1Wówczas PAN powiedział do Mojżesza: Jeszcze jedną plagę sprowadzę na faraona i Egipt. Potem was stąd wypuści. Wypuści was wszystkich, ze wszystkim, bez najmniejszej zwłoki wypędzi!
2Przekaż więc koniecznie całemu ludowi, że każdy mężczyzna ma poprosić sąsiada, a każda kobieta sąsiadkę, o przedmioty ze srebra i złota.
3 PAN tymczasem wzbudził u Egipcjan życzliwość względem ludu. Również sam Mojżesz cieszył się poważaniem w Egipcie, zarówno u dworzan faraona, jak i u mieszkańców kraju.
4A Mojżesz ogłosił: Tak mówi PAN: O północy Ja sam przejdę przez środek Egiptu.
5Wtedy w ziemi egipskiej pomrą wszyscy pierworodni, od pierworodnego syna faraona i następcy tronu, aż po pierworodnego syna niewolnicy, która pracuje przy żarnach. Padną też pierworodne wśród wszelkiego bydła.
6Wtedy w całym Egipcie rozlegnie się głośny krzyk, taki, jakiego nie było i jaki już się nie zdarzy.
7Lecz na nikogo z potomków Izraela nie warknie nawet pies — ani na ludzi, ani na bydło — abyście przekonali się, że PAN dokonał rozróżnienia między Egiptem a Izraelem.
8W końcu zejdą do mnie ci wszyscy twoi słudzy, pokłonią mi się i poproszą: Wyjdź stąd ty i cały ten lud, który czeka na twoje rozkazy. A ja wyjdę. Po tych słowach, pełen gniewu, wyszedł od faraona.
9 PAN zaś zapowiedział Mojżeszowi: Faraon was nie posłucha, lecz stanie się tak po to, by wzrosła liczba moich cudów w Egipcie.
10Bo Mojżesz i Aaron dokonali wprawdzie wszystkich wcześniejszych cudów przed faraonem, lecz PAN zatwardził jego serce, tak że odmawiał wypuszczenia Izraelitów ze swojego kraju.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
