Kapłańska 10 - Polish Bible 2018(SNP)

Kapłańska 10Śmierć synów Aarona

1Wówczas synowie Aarona, Nadab i Abihu, wzięli swoje kadzielnice, umieścili w nich rozżarzone węgielki, a na węgielkach kadzidło. Ogień jednak, który złożyli PANU w ofierze, był ogniem obcym. Uczynili to, czego PAN nie nakazał.

2Wtedy buchnął sprzed Jego oblicza ogień i ogarnął ich tak, że zmarli przed obliczem PANA.

3Wtedy Mojżesz powiedział do Aarona: Oto, co oznajmia PAN:

Na tych, którzy są Mi bliscy, okazuje się

moja świętość,

a wobec całego ludu — moja chwała.

I Aaron zamilkł.

4Mojżesz zaś przywołał Miszaela i Elsafana, synów Uzziela, stryja Aarona, i powiedział do nich: Podejdźcie tutaj i wynieście waszych braci sprzed miejsca świętego na zewnątrz obozu.

5Podeszli więc i wynieśli ich, odzianych w ich własne tuniki, na zewnątrz obozu — tak, jak polecił Mojżesz.

Zakaz żałoby

6Potem Mojżesz zwrócił się do Aarona i do jego synów Eleazara i Itamara: Nie rozwichrzajcie włosów na swoich głowach i nie rozdzierajcie swoich szat, abyście i wy nie pomarli i aby On nie rozgniewał się na całe zgromadzenie. Wasi bracia, cały dom Izraela, mogą opłakiwać ten pożar, który wzniecił PAN.

7Nie odchodźcie od wejścia do namiotu spotkania, abyście i wy nie pomarli, ponieważ wciąż jest na was olejek, którym PAN polecił was namaścić. Postąpili zatem według słów Mojżesza.

Nakaz trzeźwości w czasie służby

8 PAN natomiast przemówił do Aarona tymi słowy:

9Wina ani innego odurzającego napoju nie pij ani ty, ani twoi synowie, gdy będziecie wchodzili do namiotu spotkania, abyście nie pomarli. Jest to ustawa wieczysta dla waszych pokoleń,

10abyście umieli rozróżniać między tym, co święte, a tym, co pospolite, między tym, co nieczyste, a tym, co jest czyste,

11i abyście nauczali synów Izraela wszystkich ustaw, które przekazał wam PAN za pośrednictwem Mojżesza.

Przypomnienie o zaopatrzeniu należnym kapłanom

12Mojżesz zaś zwrócił się do Aarona i jego pozostałych synów, Eleazara i Itamara: Weźcie ofiarę z pokarmów, która pozostała z wdzięcznych darów PANA, to jest przaśniki, i spożyjcie je obok ołtarza, bo ta ofiara jest największą świętością.

13Będziecie ją spożywali w miejscu świętym, ponieważ — jak mi powiedziano — jest ona tą częścią wdzięcznych darów PANA, która należy do ciebie i do twoich synów.

14Będziecie też — ty, twoi synowie i twoje córki — spożywali w miejscu czystym mostek ofiary kołysanej i łopatkę szczególnego daru. Te z kolei są twoją częścią i częścią twoich synów, przekazaną wam z rzeźnych ofiar pokoju składanych przez synów Izraela.

15Gdy łopatka szczególnego daru i mostek ofiary kołysanej wraz z tłuszczem wdzięcznych darów zostanie przyniesiony do złożenia przed PANEM w ofierze kołysanej, to następnie będą one należeć do ciebie i do twoich synów na mocy wieczystej ustawy — jak przykazał PAN.Przykład troski o sprawowaną służbę

16Gdy potem Mojżesz pilnie szukał kozła ofiary za grzech, okazało się, że został on już spalony. Wtedy rozgniewał się na dwóch pozostałych synów Aarona, na Eleazara i Itamara.

17Dlaczego nie spożyliście — zapytał — ofiary za grzech w miejscu świętym? Jest ona przecież największą świętością! On dał ją wam, aby przez nią usuwać winę zgromadzenia i dokonywać za nich przebłagania przed PANEM.

18Jej krwi nie wniesiono do wnętrza miejsca świętego! Należało ją spożyć w miejscu świętym, tak jak wam przykazałem.

19Wtedy Aaron odpowiedział Mojżeszowi: Ledwie dziś złożyli oni przed PANEM swoją ofiarę za grzech wraz z ofiarą całopalną, a spotyka mnie coś takiego! Gdybym spożył dziś ofiarę za grzech, czy byłoby to słuszne w oczach PANA?

20Gdy Mojżesz usłyszał to wyjaśnienie, uznał, że jest ono słuszne.