet-Rechob oraz Aramejczyków z Soby, w sile dwudziestu tysięcy pieszych. Ściągnęli też tysiąc wojowników od króla Maaki oraz dwanaście tysięcy z Isz-Tob.

7Na wieść o tym Dawid wysłał przeciw nim Joaba z całą armią dzielnych wojowników.

8Ammonici wyszli im na spotkanie i ustawili się do bitwy u wejścia do bramy, Aramejczycy zaś z Soby, z Rechob, z Isz-Tob i z Maaki stanęli oddzielnie — w polu.

9Kiedy Joab spostrzegł, że grozi mu bitwa z przodu oraz z tyłu, wybrał część doborowych wojowników Izraela i wystawił ich przeciw Aramejczykom.

10Resztę wojska oddał pod dowództwo swojego brata Abiszaja i ustawił ich naprzeciw Ammonitów.

11Jeśli Aramejczycy zdobędą przewagę nade mną — pouczył — pośpieszysz mi na ratunek, a jeśli Ammonici zdobędą przewagę nad tobą, ja pośpieszę na ratunek tobie.

12Bądź mężny i walczmy dzielnie za nasz lud i za miasta naszego Boga, a PAN niech czyni, co uzna za słuszne.

13Potem Joab wraz ze swoim wojskiem wyruszył do bitwy z Aramejczykami, a ci przed nim uciekli.

14A kiedy Ammonici zobaczyli, że Aramejczycy uciekli, oni też rzucili się do ucieczki przed Abiszajem i schronili się w mieście. Wówczas Joab poniechał dalszej walki z Ammonitami i wrócił do Jerozolimy.

15Aramejczycy jednak nie pogodzili się z klęską zadaną im przez Izraela. Zjednoczyli siły,

16a Hadadezer wyprawił posłów i sprowadził dodatkowo Aramejczyków mieszkających za Eufratem. Przybyli oni do Chelam z Szobakiem, dowódcą armii Hadadezera, na czele.

17Kiedy doniesiono o tym Dawidowi, zebrał całego Izraela, przeprawił się przez Jordan i przybył do Chelam. Aramejczycy stanęli tam przeciwko Dawidowi i stoczyli z nim bitwę.

18Musieli jednak ratować się przed Izraelem ucieczką. Dawid zaś pobił Aramejczyków. Stracili siedemset rydwanów i czterdzieści tysięcy jezdnych. Szobak zaś, dowódca ich armii, doznał takich ran, że na miejscu zginął.

19Gdy więc wszyscy królowie podlegli Hadadezerowi zobaczyli, że ponieśli klęskę, zawarli z Izraelem pokój i przyjęli warunki służby. Ponadto Aram bał się już ujmować za Ammonitami.