Izajasza 16 - Polish Bible 2018(SNP)

Izajasza 16

1Poślijcie barana

władcy ziemi,

z Seli ku pustyni,

na górę córki Syjonu!

2Bo córki Moabu będą

jak ptactwo spłoszone,

jak gniazdo rozpędzone —

przy brodach Arnonu.

3Udziel rady,

nakreśl plan,

okryj swym cieniem jak nocą

w południowej porze,

ukryj wygnanych,

nie ujawniaj spłoszonych!

4Zatrzymają się u ciebie

wygnańcy Moabu.

Bądź im schronieniem

przed niszczycielem!

Gdy nie będzie ciemięzcy,

dopełni się gwałt,

zniknie z ziemi gnębiciel,

5wówczas na łasce opierać się

będzie tron

i zasiądzie na nim w wierności,

w namiocie Dawida,

sędzia, który sprawny

w sprawiedliwych

rządach,

zatroszczy się o prawo.

6Słyszeliśmy o pysze Moabu!

Zarozumiały on bardzo!

Lecz jego wyniosłość, pycha i buta

to puste przechwałki!

7Dlatego niech zapłacze Moab

nad sobą samym,

niech płaczą wszyscy

jego mieszkańcy!

Już jęczą na wspomnienie

rodzynkowych placków

pieczonych w Kir-Chareset,

jęczą — ach, jak przybici!

8Gdyż zmarniały uprawy Cheszbonu,

tak jak winorośl Sibmy.

Władcy narodów

uderzyli jej kiście,

bili aż po Jazer —

i błąkały się po pustyni

jego porzucone pędy,

przeprawiły się przez morze.

9Dlatego będę opłakiwał — wraz

z opłakującymi z Jazer —

winorośl Sibmy.

Wzbiorą me łzy nad tobą,

Cheszbonie i Elale,

gdyż nad plonami twego lata

i nad twoimi żniwami

zabrzmiał okrzyk wojenny!

10Znikła radość i wesele z ogrodów!

W winnicach nie pokrzykują,

nie przygrywają,

tłoczący nie tłoczą wina

w swoich tłoczniach —

ukróciłem wesołość!

11Dlatego me wnętrze jak lutnia

jęczy nad Moabem,

me serce boleje nad Kir-Chareset.

12Bo będzie tak, że choć się pokaże,

choć zmęczy się

Moab na wzgórzu ofiarnym,

choć wejdzie do swej świątyni —

nic nie zyska!

13Oto Słowo, które PAN wypowiedział niegdyś do Moabu.

14Teraz jednak PAN mówi tak: Za trzy lata, liczone jak lata najemnika, upadnie chwała Moabu mimo całej jego wielkiej armii, a reszta będzie bardzo mizerna i bez znaczenia.